Rino Serra/Le fior dël mal/157
IX. Ël coèrcc modifiché
An qualunque leu i vada, për mar o për tèra,
Sot un clima afoà o sot un sol bianch,
Servitor ëd Gesù, cortisan ëd Citèra,
Ëdcò mandiant tënëbros e Creso rajant,
Sitadin, campagnin, vagabond, sedentari,
Che sò cit servel a sìa ativ o peui pa tant,
Daspërtut l'òm subiss ël teror dël misteri
E a bèica su 'n àut con sò euj tramblant.
An àut, ël cel! Sto mur ëd tomba ch'a gava 'l fià,
Për n'òpera bin gòfa plafon anluminà
Doa minca istrion pista teren ansagnentà;
Pau dël libertin, speransa dël fòl armita;
Ël cel! Cuercc nèir ëd la grandiosa marmita
Doa a beuj l'ampërsepibil e vasta umanità.