Rino Serra/Le fior dël mal/127
CXXVII. Ij relìt
modifichéI
ËL TRAMONT DËL SOL ROMANTICH
Com l'é bel ël sol cand tut frèsch as vëdd a aussé
E an dà ël bondì con l'esplossion ëd sò ciàiror!
L'é bin fortunà col-là ch'a peul con grand amor
Sò tramont ël pì glorios d'un seugn saluté!
A ven a ment!...
Fior, solch, sorgiss, già vist tut mi i l'hai,
Sot sò euj com un cheur ch'a martela, stess-ne beà...
Coroma vers l'orissont, l'é tard, su via là
E për ës-cianché pa mach un sol ragg ëd bëstaj!
Ël Dé ch'a s'artira i seguito sensa costrut;
La neuit iresistibil a impera daspërtut,
Nèira, umida, funesta, pien-a 'd frisson;
N'odor ëd tomba 'nt le tënëbre a virola,
Al bòrd dla palude, mè pé pauros as bola,
Contra 'd babi 'mprevist e frèid lumasson.