Rino Serra/Le fior dël mal/093
XCIII. A un-a ch'a passa modifiché
La via ch'a s-ciorgniss antorn a mi a fà dj'urlo
Longa, sutila, an grand deul, dolor maestos,
Na dòna a passa, con man a fà 'n gest festos,
Solevand e dondoland ël feston e l'orlo;
Àgil e nòbil, na gamba da statua at piassa.
Mi, i beivìa e i l'ero tèis coma 'n folandran,
An sò euj, cel niss anté a nass l'uragan,
La dosseur ch'anciarma e 'l piasì ch'a massa.
Un ciairor...e peui la neuit! - Oh blëssa ch'a va
Da lë sguard ch'a l'ha fame subit arnasse,
Ma it vëdrai solament ant l'eternità?
Da àutra part, bin leugn da sì! Tròp tard! Mai peul esse!
Mi i sai pa doa it vade, ti 't sas pa anté vado mi,
Oh a ti ch'i l'avrìa vursù bin, it lo savìe ti!