Rino Serra/Le fior dël mal/084
LXXXIV. L'irimediabil modifiché
I
N'idèja, na forma, un esse
Partì da l'asur e peui tombà
Drin në Stige scur e 'mpautà
Doa gnun euj dal cel peul posesse;
N'àngel malprudent viagiator
Tentà da l'amor dël dësformà,
Al fond ëd n'angossa smisurà
As dibat coma 'n noador,
Lotand pì 'd n'angossa funebre!
Contra a n'arciucc motoben grand
Che coma 'n fòl a va cantand
E as piroetta 'nt le tënëbre;
Un dësgrassià sens'àutr an-mascà
Tra ij sò sbandament inutij,
Për scapé da 'n reu pien ëd retij,
La ciav e la lus sërcand a va;
Un danà sensa lus as campa,
Doa l'odor an broa a n'abiss
L'umidità përfonda a tradiss,
D'eterne scale sensa rampa,
Ëd mostro sglissant lì a vijo
Con ij sò grand euj ëd fòsfor
Ch'a fan na neuit pì nèira 'ncor
E visibij mach a lor smija a-i sio;
Na nav al pòlo ampërsonà,
Coma 'nt na trapola 'd cristal,
A serca për qual canal fatal
An cost gel tremend e l'é tombà;
-Simboj precis, quàder përfessionà
D'un irimediabil boneur,
A-i ven da pensé che 'l diav sa veur
A fà sempe tut bin lòn ch'a fà!
II
Testa a testa scur e lìmpid
Un cheur, specc ëd chiel l'é diventà!
Poss, ciàir e nèir ëd Verità
Doa a tërmola n'àster lìvid,
Un faro irònich, infernal
Fiama 'd grassie sataniche,
Consolassion e glòria uniche,
-L'é la cossiensa 'nt ël mal!