Rino Serra/Le fior dël mal/061
LXI. A na sgnora créola modifiché
Ant ël pais përfumà che 'l sol a carëssa,
L'hai conossù, sot un baldachin d'erbo 'mporporà
E 'd palmissi dova a pieuv an sj'euj tristëssa,
Na sgnora créola da l'anciarm ignorà.
L'ha 'l carnagi spali e càud; la brun-a 'ncantatris
E ampòsta 'l còl a le nobij manere;
Granda e svicia marciand coma na cassatris,
Sò soris l'é tranquil e j'uciade sincere.
Se andèisse, madama, al ver pais ëd la glòria,
An sël bòrd ëd la Sënna o dla vërda Lòira,
Bela, degna 'd soagné ij pì bej castej,
Voj farìe, al ripar d'arfugi ombros discrèt,
Giché 'nt ël cheur dij poeta mila sonèt,
Rendend-je s-ciav pì 'd vòsti nèir con j'euj vòsti bej.