Rino Serra/Le fior dël mal/041
XLI. Tut'antera modifiché
Ël demòni an mia stansa dzor,
A l'é vnùit a vëdme stamatin
E, sërcand ëd pìeme an eror
L'ha dime: "Vurìa savej da bin,
Fra minca belissima còsa
Ch'a l'é fàit sò doss ancantament,
Fra minca còsa nèira e reusa
Ch'a forma sò bel còrp anciarmant,
Cola a l'é la pì dossa "-Ànima mia!"
It l'has rispondù a l'aborì:
"Tant che an ti tut aròma a smija
Gnente a peul esse preferì.
Quand tut am rapiss, a ignora
La ment se quajcòs am ancanta.
A sbaluca coma l'aurora
E mé la neuit l'é consolanta;
A l'é n'armonìa tròp ësquisìa
Ch'a governa tut sò grand bel còrp,
Che l'analisi impotent qual sìa
Riessa a segné ij numeros arcòrd.
Oh metamòrfosi mistica
Ëd tuti ij mè sens fondù 'nt un!
Sò respir a fà la musica,
Coma soa vos a fà 'l përfum!"