Rino Serra/Le fior dël mal/027
XXVII modifiché
Con soe veste ondegiante e cangiant,
Anche cand a marcia a smija ch'a dansa,
Coma ij longh serpent ij ciarlatan sant
Dzor ai sò baston a agito con cadansa.
Come la sabia sombra e l'asur dij desert,
Tui doi insensibij a l'uman-a soferensa,
Mé le longhe grije 'd j'onde dël mar duvert,
Chila as dëslupa con grand indiferensa.
Ij sò euj sclint son fàit ëd mineraj anciarmant
E a costa sìmbolica e dròla natura
L'Àngel nen violà e la Sfins veja a fan mistura,
Doa tut, l'é òr, assel, lus e diamant,
E splenderà për sempe, coma astr inutil,
La frèida maestà dla fomna steril.