IX. ËL CATIV FRÀ

modifiché


Ij convent pitòst vej da le gròsse muraje
A mostravo bin disegnà la santa Vrità,
Con cost efet a scàudavo le pie ventraje,
Temperand për parej ël frèid ëd soa austerità.

An coj temp ch'a fiorìa 'd Gesù Crist la smens,
Pì d'un frà famos, ancheuj pì nen tant sità,
Pijava për atelié 'l simiteri sovens
E për glorifiché la mòrt con semplicità.

Mia ànima a l'é na tomba che, cativ frà,
I-j vivo drin e përcoro da l'eternità;
Ij mur dë sto convent odios, gnente a rend bej.

O frà fagnan! Ma cand mai mi i riussirai
A fé, dlë spetacol ëd mia miseria 'l travaj...
Ël travaj ëd mie man, ëdcò l'amor dij mè euj?