VIII - LA MUSA VENAL

modifiché

Morosa dij palass, musa dël mè cheur, mè gigèt,
Ti 't l'avras, cand gené soe bise largherà
Ant le nèire neuje 'd sèire 'd fiòca ch'a vnirà,
Un tisson për ëscaudé ij tò frèid pé violèt?

Toe spale 'd marmo a saran torna rianimà
Dai ragg ëd la neuit ch'a filtro le përsian-e 'd net?
Vëddend toa borsa tant coma 'l palass a sèch
It cujeras-ti l'òr ëd le vòlte asurà?

Ël pan it duvras vagné tute le sèire ancor,
Donca coma cereghin agita l'incensor
E canta 'd Te Deum anche se it jë chërde pa,

O, mostra ij tò gieugh, ciarlatan sempe digiun
E tò rije bagnà da lerme ch'a vëdd pa gnun
E për fé s-ciopé 'l popolin da le rijà.