Renato Bertolotto

(1902 ~ 1982)

"...a l’è stàit un dij pì ativ fondator... (ëd la Companìa dij Brandé) Dòp un dësbut brilant, rimarchévol e rimarcà, ant ël camp ëd la poesia piemontèisa... a l’ha preferì posé soa piuma..." (Pinin Pacòt, Ij Brandé N° 153 15/1/1953).

"Renato Bertolotto, pensoso e misurato, raramente affida al verso i suoi sogni ed i suoi fantasmi" (G. B. Ferrero La poesia di lingua piemontese Da Torino 1961 Ritratto della città e della regione).

"Renato Bertolotto ha svelato in poche composizioni il suo animo. Il suo amore genuino e vivo per la tradizione e la poesia piemontese ne ha fatto e ne fa uno dei più validi sostenitori del movimento de Ij Brandé". (Renzo Gandolfo La letteratura in piemontese dal Risorgimento ai giorni nostri Centro Studi Piemontesi 1972).

"Na manera particolar ëd vive l’impegn «Brandé» a l’è cola realisà an tuta soa vita da Renato Bertolotto:«Brandé» che, da la prima ora e fin-a a quand ch’a l’ha podù, a l’è stàit a servissi dla càusa e dj’amis. Soa disponibilità a l’è stàita pari a soa modestia e soa umiltà, parèj coma la blëssa ’d soa ànima. E polida, trasparenta, dlicà e squasi genà, coma soa ànima, a l’era soa poesìa. Soa poesìa – un cit bochèt – che Chiel a l’ha vorsù eufre a Sò Piemont, squasi ciamand ëscusa. Soa euvra poética, che a passa nen ij vint o tranta componiment an tut, an dà manera d’apressié la dlicatëssa ’d soa ànima e ’l candor genit ëd soa ispirassion. Soa poesìa a condivid lë spìrit «squisì» che a l’ha caraterisà l’espression poètica dj’amis ëd la «Companìa»" (Camillo Brero da la prefassion a Come un vòl ëd rondolin-e Ca dë Studi «Pinin Pacòt» Turin 1992).

Come un vol ëd rondolin-e Poesie e prose in lenga piemontèisa Ca dë
Studi «Pinin Pacòt» Turin 1992 N° 6/7 Colan-a «Ël mej dij mej».
Poesie spatarà an sj’arviste e sij giornaj piemontèis: Ij Brandé, Armanach piemontèis, Musicalbrandé.