Ël prim ministr e ‘l consèj dij ministr

Apress j’elession, ël president dla repùblica a fà ‘n gir ëd consultassion e peui a conferìss al cap dël partì o a dla coalission ëd magioransa, l’incàrich, l’ancombensa, ëd formé ‘l govern neuv. Sto-sì, peuj, a sern e a presenta ij sò ministr, ch’a saran ij mèmber dël consèj dij ministr. Ant l’episòdi dl’Evangel ch’i consideroma ancheuj, i trovoma “ël prim ministr”, Gesù, ch’a sern e a nòmina ij sò dódes “mèmber dël consej dij ministr”, j’Apòstoj. Lesoma:

“Peui a l'é montà an sna colin-a e a l'ha ciamà coj ch'a vorìa e lor a son andàit da chiel. E a l'ha ordinane dódes për ch'a stèisso con chiel e për mandeje a prediché e përchè a l'avèisso la potensa d'arsanì ij malavi e scassé ij demòni da j'anvasà. Costi-sì a son ij nòm dij dódes ch'a l'avìa ordinà: Simon (che a l'avìa daje 'dcò lë stranòm ëd Pero), Giaco, fieul ëd Zebedeo, e sò frel Gioann (a lor a l'avìa daje lë stranòm Boanerges, visadì ij fieuj dël tron), Andrea, Flip e Bartromé, Maté, Tomà, Giaco, fieul d'Alféo, Tadé, Simon ël Zelòta, e Giuda Iscariòt, col che a la fin a l'ha tradilo” (Marco 3:13-19).

Lòn ch’i l’oma dëdnans ambelessì a l’é pa nen na “repùblica”, ma ‘n regn, ël regn dont Gesù a n’é ‘l Rè, ël sovran. Che Gesù a sìa ‘n rè, a l’é nen l’arzultà d’elession. Vera, ant ij vangej a-i é ‘n cas ch’a l’é la gent ch’a veul che Gesù a dventa sò rè. A l’é scrit: “Quand che la gent a l'ha vëddù 'l segn miracolos che Gesù a l'avìa fàit, a disìo: ‘Sto-sì a l'é përdabon ël profeta ch'a l'avìa da ven-e al mond’. Ma Gesù, quand ch'a l'ha capì ch'a vorìo ven-e a pijelo për felo rè, a l'é artirasse ancora bel che sol an sle colin-e” (Gioann 6:14-15). An efet, Gesù a ‘rfuda d’esse fàit rè da la gent, përchè sò regn a-j va nen dapress ij criteri dë sto mond. An ës sens, as trata pa nen ëd na democrassìa, përchè chiel a l’é ‘l Fieul ëd Nosgnor, ël Rè dij rè e ‘l Signor dij Signor. As trata an efet ëd na monarchìa arditària, ma i podoma sté sicur ch’as trata d’un rè bon e giust. Chërdme: an ëste ròbe-sì a l’é mej che le decision as jë pija chiel; gnun-e consultassion, gnun-e elession: as peul nen fidess-ne dla gent! Ël profeta Isaìa a dis: “Përchè 'n cit a l'é nassune, i l'oma arseivù 'l don d'un fieul. A l'avrà an sle spale la responsabilità dël govern. A sarà ciamà: Consijé maravijos, Dé potent, Pare etern, Prinsi dla pas. Sò govern e soa pas a vniran mai a la fin. A governerà 'd manera imparsial e giusta dal tròno 'd David, sò antich, për tuta l'eternità. L'angagg dëspassionà dël Signor dl'univers a lo farà” (Isaìa 9:6-7).

Lòn ch’a càpita an ës episòdi dël vangel a presenta dij trat ëd valensa simbòlica ch’a deuv pa scapen-e, dësnò i comprendrìo nen ël mëssagi.

Gesù “a monta an sna colin-a”. Quand ch’i trovoma ant la Bibia “mont” o “colin-a” a veul dì ‘n leugh elevà, an àut, ch’a përmet a col ch’a-i stà ëd “dominé” an sù tut e tuti. As podrìa disse ch’a l’é “ël palass real” anté che ‘l Sovran a parla, legìfera, governa, cònvoca, dà d’incàrich. Nosgnor Dé a l’avìa convocà Mosè an sël Mont Sìnai përchè a-j arseivèissa soe lej e a-j proclamèissa al pòpol. Mosè a l’é “ël prim minister” che Nosgnor Dé a l’ha sernù për l’aministrassion dj’afé ‘d sò pòpol. Parèj, Gesù a l’é ‘l Re, ël Signor, ch’as compias ëd ciamé coj ch’a veul “për ch'a stèisso con chiel” e implicheje ant l’esecussion dij sò propòsit regaj: a saran lor ij sò ministr.

A l’é parèj che “lor a son andàit da chiel”. As podrìa gnanda pensé ‘d buté an discussion sò volèj, soe sernìe. Chiel a l’ha ‘l dirit dël sovran e lor a l’arconosso e a-j fan ubidiensa con fiusa. A l’é là, an sël mont, dacant a chiel, ël Signor, che lor a arsèivo l’ancombensa ‘d “prediché”, visadì ‘d porté pr’ ël mond soa Paròla. A l’é ‘dcò ambelelà che lor a ‘rsèivo la potensa, l’autorità (delegà) dl’esercissi ‘d Sò podèj, la fòrsa, e “j’arsorse militar” për combate e buté an derota ij nemis ëd sò regn, “la potensa d'arsanì ij malavi e dë scassé ij demòni da j'anvasà”.

Coj che Nosgnor Gesù Crist a cònvoca, consacra e manda a son dódes ëd nùmer. Ël nùmer 12 a tira nòstra atension a le 12 tribù ch’a formo ‘l pòpol sernù ëd Dé, Israel. Nosgnor a l’é Rè e a l’ha sò pòpol. Nosgnor Dé a l’ha sèmper avù, fin-a dal prinsipi, un pòpol sernù che chiel a-j governa e che lor a j’ubidisso. Con Gesù e in Gesù, Nosgnor Dé a dà na neuva “strutura” a sò Regn, a l’arforma. Adess sò pòpol a l’é pì nen fàit mach dj’Israelita, ma ‘d gent ch’a ven da minca pòpol dla tèra. Ant ël lìber dl’Arvelassion, i trovoma ij riscatà che, an cél, “A cantavo 'n càntich neuv ch'a disìa: "Ti 't ses degn d'arsèive ël lìber e dë s-ciapene ij cacèt, dagià ch'it ses stàit ëscanà e che tò sangh a l'ha riscatà për Nosgnor ëd gent da ògni tribù, lenga, pòpol, e nassion’” (Revelassion 5:9). J’Apòstoj a son 12 për significhé, parèj, l’antrega estension dël pòpol ëd Nosgnor. Lor a l’han, mincadun ëd lor, na “giurisdission” an sna part ëd col pòpol. Gnun-a provinsa dël pòpol ëd Nosgnor a sarà dësprovista dij ministr ëd Dé ch’a lo “aministro” a sò nòm. An minca “provinsa” ‘d sò Regn, a-i son ëd “funsionari” dël Rè.

La Scritura a dis: ”A l'é donca stàit chiel ch'a l'ha fàit che j'un a fusso dj'apòstoj, d'àutri ch'a fusso 'd profeta, d'àutri ch'a fusso d'evangelisator, d'àutri ancora ch'a fusso pastor e magister. A l'é parèj che chiel a preparà coj ch'a fan part dël pòpol sant për l'esercissi dij ministeri ch'a servo pr' edifiché 'l còrp ëd Crist, fin-a a tant che tuti i saroma rivà ant l'unità dla fej e dla conossènsa dël Fieul ëd Nosgnor, ant lë stat ëd gent compìa, ant la mzura dla taja përfeta dël Crist. Parèj i saroma pì nen tanme 'd masnà nen madure. I saroma pì nen sbatù dëdsà e dëdlà quand ch'a bofo 'd vent ëd dotrin-e neuve. I saroma pì nen piàita facil ëd gent furba ch'as na va 'n gir pr' ambrojé con ëd busiardarie ch'a smijo 'd vrità. Al contrari, bin fondà ant la vrità e ant l'amor, i chërsroma an ògni còsa vers ël Crist, ch'a l'é 'l cap. A l'é chiel ch'a fà che tut ël còrp a funsiona ansema an manera armoniosa. Quand che ògni soa part a travaja coma ch'as deuv, sòn a giuta j'àutre part a chërse, e parèj ël còrp antregh a l'é san, a chërs e a l'é pien d'amor” (Efesin 4:11-15).

As trata pa ‘d “funsionari anònim”, ma ‘d përson-e con sò nòm, përsonalità, caràter, stòria, talent; e Nosgnor a na ten cont, a-j rispeta e a-j acòrda d’abilità neuve. Chiel a-j conòss për nòm, un pr’ un. A l’é curios, peui, che a quaidun ëd lor chiel a dà në stranòm për butene an evidensa la përsonalità o pr’ indiché lòn ch’a l’han da dventé. Simon, pr’ esempi, a ‘rsèiv lë stranòm ëd “Pero” për arciamelo a cola fermëssa ch’a l’ha nen, ma ch’a l’ha da avèj coma n’Apòstol, ch’a l’ha da dësvlupela.

I l’oma nen temp, ancheuj, ëd dësvlupé le question che ‘n test coma sto-sì a peul fé nasse an nòstra testa. Tutut, i disoma grassie a Nosgnor përchè ch’a l’ha provëddun-e dij sò ministr, ministr dla Paròla, ministr ëd Dé. Pregoma për coj ch’a l’han la responsabilità dla condussion ëd nòstra comunità cristian-a, sostenomje përchè ch’a sìo lòn che Nosgnor a veul che lor a sio, për che’ la soa ‘d lor a l’é nen n’incombensa ch’a sia belfé da sostni. A l’é vera ch’i podrìo ‘dcò “criticheje” ij ministr ëd Nosgnor, ma i l’oma sèmper da felo ‘d manera costrutiva.

Preghiera

Nosgnor! It ringrassiona përchè ti, an toa sapiensa, coma Rè ‘d tò pòpol, a-j das n’organisassion përchè a sìa funsional ai tò propòsit. It ringrassioma pr’ ij ministr ëd toa gesìa. I prego për lor parèj ch’a sìo conservà fedej, përch’ as dëscoragio nen e ch’a l’àbio sèmper tute j’arsòrse ch’a n’han da manca për compì bin la funsion ch’a-j ciame. Volenté im sugeto a la condussion ëd coj ministr ch’a son fedej a tò mandat. A la fin, dame ‘d podej esse mi medèsim a tò servissi e ‘d compì con diligensa lòn ch’it l’has ciamame a fé. Amen.

Neuv Sermon Subalpin/Ël prim ministr e ‘l consèj dij ministr

Ël prim ministr e ‘l consèj dij ministr