Neuv Sermon Subalpin/N'anvit a sin-a da amis

N'anvit a sin-a da amis

An fà semper piasì quand ch'i soma anvità a na sin-a an tra amis. As mangia, as bèiv, as canta, i soma an bela compagnìa. Pr' ij cristian, Gesù a l'é l'amis pì grand ch'a-i sìa. A l'é stàit chiel a ciameje a fé part ëd sò circol d'amis e con lor a l'é stàit motobin generos! Pr' ij sò amis a l'ha daje tut, fin-a soa vita antrega! Quand ij cristian as ancontro per la selebrassion dla Sina 'd Nosgnor e a pijo 'l pan e 'l vin che Gesù a jë smon-a, Gesù a torna esse present dacant a lor e cola amicissia a l'é confermà e arnovà. Ancheuj i lesoma, parèj, dla sin-a dariera che Gesù a l'ha fàit con ij sò dissépoj.

La Sin-a dël Signor. "Antant ch'a mangiavo, Gesù a l'ha pijà 'l pan, e dòp ch'a l'ha pronunsià la benedission, a l'ha rompulo, a l'ha dajlo e a l'ha dije: 'Pijé, mangé, sossì a l'é mè còrp". Peui, avend pijà la copa, a l'ha rendune grassie, a l'ha dajla, e a l'han beivune tuti. E a l'ha dije: 'Sossì a l'é mè sangh, ël sangh che conferma l'Aleansa an tra Dé e Sò pòpol. A l'é vërsà coma 'n sacrifissi për tanti. In vrità iv diso ch'i beivrai pì nen dël frut ëd la vigna fin-a al dì ch'i lo beivrai neuv ant ël Regn ëd Nosgnor'. E dòp d'avèj cantà 'd Salm, a son andass-ne al Mont ëd j'Ulivé" (March 14:22-25).

A l'é da 'n bel pess ch'as fan ëd discussion an sël significà da desse a le paròle che Gesù a l'ha dit antant ch'a fasìa soa sin-a dariera con ij sò dissèpoj: "...sossì a l'é mè còrp ... sossì a l'é mè sangh". Col ch'i l'oma giusta lesù a n'é 'l racont ël pì concis, ël pì sempi. Cost racont ëd March as lìmita, an efet, a dene le paròle e ij gest ëd Gesù sensa na spiegassion. Ël langagi che Gesù a dovra, contut, a l'é nen diferent da col che chiel a dovrava an d'àutre circostanse, visadì un lengagi figurà, n'ilustrassion, ël lengagi dle paràbole ch'a l'é nen da pijesse a la létera ma ch'as arferiss a na realità pì àuta. A-i é 'dcò n'àutra vira che Gesù a l'avìa parlà dla necessità 'd "mangé sò còrp". An cola ocasion, tuti a j'ero restane scandalisà, coma se Gesù a l'avèissa parlà 'd fé 'd canibalism! Nò, a l'era mach na figura da pijesse da la mira spiritual. Ant ël vangel ëd Gioann, an efet, i trovoma scrit: "...diversi ëd Sò dissépoj ch'a l'avìo sentìlo, a l'han armarcà: 'Sta paròla a l'é dura: chi podrìa-lo mai acetela?'. Ma Gesù, ch'a savìa ch'a-i era 'd Sò dissépoj ch'a mormoravo 'd lòn, a-j dìs: 'É-lo che lòn av scandalisa? (...) A l'é lë Spirit ch'a dà la vita, la carn a serv a nen. Le paròle ch'i l'hai dive a son Spirit e vita" (Gioann 6:60-63).

Për comprende la significassion dle paròle "...sossì a l'é mè còrp ... sossì a l'é mè sangh" a venta fé arferiment a la selebrassion ëd la Pasqua ebràica che Gesù e ij sò dissépolj a l'ero an camin a selebré, l'istess ch'a fasìo tuti j'àutri ebreo. As tratava dla comemorassion e la conferma dl'Aleansa an tra Dé e sò pòpol sernù, ch'a l'era sigilà con ël sangh vërsà d'un sacrifissi e ch'a l'avìa avù pr' arzultà la liberassion dël pòpol d'Israel da la s-ciavensa an Egit. Lolì, ël pòpol d'Israel a lo selebrava tuti j'agn con na sin-a an famija ch'a l'avìa da fesse conform a 'd sirimònie stabilìe. Con Gesù i vëdoma 'l compiment darié 'd tut lòn che coj fàit e cola sin-a a significava e ch'a séguita avèj rilevansa për tùit i cristian fin-a al dì d'ancheuj.

Pensoma a lòn che Nosgnor Dé a l'é proponusse 'd fé pr' ël mojen ëd la person-a e dl'euvra 'd Gesù.

A l'é piasuje a Dé d'acordé la grassia dla salvëssa dal pëcà e da soe conseguense a 'd pecator che chiel a tira fòra dal baron ëd l'umanità perdùa e ch'a buta ansema fasend-ne 'n pòpol, sò pòpol. L'Israel ëstòrich, dë sto pòpol a n'é la prefigurassion, përché ancheuj ël pòpol ëd Nosgnor a conten ëd gent ëd minca sòrt da tut ël mond.
A cost pòpol, mach për soa grassia, Nosgnor Dé a promët ëd benedission eterne. Coste benedission a son prefigurà da la liberassion d'Israel da la s-ciavensa an Egit e dal don ch'a l'ha faje 'd na tèra anté ch'a peudo vive e prosperé. La tèra d'Israel, ch'a sarà për sèmper proprietà dj'ebreo e pa a d'àutri, a l'é la figura dla grassia 'd Nosgnor ai sò.
Nosgnor Dé a sigila cost sò angagg anvers ëd sò pòpol "sotsignand" n'Aleansa con sò sangh midem (prefigurà dal sacrifissi d'un babero), ël sangh ëd sò Fieul Gesù Crist ch'a meuir an cros për sicuré la salvassion dij sò Elet (coj che chiel a l'ha sernù), che an ës test a ciama ij "tanti", o "ij vàire".
Costi-sì, ij sò, a dan espression a soa partecipassion a costa Aleansa an mangiand ansema na sin-a, la Sin-a 'd Nosgnor. Quand ch'a mangio 'd col pan e a bèivo 'd col vin, a dan na dimostrassion simbòlica 'd soa partecipassion ëd lor ai benefissi dl'euvra dël Crist, soa mòrt an sacrifissi an sla cros. Pì 'd lòn ancora, damentre che lor col pan e col vin a lo consumo e a l'é "digerì" da sò còrp ëd lor, a dan la dimostrassion ëd soa union strèita, soa comunion compléta, con ël Salvator Gesù Crist. A l'é n'at ëd "apropriassion" ëd tut lòn che Gesù a l'ha fàit e a fà an lor.

Gesù a benediss e a dis mersì për la grassia che Dé, con strasordinaria generosità, a provëd a sò pòpol e a sporz l'anvit ai sò dissépoj, d'antlora e d'ancheuj, a arpete con fiusa ij gest ëd cola sin-a. Parèj, ant la selebrassion dla Sina 'd Nosgnor, lor a confermo, a ratìfico, soa partecipassion ai benefissi dla vita, patiment e mòrt ëd Gesù. A lo fan con lë sguard virà 'nvers l'arsurression ëd Gesù e 'l compiment darié dël Regn ëd Nosgnor, anté che finalment lor a lo rëscontreran ancora an facia.

Armarché bin coma l'euvra 'd salvassion che Gesù a compiss a sia fàita "për tanti" e pa nen për tuti sensa distinsion, coma soens as chërd ancheuj. Ël profeta Isaia a lo dis ëdcò ciairament: "Mè servent, quand ch’a vëdrà tut lòn che soe aflission a l’avran compì a na sarà sodisfàit. An càusa ‘d soa esperiensa, chiel, ch’a l’é giust, tanti a-j rendrà giust, përchè a l’é cariasse chiel ëd soe colpe ‘d lor" (Isaìa 53:11). "Nosgnor, ch'a l'ha creà ògni còsa për chiel istess, a l'ha sernù 'd porté motobin ëd fieuj a la glòria. E a l'era mach giust che chiel a l'avèissa fàit ëd Gesù, pr' ël mojen dij sò patiment, ël condotié përfet, adat a portèje a la salvëssa" (Ebreo 2:10).

Nen tuti, ma tanti: sossì a resta na consolassion, coma ch'as ved ëdcò ant ël lìber dl'Arvelassion: "Apress ëd lòn i l’hai vëddù tanta ‘d cola gent che gnun a podìa contela. A j’ero da tute le nassion, tribù, pòpoj e lenghe. A stasìo an pé 'dnans al tròno e 'dnans a l’Agnel, tuti vestì ‘d bianch e a l’avìo ‘d branch ëd palma an man" (Arvelassion 7:9).

L'apòstol Pàul a scriv ëd soa esperiensa an coste paròle: "Sossì a peul esse chërdù sensa gnun-a esitassion: che Gesù Crist a l’é vnùit an cost mond për salvé ‘d pecator, dont mi i son ël pì grand. An efet, Nosgnor a l’ha avù compassion ëd mi përch’ i dventèissa l’esempi pì armarcabil ëd la granda passiensa ch’a l’ha fin-a dij pes pecator: che parèj as rendo cont che ‘dcò lor a peudo chërde an Gesù Crist e arsèive la vita eterna" (1 Timòt 1:15).

Dabon: a l'é na granda consolassion pr' ël pecator pentì ch'a va con fiusa al Salvator Gesù Crist, che 'l sangh ëd chiel a sìa "vërsà coma 'n sacrifissi për tanti"! E s'a l'é për tanti, s'a l'é stàit pr' ël pecator pentì pì grand, a podrìa bin ess-lo për ti ch'it lese o scote coste paròle. A l'é për lòn che 'l messagi dl'Evangel a l'é rivate 'dcò ancheuj: l'Evangel, ch'a l'é na bon-a neuva. At ciama al pentiment dij tò pecà e a la fiusa 'nt lòn che Gesù a l'ha fàit për salvete da coj pecà e arconciliete con Nosgnor Dé. Ch'a sìa parèj e toa partecipassion a la Sin-a dël Signor a sarà 'l sigil, ël cacèt che col' euvra a l'é dventà la toa.

PREGHIERA

Nosgnor Dè! It làudo e diso mersì për la grassia 'd provëdde a mia salvassion eterna an Gesù Crist, e për tute le benedission ch'a-j van ansema. It diso mersì përchè sò còrp a l'é stàit s-ciapà e sò sangh versà për mi. A l'é con gòj e arconossensa ch'i pijo part a la selebrassion dla Sin-a 'd Nosgnor. Ti 't l'has anvitame a costa sin-a e i vëddo nen l'ora d'ancontrete ant ël compiment darié 'd tò Regn. Amen.

Che tuta la glòria e l’onor a vada a Nosgnor ai sécoj dij sécoj! Chiel a l’é ‘l Rè etern, l’invisìbil e l’inmortal; mach chiel a l’é Dé! Amen.