Neuv Sermon Subalpin/Gesù o Baraba?

Artorn


Gesù o Baraba?

modifiché

A l'avìa fàit mach dël bin a la gent ma, cissà da coj ch'as disìo "ij cap dël pòpol", ëdnans a la domanda 'd Pilàt: "Col ch'i veule che mi i-j daga la libertà?", a Gesù a l'han preferì Baraba, un làder e un sassin! Tìpich, nen vera? Ma ...a l'é la democrassìa, ël volèj dla magioransa! O nò? Ancheuj i vardoma 'l racont ëd March an sla condan-a a mòrt ëd Gesù.

Gesù condanà a mòrt. "Ora, minca n’ann, për la festa ‘d Pasqua, Pilàt a l'era soa costuma liberé un përzoné, qualonque ch’a-j ciamèisso. A-i na j’era un për nòm Baraba, ch’a l’era stàit ciapà e butà an përzon con ij sò compare për na sedission e che, an cola ocasion-lì, a l’avìa comëttù n’amassidi. Ël pòpol, an crijand a gran fòrsa, a l’é butasse a ciamé a Pilàt ch’a fèissa coma ch’a l’avìa sèmpe fàit: visadì liberé ‘n përzoné. Pilàt a l’ha rësponduje an disand: “Veule-ve ch’iv lasso lìber ël rè dij Giudé?”. Pilàt a disìa parèj përchè ch’a savìa pro bin che ij gran sacerdòt a l’avìo dajlo ant le man për invidia. Ma ij gran sacerdòt a l’han cissà ‘l pòpol ch’a ciamèisso pitòst la libertà ‘d Baraba. Pilàt, rëspondendje, a l’ha ancora dije: “Còsa veule, donca, ch’i fasso ‘d col ch’i ciame ‘l rè dij Giudé?”. E a son tornasse a buté a crijé: “Butelo an cros!”. Antlora Pilàt a l’ha dije: “Ma che mal a l'avrìa mai fàit, Gesù?”. E lor a l’han crijà ancora pì fòrt: “Butelo an cros!”. Pilàt, donca, ch’a vorìa contenté ‘l pòpol, a l’ha donca liberaje Baraba, e apress d’avèj fàit foetté Gesù, a l’ha consegnalo ai soldà përch’ a fussa crosifià" (March 15:6-15).

A l'é la blëssa dla "democrassia", nen vera? Ël governator militar dle fòrse d'ocupassion roman-e an Palestina, ch'a-j ciama a la gent - chiel che, 'd sòlit a la fà da padron sensa tanti scrùpoj - lòn che chiel a dovrìa fé. "Fé vòstra sernìa", a-j dis, "voleve ch'iv buto an libertà Gesù 'd Nasaret o Baraba... che la Pasqua a l'é na festa granda e mi, për cola ocasion, i veuj esse magnànim!". La gent, antlora, a sern Baraba!

Ma coma? Gesù a l'avìa mai fàit mal a na mosca, coma ch'as dis, tut d'àutr: a l'avìa sèmper fàit dël bin a la gent. Baraba, da l'àutra banda, a l'era 'n soversiv, un terorista, un sassin... La gent a sern Baraba! La magioransa a l'ha parlà, e lolì as peul nen dëscute, nen vera? Coma l'omne da comprende sta situassion dròla?

Coma giudiché Pilàt? Pilàt ch'a l'é dispòst a liberé, sensa fé na piega, 'n soversiv pericolos për la dominassion ëd Roma? É-lo fòrse Pilàt un governator débol e fifon, opura 'n maestro dl'art ëd la manipolassion dla furfa, un ch'a l'é pro furb e ch'a sà 'l fàit sò? A l'é pì probabil la sconda 'd coste ipòtesi. Pilàt a l'avìa pro capì che Gesù a l'era pa nen na mnassa "për l'ordine pubblico", ma a veul dì che 'd sì a l'arcesta dël pòpol ëd mandé Gesù a meuire anciovà a na cros për contenté la gent e "fesse bel" ëdnans a lor, dzurtut ai cap dël pòpol, che parèj a l'avrìo pensà 'd conté 'dcò lor quajcòsa... A l'era nen parèj, ma a l'era bel deje l'ilusion... D'àutra banda, a lìbera Baraba, un terorista, sicur che, an tùit ij cas a l'avrìa podù ten-e tut sota sò control (dësnò a l'avrìa nen falo).

...e 'l pòpol? Pì che 'n pòpol a l'é na furfa, në stròp ëd feje! As chërd d'esse lìber, ma a l'é manipolà dai sò cap polìtich e religios, da "l'intelighensia" 'd Gerusalem. A son lor, ij cap, ch'a-j buto an boca lòn ch'a l'han da serne, lòn ch'a l'han da voté! A diso bele precis lòn che la gent a l'avìa da dì: "Butelo an cros!".

Sti-sì, costi "cap", as chërdo 'dcò lor d'esse liber, ma 'dcò lor a son manipolà da Roma, che belelì a san bin coma ch'as fà për tense 'l podèj bin ëstrèit. Lor, a Roma, a na san un-a pì del diav, coma ch'as dis. A l'avìo studìa bin coma dominé 'l mond "da la mira sientifica", e a l'han dane la preuva an butand an pé n'imperi ch'a quatava tuta l'Euròpa, e ch'a dësbordava an Africa e an Asia. Sossì për lòn ch'a riguarda "la democrassìa", dont le sernìe a son soens pitòst lòn che quajdun pì an àut già a l'ha decidù 'd fé e ch'a sà bin coma fé seurte fòra fin-a "da le urne". Le ditature, an efet, as tiro nen andré quand ch'as trata 'd fé voté la gent, ma a së stërmo darera na democrassia ch'a l'é parèj mach a l'aparensa. An efet, arzultà dj'elession, a son soens coma ch'a veulo lor, "j'élite" - coma ch'as dis ancheuj.

Tutut, voleve savèj 'dcò n'àutra roba? Bele se l'élite, coj ch'a comando, as chërdo d'esse furb e fé tut lòn ch'a veulo, a-i é quajdun ch'a l'é ancora pì an àut ëd lor, pì an àut fin-a dla potensa dl'imperador ëd Roma con tuti ij sò truschin e potensa militar. Dzora 'd lor a-i é quajdun ch'a compiss precis lòn che chiel a l'ha decretà da l'eternità, ch'a compiss tùit ij sò pròposit per fil e per segn, përché chiel, Nosgnor Dé, la stòria uman-a a l'ha pro scrivula tuta, già dal prinsìpi, coma ch'a fà l'autor d'un romanz: a l'a comensala chiel e la stòria a terminerà pròpi coma che chiel a l'avìa decis. Për Nosgnor a-i é gnun-e sorprèise.

Lolì a val dzurtut për lòn ch'a càpita a sò Fieul Gesù Crist, ch'a l'é bin vera ch'a va meuire an sna cros për la gramissia uman-a. Ma, coma ch'a disìa l'apòstol Pero: "Gesù ‘d Nasaret, n’òm ch’a l’ha arseivù antrames a vojàutri na ciàra testimoniansa da Nosgnor për d’euvre poderose, maravije e segn miracolos che chiel a l’ha fàit sot' ai vòsti euj për sò mojen - com i lo seve bin; col òm-là, an essend ëstàit tradì conform al propòsit predeterminà e precognission ëd Nosgnor, vojàutri i l’eve massalo ancioandlo a na cros për man ëd gent grama ch’a rispeta nen la lej ëd Nosgnor. Nosgnor, contut, a l’ha arsussitalo, an avend delivralo dai patiment dla mòrt, përché ch’a l’era nen possibil ch’a fussa artenù da chila" (At 2:22-24).

Gesù, e nen Baraba, a va a meuire anciovà a na cros. Ël mond a-j dà la preferensa a Baraba, ma, coma 'dcò a dis ël Salm 2: "Përchè le nassion a cisso ‘d tumult e ij pòpoj a buto an pé ‘d complòt tant inùtij? Ij rè dla tèra a pijo j’arme, ij sovran a tësso dj’antrigh contra Nosgnor e contra ‘l rè che chiel a l’ha consacrà. "S-ciapoma soe caden-e”, lor a crijo, “gavomse ‘l giov ch’a l’ha butane ans ël còl”. Col ch’a l’é astà an sël tròno dël cél, contut, ëd lòn as na fà mach na ghignada; Nosgnor a-j fà dë sbefie. Peuj a-j parla rabios e a-j fà avèj lë sparm a còl, përchè a-j dis: “A l’é mi ch’i l’hai consacrà mè rè a Sion, an mia montagna santa” (Salm 2:1-6).

Ël Fieul ëd Nosgnor, Gesù Crist a sarà col che a la fin a preval - mach chiel. Pa 'l pòpol, pa ij sò cap, pa ij roman con tuta sua bòria e potensa, ma Dé. A conven, donca ëd nen sté a sente lòn ch'a dis la gent. A conven fesse la domanda ch'a l'era fasse Pilàt: “Còsa veule, donca, ch’i fasso ‘d col ch’i ciame ‘l rè dij Giudé?”. La rësposta an la dà 'l Salm midem ch'i l'oma giusta mensionà: "A l’é për lòn, voi ij rè, ch’i farie bin a d’avèj ëd bon sens! I seve stàit butà ans l’avis, voi, ij governant ëd la tèra. Buteve al servissi ëd Nosgnor, rendje l’adorassion, vnì tërmolant a feje omagi, Sogeteve al Fieul regal ëd Nosgnor, përchè chiel a podria anrabiesse e vojàutri i podrie esse bin fàit a tòch, soa zara a podrìa anfiamesse ant un moment. Tutun, a l’avran motobin ëd gòj coj ch’as buto sota soa protession" (Salm 2:10-12). Ant l'istess temp, rendomse cont ëd chi cost mond a lo dòmina fasend chërde a la gent d'esse lìbera. Che n'ilusion patètica! Ij regim polìtic e ideològich ëd cost mond a san pro bin coma manipolé la furfa, fin-a ant le "democrassìe". E-lo nen vera che ancheuj ij mass-media a son fàit apòsta për "persuade" la populassion da na banda o da l'àutra?

E peuj, a son tanti, ancheuj ch'as chërdo d'esse lìber, ma, an realità, a son bin manipolà: a penso, a parlo e agisso precis "coma ch'a diso ant la reclam" o coma ch'a diso ij sò programa favorì... La Scritura, parland ai cristian d'Efeso, a descriv soa vita 'd lor anans ch'a dventèisso dij cristian: "A-i era 'n temp che vojàutri i j'ere coma mòrt për motiv ëd vòstra disubidiensa e ij tanti vòstri pecà. I l'avìe pijà l'andi 'd vive ant ël pecà, second ch'as costuma an ës mond-sì, e i scotave mach ël diav, ch'a l'é 'l cap ëd le potense dël mond invisìbil. A l'é chiel lë spirit ch'as dà tant da fé ancheuj ant ij cheur ëd coj ch'as arfuso 'd fé ubidiensa a Nosgnor. Tuti nojàutri na vòta i vivìo 'dcò parèj: i seguitavo mach j'anvìe passionaj e j'inclinassion ëd nòstra natura 'd pecator. I j'ero 'd natura l'oget ëd l'ira 'd Nosgnor, tanme tuti j'àutri" (Efesin 2:2-3).

Vera libertà, contut, lor a l'avìo arseivula dòp d'avèj fidà tuta soa vita 'd lor al Signor e Salvator Gesù Crist. A l'é la litra midema a j'Efesin ch'a dis pòch anans: "Nosgnor, contut, ch'a l'é rich an misericòrdia e ch'an veul tant bin, bele s' i j'ero mòrt për motiv ëd nòstri pecà, a l'ha dane vita quand ch'a l'ha arsussità Crist dai mòrt. (A l'é mach për la grassia 'd Nosgnor ch'i seve stàit salvà!). Chiel a l'ha fane arsussité ansema a Crist e l'ha fane sté astà con chiel ant ij céj, përchè ch’a l'ha butane 'n comunion con Gesù Crist. A l'é parèj che Nosgnor a l'ha rendune l'esempi da mostré a le generassion ch'a vniran ëd la richessa sensa paragon ëd soa grassia e bontà anvers a nojàutri, coma ch'a l'é mostrà ant lòn ch'a l'ha fàit për noi an Crist Gesù. Nosgnor a l'ha salvave për grassia quand ch' i l'eve chërdù: a l'é pa nen quejcòsa ch'i l'eve merità an na quai manera, ma a l'é 'n don che Nosgnor a l'ha fave" (Efesin 2:4-8). Gesù a l'é mnà stacà da l'un e da l'àutr, ma a và precis andoa ch'a l'é stabilì ch'a vada për compì ij propòsit ëd Nosgnor: la salvëssa 'd coj ch'as fido an chiel.

E vojàutri chi é-lo ch'i serne? Gesù o Baraba?

Preghiera

Nosgnor! Dovertme j'euj an sle libertà busiarde che l'arogansa uman-a a pensa d'avèj an cost mond. Fame intende sèmper mej che la vera libertà i la podrai arsèive mach an comunion ëd fé e d'ubidiensa con tò fieul Gesù Crist. Ël mond a la dëspresia e a vorìa mach liberess-ne. It diso mersì, Nosgnor, ch'it l'has liberame da tute le ilusion ëd cost mond. Amen.