Neuv Sermon Subalpin/Disserniment e 'n bon ëspirit crìtich

Disserniment e 'n bon ëspirit crìtich

La funsion dij savant ëd le Scriture Sante për guidé 'l pòpol ëd Nosgnor a comprendje da bin a l'é bon-a e legìtima. Pura, a-i é 'd vòte ch'a falisso 'dcò lor. Nosgnor Gesù Crist a-j coregìa e 'd vòte fin-a a-j condanava. Ant l'episòdi dël vangel ch'i vardoma 'ncheuj i trovoma Gesù ch'a drissa na question che lor a comprendìo nen. An tra ij cristian, un bon ëspirit critich anvers j'autorità religiose a l'é sempre da manca - sensa tombé ant j'estrem ëd na "sogession bòrgna" da na banda o 'l buté tut an question da l'àutra. Ël disserniment a l'é 'n don ch'i l'oma da ciameje a Nosgnor.

Ël Messìa, fieul ëd David. "Pì tard, quand che Gesù a dotrinava ant ël templ, a l’ha domandà: “Com é-lo che ij magìster ëd la Lej a diso che ‘l Crist a l’ha da esse ‘l fieul ëd David? Përchè David medésim a l’ha dit, sota ispirassion dlë Spirit Sant, ‘Nosgnor a l’ha dit a mè Signor: Sët-te ant ël pòst d’onor, a la mia drita, fin ch’i l’àbia umilià ij tò nemis sota ij tò pé”. Donca, dagià che David chiel istess a lo ciama sò Signor, com é-lo ch’a l’é sò fieul?”. La furfa ch’a-i era ambelelà a piava piasì a scoté lòn che Gesù a disìa" (Marco 12:35-37).

An ës tòch dël vangel ëd March, i trovoma Gesù ch'a rapòrta soa dotrin-a a lòn che antlora a mostravo al pòpol jë scriba, ch'a j'ero dj'espert ëd la religion israelita. Jë scriba a j'ero nen mach ëd copista dlë Scriture (ch'a j'ero tute copià a man ëd manera meticolosa), ma 'd savant ch'a l'avìo na conossensa ancreusa dël significà dlë Scriture Sante, soa antërpretassion, e ch'a-j dedicavo la vita antrega. Le Scriture antiche d'Israel a preanunsiavo la vnùa dël Mëssìa, ël Salvator dël mond, coma 'n dissendent dël rè David, "sò fieul", ardité legìtim ëd sò tròno. Tutun, a smijava che lor a comprendèisso nen, o fin-a a 'rneghèisso, che 'l Mëssìa a sarìa stàit pì che 'n dissendent sempi da la mira uman-a 'd David, na personalità dla statura moral e spiritual motobin pì àuta che un qualsëssìa àutr grand òm dla stòria. Gesù a fà l'armarca che David midem a l'avìa avù bin cossiensa d'ës fàit, tant che, sota l'ispirassion dlë Spirit Sant, col sò dissendent, a lo ciamava sò Signor.

Nojàutri i podoma bin esse arconossent ch'a-i sìo tanti savant, bon e giudissios, ch'a dédico soa vita 'd lor a jë studi e a la comunicassion dle Scriture Sante, ma gnun ëd coj savant a peul esse considerà infalìbil, ch'a sbalia mai. I podoma nen fidesse 'd lor ëd manera assoluta, sensa disserniment. Mincatant i mensionoma cost o col àutr savant, teòlogh o predicator ch'a sìa, coma l'autorità pì granda con l'idèja ch'as peussa nen butesse an question lòn ch'a dis. Lolì, contut, a l'é arzigos: ij savant a peudo bin ess-ne util, ma i podoma pa dipende mach da lor sensa verifiché se, an efet, lòn ch'a diso a corispond a j'afermassion ëd le Scriture Sante. I l'oma da andé nojàutri a la sorgiss. I deuvoma confronté lòn che ij savant a diso con d'àutri savant. A l'é bin un travaj da fesse, s'i sercoma la vrità përdabon; i l'oma da pijesse 'l temp necessari 'd fé 'd comparision. A l'é nen pro 'd fortisse: "A l'ha dilo X, o Y", përchè lolì a l'é nen sèmper na garansìa... I l'oma da avèj ëd disserniment.

Soens a l'é 'dcò na scusa quand ch'i disoma ch'i soma pa assé competent për giudiché e ch'i l'oma da fidesse. Esaminé 'd përson-a le Scriture Sante a l'é nòst dirit e privilegi, ma 'dcò 'n dover da cristian. I l'oma l'esempi antich dij cristian ëd la Beréa dont la Scritura a na parla an costa manera: "Ora, sti-sì a j’ero mej dispòst a ‘mprende che coj ëd Tessalònica, përchè volenté a arseivìo la Paròla, ma a vardavo 'dcò bin le Scriture tùit ij dì për controlé che le còse a fusso prope com a-j disìo. A l’é për lòn che vàire ‘d lor a l’han chërdù, ansema a ‘d fomne greche ‘d distinsion e d’òm an nùmer passàbil grand" (At 17:11-12).

Nosgnor Gesù Crist, donca, a dësfidava nen mach l'istitussion religiosa d'Israel, ma 'dcò ij sò antërpret e magister. Soa contestassion a l'era bin larga, e l'istess a-j mostrava a fé ai sò dissépoj. An costa manera Gesù a condan-a nòstra dipendensa esagerà da interpretassion "dë sconda man" e an cissa d'andé sèmper "a le sorgiss" e verifiché tut da bin. A l'é nen pro fidesse dj'espert ufissiaj! I soma cissà d'avej ëd disserniment crìtich, ch'a l'é don ëd Nosgnor che chiel an dà volenté. L'apòstol Giaco a scriv: "Se quaidun ëd vojàutri a manca 'd saviëssa, ch'a la ciama a Nosgnor, e Chiel, ch'a l'é generos quand ch'a fà 'd don, a-j lo darà sensa arproceje gnente" (Giaco 1:5).

Antlora l'arzultà a l'era che: "La furfa ch’a-i era ambelelà a piava piasì a scoté lòn che Gesù a disìa". Gesù a l'era lìber, s-cet, "ëd prima man". Ëdcò nojàutri i dovoma scotelo sèmper con piasì quand ch'an parla dlë Scriture Sante. Chiel a l'é "la Paròla" 'd Nosgnor Dé, ch'a s'é fasse òm.

PREGHIERA

Nosgnor! Salv-ne da j'estrem d'esse tròp critich anvers j'autorità religiose e da na sogession bòrgna. Dane la saviëssa e 'l disserniment ëd savèj verifiché lòn ch'a mostro con lë spirit e la paròla 'd tò Fieul Gesù Crist. Dane 'dcò l'umiltà e l'arconossensa d'arsèive l'agiut ch'a peudo dene ant ël comprende toa volontà arvelà. Amen.