Neuv Sermon Subalpin/Che profit l'omne da tiress-ne a 'ndeje dapress a Gesù

Che profit l'omne da tiress-ne a 'ndeje dapress a Gesù?

An ës mond d'egoista anté ch'as pensa mach a tiress-ne 'd profit da tut, a podrìa esse brut pensé a coj ch'a sarìo "ij vantagi" d'andeje dapress a Gesù coma 'n sò dissépol. Pura, 'd profit a-i na son, e nen mach ant ël dëdla! Lòn ch'a dis Gesù a cost riguard? Vëddoma.

"Antlora Pero a l'ha dije: "Varda, nojàutri i l'oma chità tut e i soma vnute dapress". E Gesù a l'ha replicà: "An vrità iv diso ch'a-i é gnun ch'a l'àbia chità o ca, o frej, o seur, o pare, o mare, o fomna, o masnà, o camp pr' amor ëd mi e dl'Evangeli ch'a n'arsèiva an cost temp-sì sent vòte tant, ca, e frej, e seur, e mare, e masnà, e camp, ansema a përsecussion; e, ant ël mond ch'a vnirà, la vita eterna. Ma vàire ch'a son ij prim a saran j'ùltim, e j'ùltim a saran ij prim" (March 10:28-31).

...a fòrsa 's sente parlé 'd cros, d'arnunsia, ëd vende tut lòn ch'a s'ha e 'd dèjlo ai pòver, ij dissépoj ëd Gesù as sagrin-o. Antlora Pero as fà coragi e 'dnans a Gesù a fà cost' armarca: "Varda, nojàutri i l'oma chità tut e i soma vnute dapress". A l'é coma s'a l'avèissa dit: "Con ti, magister, i l'oma investì tuta nòstra vita. A la fin, contut, còsa ch'i na vagneroma, specifich...". Vera, Pero e j'àutri, për Gesù, a l'avìo chità ca, travaj e famija... che 'd profit i n'avrìo avù da lolì?

La chestion as la capiss bin e Gesù a-j arprocia pa për lòn. Nò, ij dissepoj ëd Gesù a l'han pa da spetess-ne mach ëd retribussion ant ël dëdlà. La prospetiva 'd Gesù a l'é pa "spiritualista" ma integral, complèta. A buta sèmper ansema ànima e còrp conform a la vera tradission ebràica, ch'a l'é nen parèj ëd cola greca. A son d'eresìe le prospetive ch'a vardo o mach a cost mond o mach a l'àuter mond, sì-giù o là-sù. Spirit e matèria a peudo nen esse dëstacà. Le retribussion, ij benefissi d'andé dapress a Gesù a riguardo tant cost mond che 'l mond ch'a vnirà, sia la dimension dël temp che la dimension dl'eternità.

Se ij dissépoj ëd Gesù a vardo ai beni e a le sodisfassion ëd costa vita ant la manera giusta, ant la prospetiva giusta; se lor a dovro le còse 'd cost mond conform al volèj ëd Nosgnor e pa nen coma 'n valor ùltim mach për sodisfé ij sens, a podrìo sensa dubi gòde 'd sodisfassion concrete "ambelessì" fin-a ant ël cas ch'a l'avèisso 'd sagrin, ëd patiment, o a l'avèisso da esse sugetà a 'd përsecussion për motiv ëd la fe. A podrìa bin esse che për andeje dapress a Gesù a l'avèisso da chité 'd gent ëd la soa famija 'd lor o d'amis ch'a fan oposission o resistensa a la fe o lë stil ëd vita cristian e ch'a-j son d'antrap, o lassé da banda 'd beni 'd cost mond, ma ant la comunità cristian-a trovrìo bin d'àutre "ca, e frej, e seur, e mare, e masnà, e camp"... Lassé da banda 'd relassion sociaj "non compatibij" con la profession ëd fe cristiana a veul nen dì isolesse da la società e resté sol, ma trové bin d'àutre relassion ch'a dan ëd sodisfassion motobin pì grande che cole ch'i trovoma an tra coj ch'a son nen ëd chërdent. A l'é ant la comunità cristian-a, an efet, ch'i trovoma frej e seur ch'a valo motobin ëd pì che nòstri frej e seur naturaj, relassion "ëd qualità" an comparision con le relassion d'ës mond che soans a son sensa sostansa, formaj o mach interessà.

A l'é capitaje na vira che la mare e ij frej ëd Gesù a j'ero vnùit a sërchelo "pr' arportess-lo a ca", dagià ch'a pensavo che chiel, Gesù, a l'avèissa përdù 'l lum ëd la rason... Ël vangel an dis: "A l’é peui rivà che la mare ‘d Gesù e ij sò frej a son vnù da chiel, ma a podìo gnanca avzinessje tanta ch’a l’era la gent. Antlora quaidun a l’ha faje savèj: 'Toa mare e ij tò frej a son là fòra ch’at veulo vëdde”. Ma a l’ha rësponduje: 'Mia mare e ij mè frej a son coj ch’a stan a sente la paròla ‘d Nosgnor e ch’a la buto an pràtica'” (Luca 8:19-21). A l'era pa che Gesù a meprisèissa soa famija natural, ma a disìa che soa famija natural a-j mancava pa përchè a l'avìa trovà na famija ch'a l'era mej, cola dij chërdent an chiel. Vera, la comunità cristiana, për ij dissépoj ëd Gesù, a dventa la famija la pì bela e la pì amportanta. Ël liber dj'At dj'Apòstoj a dëscriv parèj la prima comunità cristian-a: "A scotavo tuti con diligensa a la dotrin-a dj’apòstoj, ij pijavo part a la comunion fraterna, a la frassion dël pan, e a j'orassion. Tuta la gent a l'era motobin impressionà 'd lor, e motobin ëd miracoj e 'd prodigi as fasìo për ël mojen dj'apòstoj. E tuti coj ch'a chërdìo a stasìo ansema ant l'istèss leugh e a l'avìo tute le còse an comun. A l'ero ancaminasse fin-a vende lòn che a possedio e a na spartìo ‘l ricavà fra tuti lor, conforma j'esigense d’ognidun. Tùit ij dì a l'ero d'acòrdi d'andé ansema ant le cort dël templ për j'orassion, a rompìo 'l pan da na ca a l'àutra e a mangiavo ansema con gòj e semplicità 'd cheur, an dasenda glòria a Nosgnor e fasendse vorej bin da tuta la gent. Nosgnor a giontava tùit ij dì a la cesa coj ch'a l'ero 'n camin d'esse salvà" (At 2:42-47).

A l'é bin vera ch'a peul capité pr' un cristian ëd trovesse sol e isolà, na situassion ch'a peul ësse greva da soporté. Cola-lì, contut, a l'é n'ecession a la régola ch'a peul avèj vàire càuse, fin-a 'd negligense dla comunità cristian-a midema. La régola, nopà, a l'é che la famija dij cristian a l'é ciamà a esse n'ansema 'd përson-e ch'as agiuta l'un-a con l'àutra e ch'a ven-o ancontra a minca necessità. An sossì a-i é mach ël limit ëd la creatività 'd mincadun përchè 'd don Nosgnor an dà tanti.

An tùit in cas, Gesù a proved a tuti coj ch'a son j'ùltim e a fà d'arprocc fòrt a coj ch'a penso d'esse "ij prim" che, s'a fan nen lòn ch'a l'han da fé dëdnans a Dé, a podrìo bin perde lòn ch'a na son tant orgojos.

PREGHIERA

Nosgnor Dé! Giutme, it na prego a feme nen pijé da l'afann l'ora che, për vnite dapress, im artrovo a manché 'd cola consolassion materiala e uman-a che d'àutri ch'at conòsso nen a smija ch'a l'àbio. Giutme a trové tute j'arsòrse ch'it bute a disposission dij tò për deje d'agiut an tùit ij sò bzogn ëd lor. I veuj, contut, esse mi a fé 'l prim pass sensa gen-a a serché la companìa 'd toa granda famija, la gesia cristian-a, e che 'd sicur as treuva nen tant dëscòst da 'nté ch'i vivo. Amen.