La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 7

←Salm 6

La Bibia piemontèisa Ij Salm

Salm 8→

Ij Salm

La Bìbia piemontèisa - Salm 007

7. Signor, mè Dé! An ti i treuvo mia sosta

Ël salmista a ciama a Nosgnor ch’a ‘nterven-a a liberelo dai sò nemis. A protesta soa nossensa e a diciara soa fiusa ant la giustissia ‘d Nosgnor

¹Complenta. Na composission an mùsica ‘d David, che chiel a l’ha cantà cand ch’a l’ha sentù le paròle d’un beniaminita për nòm Cush. Signor, mè Dé! An ti i treuvo mia sosta: salv-me da coj ch’am përséguito, lìberme. ²Dësnò lor am angorgionrìo coma ‘d leon, am farìo a tòch sensa che gnun a podèissa salveme. ³Signor, mè Dé! S’i l’avèissa fàit lòn che lor a diso o s’i fussa colpèivol përdabon d’assion pa giuste; ⁴s’i l’avèissa tradì n’amis o butà a sach sensa rason la tèra dij mè nemis, ⁵lassa pura che lor, ij mè nemis, am ciapo e ch’a rabasto mè onor ant la póer. [Anterludi].

⁶Nosgnor! Auss-te e dà sfògh a toa ira! Slans-te con fùria contra ij mè nemis! Dësvijte e seurt an mia difèisa, dà esecussion al giudissi ch’it l’has decretà për lor! ⁷Che le nassion as assamblo tute dantorn ëd ti, pija toa posission an àut e butje tute a pòst com a mérito! ⁸Nosgnor Dé ch’a giùdica le nassion. Nosgnor! Fame arvàngia, për ch’i son nossent, përchè ch’i son sensa colpa, ti ch'it ses ël pì àut. ⁹Ch’a ven-o a la fin j’assion maléfiche dij gram, e guerna ij giust, ti che vëdde ant ël pì ancreus dël cheur e dij pensé^[1].

¹⁰Nosgnor a l’é lë scu ch’am dà protession: chiel a salva coj ch’a l’han ël cheur net e giust. ¹¹Dé a l’é ‘n giudes giust, a l’é ‘n Dé ch’a dà minca dì ‘d giuste sentense.

¹²A l’é sicur che se un as arpentiss pa, Dé a fila soa spa per frapelo e a-j tira contra soe flece sensa sbalié ‘l colp! ¹³Varda col ch’a l’é ansent ëd gramissia, ch’a l’é sèmpe lì ch’a studia la manera ‘d fé dël mal; Ch’a partoriss ëd busiardarìe dësgrassià. ¹⁴Chiel a scava ‘d tampe, ma a sarà chiel a cascheje ‘ndrinta. ¹⁵A l’é chiel midem ch’a dventrà la vìtima ‘d sò pian ëd dëstrussion, e la violensa ch’a l’é studiasse ‘d fé sù d’àutri a sarà dzora soa testa ch’a cascherà!

¹⁶I rendo grassie a Nosgnor përchè chiel a l’é giust; i canto al nòm dël Signor Pì-Àut.

Version ëd Pinuccia Gamba

SALM 7 – PLENTA ’D DÀVID
                 (cand ch’a l’ha pregà Dé për le paròle ’d Cus, ël Benaminita)

Òh Tut Potent, an ti treuvo sosta!
salv-me da chi a veul mia mòrt,
e fame lìber, dësnò chiel-sì am fà a tòch:
am martirisa, franch ’ma ch’a fà ’l lion;
nì a-i sarà quaidun ch’as farà mè difensor.

Nosgnor Dé, se costa l’é dabon mia colpa,
se coste man a l’han antërsà ’d maleur,
se i l’hai dàit mal për bin a mè amis
se i l’hai avù ’d riguard për un prepotent,
ebin, che mè nemis am cora dapress e ch’am ciapa,
ch’am crasa, e ch’a cheurva ’d tèra mia vita;
ant la póer ch’a arversa mè onor.

Alv-te-sù, Nosgnor, an toa flin-a
alv-te contra l’ameror dij mè opressor,
lev-te a mia difèisa! Dà tò giudissi!
Ti che it ses ël segn ëd la ciambrea dle nassion,
e it sete sl’àut, dzora a tuti,
Tut Potent, giudica ij pòpoj: fame giustissia,
òh Dé, për mia onestà e mia nossensa;
ch’a chito le cativerie dij gram;
giuta ’l galantòm,
ti che të s-ciàire ’l cheur e l’ànima,
ti ch’it ses Rè dla giustissia.

Mè scu a l’é Nosgnor Dé,
ch’a guerna për Chiel l’òm ës-cet.
Ël Tut Potent a l’é ’n giùdes giust:
un Dé che minca temp a-j pòrta tëmma.
Për chi a veul nen pentisse,
Chiel a mòla la spa,
a pija sò arch e a lo ten pront,
a prepara soe flece ’d mòrt
e a-j franda ’d sajëtte afoà.
Varda-sì: ël gram a viv ’d cativerie,
a l’é corm d’ingann, e ’d busiarderìe;
a fà na tampa, a pronta ’n trabucèt,
ma l’é chiel midem a droché
ant ël beucc ch’a l’ha prontà:
sò angann a chiel a s’arvira
artorna sla soa testa.

I renderai grassie a Nosgnor për soa giustissia
e i canterai ’l nòm ëd Dé, ël pì che Àut.

Nòte

1. Cfr. Arvelassion 2:23.