La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 18

←Salm 17

La Bibia piemontèisa Ij Salm

Salm 19→

La Bìbia piemontèisa - Salm 018

Ij Salm

18. Nosgnor, mia fòrsa! It veuj tant bin

An costa longa càntica ‘d ringrassiament, ël Salmista (un rè davìdich che la tradission a ìndica an David midem) a fortiss che Nosgnor Dé a l’é sò protetor fedel. A ‘rciama ‘d manera poètica la manera che Nosgnor a l’é 'ntërvnù con na manifestassion granda ëd fòrsa e a l’ha liberalo da la mòrt. L’esperiensa dël Salmista a mostra che Nosgnor a dà l’arvangia a coj ch’a son sensa colpa e ch’a resto fedej a chiel. Nosgnor a manten soe promësse e a dà al rè vitòria an sij camp ëd bataja e a fà che tante nassion as sogeto a chiel. N’àutra version ëd cost Salm as treuva an 2 Samuel 22:1-51.

¹Për ël diretor dël còro. Un Salm ëd David, ël servent ëd Nosgnor. A l’ha cantalo a Nosgnor ant ël dì che chiel a l’ha liberalo da tùit ij sò nemis e da Saul. David a l’ha cantà: Nosgnor!, mia fòrsa! It veuj tant bin. ²Nosgnor a l’é mia priòca, mia fortëssa e mè salvator. Mè Dé a l’é mia ròca, mi 'm sento sicur an chiel. Chiel a l’é mè scu, la potensa^[1] ch’am salva, ël leugh anté ch’i peudo sté an sicurëssa. ³I l’hai anvocà Nosgnor, ch’a l’é degn ëd tute làude, e chiel a l’ha salvame dai mè nemis.

⁴J’ondà dla mòrt a fasìo ìmpit contra ‘d mi^[2]; i j’era lì lì për esse dël tut angolfà da la bùria^[3] dla dëstrussion; ⁵la mòrt^[4] am ëstrenzìa con soe angasse; a l’avìa piassà soe tràpole dë 'dnans ëd mi. ⁶Trovand-me parèj ant ij privo, i l’hai crijà a Nosgnor. Pròpi parèj: i l’hai pregà Nosgnor ch’am giutèissa, e chiel, da sò santuari^[5] a l’ha sentù mia vos, chiel a l'ha scotà mè crij e a l’é vnùit a giuteme.

⁷Antlora ‘l teren a l’é solevasse e a l’ha tramblà. Le fondassion ëd le montagne a son butasse a socrolé; a l’han tërmolà për motiv ëd soa ira. ⁸A l’é surtije ‘d fum da soe nariss; ëd fiame anvìsche a son sautà fòra da soa boca. Da chiel a son avampà ‘d brase afoà. ⁹Parèj Nosgnor a l’ha dovertà la vòlta dël cel e a l’é calane giù. Sota ij sò pé a j’ero 'd nìvole scure ‘d tempesta.

¹⁰Montà dzora dj’ale dij vent, chiel a volava con un dij cherubin për caròssa. ¹¹A l’era anvlupà da ‘n gran mantel dë scurità ch’a stërmava soa vnùa con nìvole nèire ‘d pieuva. ¹²Ëd nìvole satìe a stërmavo lë splendrior ch’a-i é tut dantorn a chiel, e a l’é butasse a calé giù na tempesta ‘d carbon afoà.

¹³Ël Signor a l’ha tronà dal cél, la vòs ëd l’Altissim a l’ha arsonà potenta an tra na tempesta ‘d brase afoà. ¹⁴A l’ha fàit flecé sò arch e ij sò nemis a son dësperdusse; a son dësfasse cand che chiel a l’ha lansà ëd grand ësforgo ‘d feu. ¹⁵Anlora a l’é vnùje a la vista ‘l fond dël mar; ij fondament ëd la tèra a son ëstàit dësquatà - cand ch’a l’é arsonà tò comand, Nosgnor; a la bufà afros tò respir.

¹⁶A l’é antlora che Nosgnor a l’é chinasse dal cel e a l’ha ‘mbrancame; a l’ha tirame fòra da aque përfonde. ¹⁷A l’ha salvame da ‘d nemis poderos, da coj ch’a m’avìo an òdio e ch’a j’ero tròp fòrt për mi. ¹⁸A l’avìo atacame cand ch’i j’era ant l’angossa, ma ‘l Signor a l’ha sostnime. ¹⁹A l’ha fame seurte fòra a camp dovert, a l’ha salvame përchè am veul bin.

²⁰Nosgnor a l’ha arcompensame përchè i j’era nossent, a l’ha premiame përchè mie man a son pure; ²¹përchè i l’hai marcià fedel an sël vieul che chiel a l’avìa mostrame e i son pa mai slontaname da mè Dé për andeje dapress a lòn ch’a l’é mal. ²²I l’hai sèmpe tnuje present soe istrussion e i l’hai pa mai dëstorname dai sò comandament. ²³Dë 'dnans a Nosgnor i son sensa colpa, im pòrto con onor; i son tratnime dal comëtte ‘d pëccà. ²⁴Nosgnor a l’ha arcompensame përchè i l’hai fàit lòn ch’a l’è giust. Chiel a l’ha vëddù mia nossensa.

²⁵Nosgnor! A coj ch’a son fedej ti’t mostre d’esse fedel; a coj ch’a son brav ti 't mostre d’esse brav; ²⁶ a coj ch’a son pur ti 't mostre d’esse pur, ma ai përvers ti 't mostre d’esse furb. ²⁷Ti ‘t salve ‘l pòpol ùmil, ma j’arogant ti ‘t j’umìlie. ²⁸Nosgnor! Ti ‘t ses la lus ëd mè ciàir, col ch’a ‘nlumina le mie neuit, mè Dè! ²⁹Con toa fòrsa i peudo crasé n’armeja, con mè Dé i peudo dé l’assàut a 'd muraje.

³⁰La via ‘d Nosgnor a l’é cola giusta; tute le promësse ‘d Nosgnor as mostro vere. Chiel a l’é në scu për tuti coj ch’as adresso a chiel pr’ esse goernà. ³¹Chi podrìa esse Dé se nen Nosgnor? Che ‘d ròca a-i podrìa mai esse, gavà cola ‘d nòst Dé? ³²A l’é chiel ch’a l’ha armame ‘d fòrsa e ch’a l’ha mostrame ‘l sentè giust. ³³Chiel am dà ‘d pé ferm tanme coj dij cerv^[6], a l'ha fame bon a sté an sij brich. ³⁴Chiel a ‘ntren-a mie man për la bataja, a rinfòrsa ij mè brass për tende n’arch ëd bronz. ³⁵Ti ‘t l’has dame tò scù ‘d vitòria. Toa man drita am sosten. Tò agiùt a l’ha fame grand. ³⁶It l’has prontame ‘n senté largh pr’ ij mè pé tant ch’i peussa nen antrapeme.

³⁷I l’hai daje dré ai mè nemis fin-a a tant ch’i l’hai ciapaje; i son nen fërmame fin-a a tant ch’i l’hai batuje. ³⁸I l’hai frapaje e faje droché tant ch’a peudran mai pì alvesse; a son tombà sota ij mè pé. ³⁹It l’has armame ‘d fòrsa për la bataja; it l’has sugetà ij mè nemis e butaje sota ij mè pé. ⁴⁰It l’has butà mè pé dzora ‘d còl ëd lor. I l’hai anientà tuti coj ch’am m’avìo an òdio. ⁴¹A l’han bin ciamà d’agiut, ma gnun a l’é vnùie a giuté. A l’han fin-a pregà Nognor, ma chiel a l’é arfudasse dë scoteje. ⁴²I l’hai dësblaje tanme ‘d póer bufà dal vent, i l’hai scarpisaje tanme la pàuta dle stra.

⁴³It l’has dame vitòria dzora ‘d coj ch’am acusavo. It l’has fame sovran d’àutre nassion: ëd gent ch’i gnanca i-j conossìa adess a son a mè servissi. ⁴⁴Ëd frosté, mach ch’a sento mè nòm as sogeto a mi e am ubidisso. ⁴⁵As perdo ‘d corage e a seurto an tërmoland da soe fortësse.

⁴⁶Nosgnor a viv! Ch’a sia laudà mia Ròca! Ch’a sia esaltà ‘l Dé ‘d mia salvëssa! ⁴⁷Chiel a l’é ‘l Dé ch’as pija l’arvangia ëd tuti coj ch’am fan dël mal; chiel am sogeta ‘d nassion ⁴⁸am libera dai mè nemis. It fas ch’i staga al sicur tant che gnun am peuda feme ‘d mal. Ti 't am salve da d’aversari violent.

⁴⁹Nosgnor! A l’é për tut sossì ch’it làudo an tra le nassion. I canterai ‘d làude a tò nòm^[7]. ⁵⁰Ti ’t das ëd gran vitòrie a tò rè; ti 't mostre a mi, l'òm ch’it l’has consacrà, e a tùit ij mè dissendent, n’amor ch’a vnirà mai a manch.

Nòte

1. Let. "còrn".
2. O “Le liasse dla mòrt a stasìo për angabioleme”.
3. O “càoss”.
4. O “la tomba”.
5. O “palass”.
6. Cfr. Abacuch 3:19.
7. Cfr. Roman 15:9.