La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Re/2Re 10

←2 Rè 9

La Bibia piemontèisa Lìber dij Rè

2 Rè 11→

La Bìbia piemontèisa - 2 Rè 10

2 Rè

10

Ieu a fà massé la famija antrega d’Acab

¹Acab a l’avìa stanta fieuj ch’a vivìo ant la sità ‘d Samaria. Parèj Ieu a l’ha scrivù ‘d litre e a l’ha mandaje an Samaria a j’ansian, a j’ufissiaj dla sità e ai precetor dij fieuj ‘d rè Acab. Ant le litre as disìa: ²“Ij fieuj dël rè a son con vojàutri, e i l’eve a disposission ëd chèr ëd guèra, cavaj, na sità fortificà e d’arme. ³Sernive ‘l fieul pì adret e pì brav ëd vòst padron e butelo an sël tròno dël pare. E pronteve për dësfende la dinastìa d’Acab”.

⁴Ma coj-lì a son ëstane fòrt sbaruà e a l’han dit: “I l’oma vëddù che gnanca dòi rè a l’han podù arziste contra cost òm. Coma podrìo-ne felo nojàutri?”.

⁵Anlora ij mèistr ëd ël palass e dla sità, ansema a j’ansian e ai precetor dij fieuj dël rè, a l’han mandaje ‘s mëssagi a Ieu: “Nojàutri i soma tò servitor! Tut lòn che t'an diras, noi i lo faroma. Ma i nomineroma pa ‘n rè. Fà lòn che a të smija mej”.

⁶Anlora Ieu a l'ha scrivù na sconda litra, an disend: “Se i seve përdabon da mia part e i veule ubidime, anlora tajé le teste dij fieuj ëd vòst ësgnor, pijeje e vnì da mi an Iesrel doman a st'ora-sì”. Ore, ij fieuj dël rè a l'ero stanta, e a l’ero cudì dai cap ëd Samaria, andova ch’a l’ero stàit anlevà fin-a da soa 'nfansia ‘d lor. ⁷Cand che la litra l’é rivà, ij cap a l’han sassinà tuti jë stanta fieuj dël rè. Peui a l’han butà soe teste drinta ‘d cavagne e a l’han mandaje a Ieu a Iesrel.

⁸Un nunsi a l'é presentasse e a l'ha dije a Ieu: “A l'han portà le teste dij fieuj dël rè”. Ieu a l'ha dit: “Fene dòi baron a l'intrada dla Porta dla sità e lasseje ‘mbelelà fin-a a la matin”.

⁹Rivà ch’a l’era la matin, Ieu a l’é surtì e, stasend an pé, a l’ha dit a la furfa ch’a l’era assemblasse dantorn ëd lor: “Vojàutri i seve nossent. I son mi ch’i l'hai cospirà contra 'l mè sgnor e i l'hai massalo. Ma chi é-lo ch’a l’é stàit a massé sti-sì? ¹⁰D'àutra part armarché che gnun-a dle paròle che 'l Signor a l'ha pronunsià contra d'Acab a l’é falìa. Nosgnor a l'ha fàit lòn che a l'avìa nunsià për mojen ëd sò servitor Elia”.

¹¹Peui Ieu a l’ha massà tùit ij parent d’Acab ch’a stasìo a Iesrel^[1] e tùit ij sò ufissié d’amportansa, ij sò amis përsonaj e ij sò sacerdòt. A l’ha lassà an vita pì gnun ch’a l’avèissa 'd relassion con Acab.

¹²Apress ëd lòn, Ieu a l’é partì për Samaria. An passand për Bet-Eched dij Bergé, ¹³Ieu a l'ha rëscontrà ij frej ëd Rè Acasìa 'd Giuda. A l'ha ciamà: “Chi sev-ne vojàutri?”. Lor a l'han rësponduje: “I soma ij parent d'Acasìa 'd Giuda. I soma calà për vëdde ij fieuj dël rè Acab e ij fieuj dla regin-a mare”. ¹⁴Anlora Ieu a l’ha crijà ai sò: “Pièje viv!”. E lor a l’ha caturà tùit e quarantedoj ch’a j’ero e a l’han massaje dacant al poss ëd Bet-Eched. A l'é scampàine gnanca un.

¹⁵Partì da lì, Ieu a l’ha trovà Ieonadab, fieul ëd Recab, ch’a-j vnisìa ‘ncontra. Ieu a l’ha daje ‘l salut e a l’ha ciamaje: “Ses-to dispòst a esse leal con mi coma mi i lo son con ti^[2]? Ieonadab a l'ha rësponduje: “Òhi! Sicura!”. Ieu a l'ha arpijàit: “S’a l'é parèj dame la man”. E chiel a l'ha daje la man. Anlora Ieu a l'ha falo monté ansima 'd sò chèr. ¹⁶Peui Ieu a l’ha dit: “Adess ven con mi, e varda vàire che mi i son divòt a Nosgnor!”. Parèj Ieonadab a l’é staje dacant.

¹⁷L’ora che Ieu a l’é rivà a Samaria, a l'ha massà tuti coj ch’a restavo dla famìja d'Acab, giusta coma che Nosgnor a l’avìa promëttuje për ël mojen d’Elia.

Ieu a fà massé ij sacerdòt ëd Baal

Anlora¹⁸Ieu a l'ha ciamà ‘nsema tuta la gent ëd la sità e a l'ha dije: “Acab a l’avìa pa nen ancora renduje assé l’adorassion a Baal; mi i lo farai ‘ncora ‘d pì! ¹⁹Për conseguensa, assembleme tùit ij profeta, ij fedej ‘d Baal e tùit ij sò sacerdòt. Gnun ëd lor a deuv manché përchè i veuj smon-e un gròss sacrifissi a Baal. Chi ch’a dovèissa nen essie a sarà butà a mòrt”. Ieu a l’ha fàit parèj, ma a l’era un pretest, përchè a vorìa massé tùit ij fedej ‘d Baal.

²⁰Peuj Ieu a l’ha comandà: “Rangeme tut për fé na festa granda an onor ëd Baal”, e a l’han fàit parèj. ²¹leu a l'ha mandà 'd nunsi për tut Israel, e tuti ij fedej ‘d Baal a son rivà; gnanca un a mancava. Tuta sta gent a l’ha ‘mpinì ‘l templi ‘d Baal da na banda a l'àutra. ²²E Ieu a l’ha daje d’istrussion al guardaròba. A l’ha dije: “Varda che tùit ij fedej ‘d Baal a l’àbio a còl un càmus sacrà”. Parèj a l’han dajne.

²³Anlora Ieu e Ieonadab fieul ëd Recab a son intrà ant ël templi ‘d Baal. Ieu a l'ha dije ai fedej ëd Baal: “Fé tension che a-i sia gnun sërvent ëd Nosgnor an tra 'd vojàutri. A l'han da essie mach ij fedej ëd Baal. ²⁴Antramentre che coj-li a s'anandiavo a smon-e 'd sacrifissi e d’olocàust, Ieu a l'ha fàit seurte otanta dij sò òm ch’a spetavo da fòra. Chiel a l'avìa dije: “Se cheicadun ëd costa gent a dovèissa scapeve, voi i paghereve con vòstra vita la soa!”.

²⁵Anlora, cora che a l'han finì dë smon-e ij sacrifissi, Ieu a l'ha dije a le vàrdie e ai sò ufissié: “Vnive ‘ndrinta e masseje tuti! Venta che a-i në scapa gnun!”. Parèj che la vardia real e j'ufissiaj a l'han passaje a fil dë spa e le vardie e j’ufissiaj a l’han rabastane fòra ij còrp. Peui j’òm ëd Ieu a son andàit ant la part andrinta dël santuari. ²⁶A l’han rabastà fòra ij paloch sacrà ch’a l’ero dovrà për ël rit ‘d Baal e a l’han brusaje. ²⁷A l’han ësbrisà la colòna sacrà e a l’han dësblà tut lòn ch’a j’era ant ël templ ëd Baal. A l’han peuj convertilo ant un gabinèt pùblich, e parèj a l’é restà fin-a ‘ncheuj. ²⁸A l’é parèj che Ieu a l’ha dësreisà da Israel tute le testimonianse dël cult ëd Baal.

Ël regn ëd Ieu

²⁹Contut, Ieu a l'ha pa arpudià ij pecà che Geroboam, fieul ëd Nebat, a l'avìa ancoragià an Israel a comëtte, përchè a l'avìa pa fait gavé ij bocin d'òr ch’a l'ero a Betel e a Dan^[3].

³⁰Malgré lolì, Nosgnor a l'ha dije a Ieu: “Ti 't ses portate bin. It l'has ubidì a mie istrussion ëd destruve la famija d’Acab. ³¹Për lòn ij tò dissendent a governeran për quat generassion sù Israel. Mach che Ieu a l'ha pa andaje dapress con tut sò cheur e soèn a la Lege ‘d Nosgnor, Dé d'Israel: an efet a l'era pa slontanasse tant dai pecà che Geroboam a l'avìa rabastane Israel.

³²An col temp Nosgnor a l'ha ancaminasse a ardùve 'l teritòri d'Israel. Asael a l'avìa conquistà tùit ij sò finagi orientaj. ³³Col-lì a l'ha conquistà tuta la tèra 'd Ghilead, comprèis ël teritòri ëd Gad, Ruben e Manasse, da Aroer, che a l'é ant la comba dël fium Arnon, fin-a al Ghilead e al Basan.

³⁴D'àutri aveniment dël regn ëd Ieu, comprèise tute soe prodësse e riussìe, tut sòn a l'é anregistrà ant ël lìber dij Fàit dij Rè d'Israel. ³⁵Peui Rè Ieu a l'é mòrt e a l'é stàit sotrà an Samaria. Sò fieul Jehoacas a l'é suceduje. ³⁶Ieu a l'ha regnà sù d’Israel për vinteut agn an Samaria.

Nòte

1. Cfr. Osea 1:4.
2. Lét. “Tò cheur ha-lo 'd dritura vers ëd mi parèj com a l'é 'l mè anvers ëd ti’”.
3. Cfr. 1 Rè 12:28-30.