La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Re/2Re 1

←1 Rè 22

La Bibia piemontèisa Lìber dij Rè

2 Rè 2→

2 Rè 1

Pàgina revisionà

Acasìa e Elia

¹Moab a l'era arvirasse contra d'Israel, dòp ëd la mòrt d'Acab. ²E Acasìa a l'é tombà dal rastel ëd soa stansia àuta, che a l'era a Samaria, e a l'é fasse mal. Antlora a l'ha mandà 'd nùnsi, e a l'ha dije: "Consulté Baal-Zebub, dio d'Ecron, për savèj se i varirai da 's maleur". ³Ma l'àngel ëd Nosgnor a l'ha parlaje a Elia 'l Tisbita: "Àusste, monta ancontra dij nunsi dël re 'd Samaria, e dije: 'É-lo përchè a -i j'é pì gnun Dé an Israel che i seve andàit a consulté Baal-Zebub, dio d' Ecron?" ⁴Për sòn a l'ha dit Nosgnor: Ti 't caleras mai pì dal let ch'it j'ere montaje, ma it meuiriras sicura". Dit sòn, Elia a l' é andasne.

⁵Ij nunsi, antlora, a son tornà da Acasia,che a l'ha dije sorprèis: "Përchè seves-to tornà? ⁶A l'han rëspondùje: "N'òm a l' é montà a nòst rëscontr e a l'ha dine: 'Andé, torné vers ël rè ch'a l'ha mandave, e dije: 'Nosgnor a dis përparèj: 'É-lo përchè a-i son pì nen ëd Dé an Israel, che ti 't mandé a consulté Baal-Zebub, dio d'Ecron? Për lòn ti 't caleras pa pì da tò let che 't j'ere montà, ma it meuiriras sicura'. ⁷Ël rè a l'ha ciamaje: "Coma ch'a l'era fàit, chiel-sì che a l'é montà a vòst rëscontr e ch'a l'avìa dive sòn?" ⁸A l'avìa un mantel ëd pluch e na sintura 'd coram ai fianch!^[1]". A l'han rëspondùje. Chiel a l'ha dit: "Chiel-lì a l'era Elia 'l Tisbita!".

⁹9 Antlora Acasìa a l'ha spedì un comandant ëd na sinquanten-a con ij sò sinquànta òm. Ël cap a l'é andàit da Elia, che a l'era setà an cò dla montagna, e a l'ha dije: "Òm ëd Dé, ël rè at comanda dë vnì-sì bass!" ¹⁰Elia a l'ha rëspondùje al cap dij sinquànta: "Se i son n'òm ëd Dé, che un feu a peussa calé dal cel për dvorete ti con ij tò sinquànta". E un feu calà dal cel a l'ha brusà chiel-lì con ij sò sinquànta. ¹¹Ël re a l'ha mandà da chiel n'àutr cap ëd na sinquanten-a con ij sò sinquanta òm. Costì a l'é andàita da chiel e a l'ha dije: "Òm ëd Dé, ël rè at comanda 'd calé-sì dun-a!" ¹²Elia a l'ha rëspondùje an disand: "Se i son n'òm ëd Dé, che 'l feu a peussa calé dal cel për divoré ti e toa sinquanten-a!". E 'l feu 'd Dé a l'é calà dal cel e a l'ha brusà col-lì e ij sò sinquanta. ¹³Ël rè l'ha mandà ancora un ters ëstrop ëd sinquànta òm con sò cap. Quand ch'a l'é rivà 'l ters cap ëd sinquanta a l'é anginojàsse dëdnans d'Elia e a l'ha suplicalo përparèj: "Òm ëd Dé! Che mia vita e cola dij tò sinquanta servent a peusso valèj cheicòsa për ij tò euj! ¹⁴Varda, dal cel a l'é calà un feu ch'a l'ha brusà ij doi àutri cap ëd sinquanten-a con ij sò òmo. Ore, che mia vita a peussa varèj cheicòsa a tò euj!".

¹⁵Antlora l'àngel ëd Nosgnor a l'ha dije a Elia: "Cala con chiel sensa che i n'àbie tëmma". A l'é aussasse e a l'é calà con chiel dal rè ¹⁶e a l'ha dije: "Parèj a dis Nosgnor. Da già che ti't l'avìe spedì 'd nunsi për sërché 'd rispòste da Baal-Zebub, dio d'Ecron, coma se a l'avèissa pa pì Israel un Dé da consulté! E bin! Ti't caleras pa pì da tò let dova ch'it j'ere cogiate, ti 't meuiriras sicura!".

¹⁷An efet a l'é mòrt, conform a la predission fàita da Nosgnor për mojen d'Elia e a sò pòst a l'é vnùit rè sò frel Ioram, ant lë scond ann ëd Ioram fieul ëd Giòsafat, rè 'd Giuda, përchè Acasìa a l'avìa pa avù 'd fieuj.

¹⁸La resta dla stòria d' Acasìa, lòn ch'a l'avìa fàit, é-lo pa tut ëscrivù an sël lìber dij Fàit dij rè d'Israel?

Nòte

1. Mëraco as tratava d'un vot tanme col ëd Nasireà 'd Sanson: visadì 'l nen dovrè vëstimente fàite da man d'òm, nen tajesse ij cavèj e pa beive 'd licor fërmentà (e mangé mach bestie sensa sangh,com a chërdìo, parèj dj'aliòstre o 'd cravëtte, e d'amel sërvàj: vëdde Gioan Batìsta).