La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Numeri/Numeri 33

←Numeri 32

La Bibia piemontèisa Nùmeri

Nùmeri 34→

Ij nùmer

33

Itinerari d’Israel da l’Egit fin-a al Giordan

¹Coste-sì a son le tape dël camin ch’a l’han fàit j’Israelita dal moment ch’a son surtì d’Egit ordinà a trop sota la guida ‘d Mosè e Aron. ²Mosè a l'ha consegnà për iscrit ij pont ëd partensa ‘d minca na tapa quand ch’a l'ero partì sù comand ëd Nosgnor. Coste-sì a son le tape da ij pont ëd partensa.

³A l'ero partì da Ramses ant ël prim mèis. A l'é dël di che a fà quìndes dël mèis ëd Nisan, ël di dòp ëd Pasca che j'Israelita a son partì guernà da la man ëd Nosgnor sota j'euj ëd tut l'Egit. ⁴J'Egissian a l'avìo sotrà coj dij sò che Nosgnor a l'avìa faje meuire, visadì tùit ij primnà; Nosgnor a l'avìa fàit giustissia dij sò dio. ⁵J'Israelita, donch, a son partì da Ramses e a l'han butà camp a Sucòt. ⁶Peui a son partì da Sucòt e butà campament a Etam, che a l'é ai finagi dël desert. ⁷Partì da Etam a son rivà a Pi-Achirot, che a l'é an facia 'd Bal-Tsefon, e a l'han acampasse dë 'dnans ëd Migdol. ⁸Partì da Pi-Achirot a l'han vagnà 'l desert an passand travers ël mar, e dòp ëd doi di 'd marcia travers ëd la tèra desolà d'Etam a son acampasse a Mara. ⁹Partì da Mara a son rivà a Elim. A Elim a-i j'ero dódes adoss d'eva e stanta palme: a l'han butà camp ambelelà. ¹⁰A son partì da Elim e a l'han butà campament tacà dël Mar Ross. ¹¹Peui a son partì dal Mar Ross e a son acampasse da para dla tèra desolà 'd Sin. ¹²Antlora a son andàit via dal dzert ëd Sin e a l'han butà camp a Dofca. ¹³Partì da Dofca a son rivà a buté campament a Alus. ¹⁴Partì da Alus a son rivà a buté campament a Refidim: ma la gent a trovava pa d'eva da bèive. ¹⁵Partì da Refidim a son rivà a buté campament ant ël desert dël Sinai. ¹⁶Peui a son partì dal desert dël Sinai e a son acampasse a Chibrot-A-Tava. ¹⁷Antlora a son partì da Chibrot-A-Tava për andé a Aserot. ¹⁸Andàit via da Aserot a l'han butà camp a Ritma. ¹⁹A son peui partì da Ritma e a son acampasse a Rimon-Peres. ²⁰A son partì da Rimon-Peres e a l'han butà camp a Libna. ²¹Dòp Libna a son acampasse a Rissa. ²²Partì da Rissa a l'han butà camp a Chelata. ²³A son partì da Chelata e a l'han butà campament al mont Sefer. ²⁴Partì da la montagna 'd Sefer a son acampasse a Arada. ²⁵Partì da Arada a son acampasse a Machelot. ²⁶Da Machelot a son rivà a Tacat. ²⁷Partì da Tacat a son acampasse a Terach. ²⁸Partì da Terach a son acampasse a Mitca. ²⁹Partì da Mitca a son acampasse a Asmon-a. ³⁰Partì da Asmon-a a son acampasse a Moserot. ³¹Partì da Moserot a l'han butà camp a Bene-Iacan. ³²Peui a son partì da Bene-Iacan e a l'han butà camp a Or-Ghidgad. ³³Da Or-Ghidgad a l'han butà campament a a Iotbata. ³⁴Partì da Iotbata a son acampasse a Abron-a. ³⁵Partì da Abron-a a son acampasse a Esion-Gheber. ³⁶Peui a son partì da Esion-Gheber e a son acampasse ant ël dzert ëd Sin: a l'ero a Cades. ³⁷Partì da Cades a l'han butà camp a la montagna d'Or, ant ij finagi dël pais d'Edom.

³⁸Për órdin ëd Nosgnor, ël sacerdòt Aron a l'é montà an sla Montagna d'Or, e a l'é ambelelà ch'a l'é mòrt, ant l'ann che a fà quaranta dla surtìa dj'Israelita fòra dal pais d'Egit, ant ël prim di dël mèis d'Av^[1]. ³⁹Aron a l'avìa sentevintetre ani cora che a l'é mòrt an sla Montagna d'Or.

⁴⁰Peui 'l rè d'Arad, un Canané ch'a stasìa ant ël Neghev dël pais ëd Canan, a l'era stàit anformà dl'ariv dij fieuj d'Israel^[2]. ⁴¹Lor a l'han alvà camp da la Montagna d'Or, për acampesse a Salmon-a. ⁴²Da Salmon-a a l'han butà campament a Punon. ⁴³Da Punon a son acampasse a Obot. ⁴⁴Partì da Obot a l'han butà camp ant ël teritòri a Iie-Abarim. ⁴⁵Peui a son partì da Iie-Abarim e a son acampasse a Dibon-Gad. ⁴⁶Partì da Dibon-Gad a l'han butà camp a Almon-Diblataim. ⁴⁷Peui a son partisne da Almon-Diblataim e acampasse ai mont Abarim an facia 'l Nebo. ⁴⁸Partì dai mont Abarim a son rivà a le Vàude 'd Moab, aranda dël Giordan anvers Gérico, andova a l'han butà camp. ⁴⁹A l'é tacà al Giordan, an tra Bet-Iesimot e Abel-Asitim, ant le Vàude 'd Moab che a son acampasse.

Spartission ëd ël paìs ëd Canan

⁵⁰Ant le Vàude 'd Moab, aranda dël Giordan, anvers Gérico, Nosgnor a l’ha ‘ncora parlà a Mosè. A l'ha dije: ⁵¹“Faje savèj sossì a j’Israelita: ‘Cand ch’i l'avreve passà 'l Giordan e i sareve intrà ant ël pais ëd Canan, ⁵²scassé da dnans a vojàutri tùit ij sò abitant, dëstruve tùit ij sò idoj ‘d pera e tute soe statue fondùe, e fé dësparì tuti sò auteur sacrà. ⁵³Pijene ‘l possess e abitelo, përchè mi i l'hai dave cola tèra an proprietà. ⁵⁴I l’avreve da fene la spartission për sòrt an tra le diverse tribù ëd manera che le tribù pì numerose a l’àbio un teritori pì grand e le pì pcite a n’àbio ‘d pì pcit^[3]. ⁵⁵Ma s’i dëspossessereve pa j’abitant dël pais, coj ch’i l’avreve lassà a saran për vojàutri tanme dë spin-e ficà ant ij vòstri euj e tanme ‘d cardon ai vòstri fianch, e av faran tribulé ant ësto pais anté ch’i vade a abiteje. ⁵⁶Antlora i l’avrìa da trateve dl’istessa manera ch’i pensava ’d traté lor.

Nòte

1. Cfr. Numer 20:22-38; Deuteronòmi 10:6.
2. Cfr. Numer 21:1.
3. Cfr. Numer 26:54-56.