La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Neemia/Neemia 2

←Neemìa 1

La Bibia piemontèisa Neemìa

Neemìa 3→

Neemìa

Pàgina arvëdùa da Majo Galin-a

2

Ël rè a dà l’autorisassion a Neemìa d’andé a Gerusalem

¹Un di dël mèis ëd Nisan dël medésim ann ch’a fà vint dël rè Artaserse, i stasìa a la tàula dël rè quand che a l’han portaje sò vin da bèive. I l’hai donca servìjlo, ma i podia pa stërmè che mi i j’era pitòst abatù^[1] col di lì, lòn che, dëdnans al rè, a l’era mai capitame anans. Mentre ch’i jë sporzìa ‘l vin, ²ël rè a l’ha dime: “Përchè mai ch’it l’has na cera tant trista? Pura it ses nen malavi; a peul mach esse n'aflission dël cheur. Pa vera?". Anlora mi i l'hai avù na gran tëmma ‘d parlé, e i l’hai ancalamne a dije: ³"Coma podrìa mia cera esse nen trista, dël moment che la sità andova ch'as treuvo le tombe dij mè grand a l'è an ruin-a e soe pòrte a son consumà dal feu?". ⁴Ël rè a l’ha ciamame: “Donca, dime lòn ch’it l’has an ment!". Antlora mi i l'hai pregà 'l Dé dël cel, ⁵e i l'hai dije al rè, "Se 'l re am në dà l’aprovassion e sò servant a mérita sempe sò favor, ch’am manda an Giudèa, a restauré la sità andova ch’a-i é la tomba dij mè cé!". ⁶Anlora ‘l rè, setà dacant la regin-a, a l'ha dime: Vàire che a podrìa duré tò viage, e quand podrìes-to esse d'artorn?”. ⁷A l’é parèj che al rè a l'é piasuje 'd lasseme parte, e mi i l'hai fissaje ‘l temp ëd mè artorn. Peui i l'hai dije al rè: ”S'a-j pias al rè, ch'am daga 'd litre për ij governator dl'àutra part dël fium, përchè ch’am lasso passé e intré an Giudèa”. ⁸I l’hai dcò ciamaje na litra për Asaf, aministrator dij bòsch real, përchè am fornissa 'd bòsch da minusié për arfé le pòrte dla sitadela ch’a-i é davzin dël templi, la muraja dla sità e la ca andova ch’i j'andrai a sté. E 'l rè a l'ha acordame tut lòn ch’i l’avìa ciamaje. La man generosa ‘d mè Dé am guernava.

⁹I son donca partì për andé a trové ij governator ch’a-i j'ero da l’àutra banda dël fium e i l’hai armëttuje le litre dël rè, ch’a l’avìa fame compagné da dj’ufissiaj dl’armada e ‘d fòrse ‘d cavalarìa. ¹⁰Tutun. quand ch’a l’han savulo Sanbalat, l’Oronita, e Tobia, ël funsionari amonita, a l’han avune ‘n gran’ dëspiasì ch’a-i rivèissa queidun che vorèissa feje dël bin a j’Israelita.

Ispession noitèja dla condission ëd le muraje

¹¹Rivà ch’a j’ero a Gerusalem, i son restaje tre di. ¹²Dòp ëd lòn, i son surtì ‘d neuit compagnà da ‘n pcit grup ëd gent, sensa gnun’ àutra cavalcadura che la mia. I l’avìa pa dit a n’ànima lòn che Nosgnor a l’avìa butame an cheur ëd fé për Gerusalem. ¹³I son surtì da Gerusalem për la Pòrta dla Comba, ant lë scur dla neuit, anvers la Pòrta dlë Liam an facia dla Sorgiss dël Siacal. I l’hai esaminà le muraje ‘d Gerusalem e i l’hai constatà ch’a-i ero ‘d brecie e che le pòrte a l’ero consumà dal feu. ¹⁴I l’hai seguità mia ispession fin-a a la Pòrta dël Bornel e al Mojiss dël Rè, e a j’era pa pro dë spassi për feje passé la bestia che i cavalcava. ¹⁵Anlora, sèmper ëd neuit, i son montà dal torent ëd Cedron, mentre ch’i verificava la condission ëd la muraja. Apress i l’hai virà e i son torna intrà an sità për la Pòrta dla Comba.

¹⁶Ore, ij dirigent dël pòpol a savìo pa andova ch’i fussa andàit nì lòn ch’i fasìa, e fin a col moment i l’avìa gnanca faje savèj a coj dla Giudea lòn ch’i l’avìa an ment ëd fé, ch’a fusso pura ‘d sacerdòt, nòbij, notabij, nì d’àutri ch’as ocupavo dl’euvra. ¹⁷A l’é antlora ch’i l’hai dije: ”I vëdde bin vojàutri coma ch’i soma mal butà! Gerusalem a l’é an ruin-a e soe pòrte a son ëstàite consumà dal feu! Anans ëd tut i l’oma da arconstruve le muraje e ch’a sia finìa për sèmper costa situassion d’umiliassion!”.

¹⁸I l’hai contaje coma che la man generosa ‘d Nosgnor a l’avìa guername e lòn ch’a l’avìa dime ‘l rè. Anlora lor a l’han ësclamà: “Sà! Antlora domse da fé! I l’oma da anandié l’arcostrussion!”. E a son sentùsse degordì da costa bon-a risolussion. ¹⁹Tutun, quand ch’a l’han savulo Sanbalat, l’Oronita, Tobia, ël sërvent amonita, e Guesem, l’Arab, a l’han ancaminà a sbefiene e a disìo con dëspresi: ”Lòn che mai voriene fé? Volerie-ne fòrsi arvireve contra dël rè?”.

²⁰Ma mi i l’hai replicaje: “Vojàutri i seve pa ‘d Gerusalem, nì i peude esercité gnun’ autorità ansima nojàutri. Pì ‘d lòn, i l’eve gnun dirit ëd pijé part an sò cult. Nojàutri i soma ij sërvent dël Dé dël cel e i anandieroma l’arcostrussion, përchè i soma sicur che Nosgnor an farà trionfé!”.

Nòte

1. O”trist”.

---