La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 14

←Giosuè 13

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 15→

Giosuè

La Bibia piemontèisa - Giosuè 14

14

Ij teritòri conquistà an Cisgiordània

¹Costi-sì a son ij teritòri che j’Israelita a l’han arseivù an ardità ant ël pais ed Canan. Eleasar sacerdòt, Giosuè fieul ëd Nun e ij cap-famija dle tribù d'Israel a l'han fane le spartingaje an tra j’Israelita. ²Coma che Nosgnor a l'avìa comandaje a Giosuè, ël teritòri a ponent dël Giordan a l'é stàit destinà a mincadun-a dle tribù e a la metà 'd cola 'd Manasse con ël mojen dël sortecc. ³Mosè a l'avìa già assegnà ël teritòri a j'àutre doe tribù e mesa a est dël Giordan, sensa deje 'd mojen ai Levita. ⁴Ij dissendent ëd Giusèp a formavo doe tribù: Manasse e Efraim. Mosè a l'avìa daje gnente ai Levita. An cambi lor a l'han arseivù serte sità për steie, con ij sò pra për la pastura djë strop e dël bestiam. ⁵Ëd costa manera j'Israelita a l'han ëspartì ‘l teritòri sèmpre conform ai comand che Nosgnor a l'avìa daje a Mosè.

La porsion ëd Caleb

⁶Un di, cheidun ëd la tribù ‘d Giuda a son andàit a Ghilgal a trové Giosuè. Caleb, fieul ëd Iefune, ël Chenissita, a l’ha dije: “Ti ‘t sas pro lòn che Nosgnor a l'ha dit a Mosè, òm ëd Nosgnor, a Cades-Barnea^[1],.a propòsit ëd mi e 'd ti. ⁷Mi i l'avìa quarant'agn cora che Mosè, servitor dël Signor, a l'ha mandame a Cades-Barnea për esploré 'l pais, e mi i l'hai faje un rapòrt onest e giust^[2]. ⁸Ma ij frej ch'a l’avìo compagname, a l'han dëscoragià la gent, antramentre che mi i son sèmper ëstàit fidel al Signor mè Dé. ⁹An col di Mosè a l'avìa fàit ës giurament: ‘La tèra che tò pé a l'ha scarpisà a sarà ardità toa e dij tò fieuj, për sempe, përchè ch’it ses portate con fidelità al Signor, mè Dé^[3]’. ¹⁰E adess varda, Nosgnor a l'ha conservame an vita, com a l'ha dit, për quarantessinch agn ch’a son giumai passà dal moment che a l'avìa parlaje ansissì a Mosè, cora che Israel a viagiava për ël desert; e adess ch'i l'hai otantessinch agn, ¹¹i son ancora pro fòrt coma cand che Mosè a l'avìa mandame: mie fòrse a son le mideme d'antlora, tant për combate coma për andé e vnì. ¹²Ore, donca, dame sto teritòri 'd montagna che Nosgnor a l'avìa dit col di-lì, përchè an col moment ëdcò ti 't l'avìe sentù che a-i ëstan j'Anachita, ch'a vivo an sità gròsse e fortificà, gent àuta tant 'me ‘d gigant. Miraco ël Signor a sarà con mi, e mi i jë scasserai, com a l'ha promëttù. ¹³Giosuè, donch, a l'ha benedì Caleb, fieul ëd Iefune, e a l'ha daje Ebron an ardità. ¹⁴A l'é për lòn che Ebron a l'é ancora l’ardità dij dissendent ëd Caleb, fieul ëd Iefune ël Chenissita, përchè a l’era conservasse fedel al Signor, Dé d’Israel. ¹⁵Anans dë sti fàit, Ebron as ciamava Chiriat-Arba (ch’a veul dì ‘sità d’Arba), përchè Arba a l'era stàit ël pì famos ëd j'Anachita. A la fin, ës pais a l'ha podù vive an pas an soa tèra, sensa pì ‘d guère.

Nòte

1. Për ës episòdi, ch’as vëdda: Nùmer 14:30.
2. Cfr. Nùmer 13:1-30.
3. Cfr. Nùmer 14:24.