La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 13

←Giosuè 12

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 14→

Giosuè

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 13

13

Ëd teritòri ancora da conquisté a ponent dël Giordan

¹Giosuè a l’era già vej, carià d’agn, quand che Nosgnor a l’ha dije: “It ses già an là dj'agn, ma a-i sarìo ancora bonben ëd teritòri da conquisté. ²A-i resto tute le provinse dij Filisté, ël pais dij Ghesurita ³e tut ël teritòri dal torent Sicor a le bòine con l'Egit, a mesdì, fin-a a la region d'Ecron al nòrd, ch'a l'era considerà Canané; nopà ij rè filisté a stasìo ant le sità 'd Gasa, Asdod, Ascalon, Gat e Ecron. ⁴Da la banda 'd mesdì tut ël pais dij Canané, e Ara ch'a l'é dij Sidonita, fina vers Afech, fin-a ai finagi dj'Amorita. ⁵Ël teritòri ëd Biblos e tut ël Liban anvers levant, da Baal-Gad, ai pé dël mont Ermon, fin-a a l'intrada 'd Lebo-Camat^[1]; ⁶tuta la gent ëd montagna an tra 'l Liban e fin-a a Misrefot-Maim^[2], tuit ij Sidonita. Mi i-j taparerai da dë 'dnans dj'Israelita; e ti tira pura le sòrt për fé lë spartingaje d'ës pais an tra j’Israelita, ant la manera ch'i l'hai dite^[3]. ⁷Ore, donch, ëspartiss cost pais an ardità an tra neuv tribù, e a la metà 'd la tribù 'd Manasse, ch'a son ancora sensa ‘d teritòri.

Teritori conquistà dla Transgiordània

⁸Ij Rubenita e ij Gadita con l'àutra metà dla tribù 'd Manasse, a l'han arsèivù lòn ch'a-j ëspetava, che Mosè, sërvent ëd Nosgnor, a l'avìa daje dë dlà dël Giordan^[4], ⁹a levant: da Aroer an brova dël Varèj dl'Arnon, e da la sità ch'a l'é an mes ëd la valada, tut l'àutpian ëd Medebà fin-a a Dibon; ¹⁰tute le sità 'd Sicon rè dj'Amorita, ch'a regnava a Chesbon, fin-a a le borne dij fieuj d'Amon; ¹¹Ghilead , ël pais dij Ghesurita e dij Magnachita, tuta la montagna dl'Ermon e tut ël Basan fin-a a Saleca; ¹²tut ël regn d'Ogh, an Basan, ch'a regnava a Astarot e a Edrei, darié survivù dij Refaim. Mosè a l’avìa batù sti rè e mandaje via. ¹³Men-o che, j'Israelita, a l'han pa fàila a paré via ij Ghesurita e ij Magnachita: ancora al di d'ancheuj lor a vivo an mes a Israel.

¹⁴Mach a la tribù ëd Levi a l'era pa dasse d'ardità: soa part a l'é stàita cola dij sacrifissi a Nosgnor, Dé d'Israel, fàit për ël feu, coma che chiel a l'avìa dit^[5]. ¹⁵Donca, Mosè a l'avìa daje a la tribù dij fieuj ëd Ruben soa part, conform a soe famije; ¹⁶lor a l'avìo avù un pais ch'a ancaminava da Aroer an sle rivere dl'Arnon, e da la sità ch'a l'é an mes ëd la comba, tut l'autpian da para 'd Medeba, ¹⁷Chesbon e tute soe sità dla pian-a: Dibon, Bamot-Baal, Bet-Baal-Meon, ¹⁸Iacats, Chedemot, Mefat, ¹⁹Chiriataim, Sibma, Zeret-ha-Sacar, an sla colin-a ch'a dòmina la comba, ²⁰Bet-Peor, ai pé dël Pisga e Bet-Iesimot; ²¹tute le sità dl'autpian, tut ël ream ëd Sicon, rè dj'Amorita che a regnava a Chesbon, col che Mosè a l'avìa batù con ij prinsi 'd Midian, Evi, Rechem, Zur, Cur e Reba, prinsi vassaj ëd Sicon ch'a stasìo ant ël pais. ²²J'Israelita a l'avìo 'dcò fàit meuire dë spa Balam, fieul ëd Beor, l'andvin, ansema a d'àutri ch'a l'han massà. ²³Al teritòri dij Rubenita a servìa ël Giordan tant 'me finagi. Costa a l'é stàita l'ardità dij Rubenita conform a soe famije: con sità e vilage anëttù.

²⁴Mosè a l'avìa 'dcò daje n'ardità a la tribù 'd Gad, conform a soe famije. ²⁵E sò pais a l'é stàit Iaser, e tute le sità 'd Ghilead, e la metà dël pais dj'Amonita, fin-a Aroer, ch'a l'é an facia 'd Raba. ²⁶E da Chesbon fin-a a Ramat-Mispa, e Betonim; e da Macanaim fin-a ai finagi 'd Debir ²⁷E ant la valada, Bet-Aram, e Bet-Nimra, e Sucòt, e Zafon, lòn ch'a restava dël regn ëd Sicon rè 'd Chesbon, ël Giordan e sò finagi, fin-a al lagh ëd Galilea, vers levant. ²⁸Costa a l'era stàita l'ardità dij Gadita, conform a soe famije, con tute le sità e vilagi assignà.

²⁹Mosè a l'avìa 'dcò daje a la mesa tribù 'd Manasse, ai Manassita, soa part, conform a soe famije. ³⁰Sò teritòri a comprendìa , da Macanaim, tut ël Basan, tut ël ream d'Ogh rè 'd Basan, tùit ij borgh ëd Iair an Basan, ant tut: sessanta tère. ³¹La metà 'd Ghilead, Astarot e Edrei, sità dël regn d'Ogh an Basan, a son tocaje al fieul ëd Machir, fieul ëd Manasse, e a sò dissendent, ëscond soe famije.

³²Coste-sì a son le part che Mosè a l'avìa fàit cand a l'era ant le pian-e ëd Moab, dëdlà dël Giordan, an facia a Gérico a levant. ³³Tutun, a la tribù ëd Levi, Mosè a l'ha daje gnun-a ardità: ël Signor, Dé d'Israel, a l'é soa ardità, coma che chiel midem a l'ha parlà a lor^[6].

Nòte

1. O "l'intrada d' Camat". La pì part dle tradussion moderne a ciapo la frase "Lebo-Camath" për esse un nòm pròpi, ma soens a fornisso na nòta con n'alternativa, andova "Camat" a l'é nòm pròpi e לְבוֹא (lëvò o lëbò) a l'é ciapà për vorèj dì "intrada a".
2. La significassion dël nòm ebràich "Misrefot ( מִשְׂרָפוֹת) Maim" a l'é miraco "fornase 'd caussin-a për l'eva".
3. Cfr. Nùmer 33:54.
4. Cfr. Nùmer 32:33; Deuteronòmi 3:12.
5. Cfr. Deuteronòmi 18:1.
6. Cfr. Nùmer 18:20; Deuteronòmi 18:2.