La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 26

←Giòb 25

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 27→

La Bìbia piemontèisa - Giòb 26

Giòb

26

Réplica 'd Giòb a Bildad

¹Alora Giòb a l’ha rësponduje con ëste paròle: ²“Che bel agiùt ch’it l’has daje al débol: it l’has sostnù ij brass ëd col ch’a l’é sensa fòrsa! ³Che ‘d bon consèj ch’it l’has daje a col ch’a l’ha gnun-a sapiensa e con che bondosità it l’has manifestà toa saviëssa granda! ⁴Chi é-lo che ‘t l’has vorsù dotriné e che spìrit a l’é surtì da toa boca?

⁵Ij mòrt a tërmolo - lor che tanme d’ombre a gëmmo sota d’eve ansema a tuti coj ch’a stan con lor. ⁶L'infern^[1] a l'é patanù dë 'dnans ëd Dé: ël leugh ëd la përdission a l'é dël tut dësquatà për chiel. ⁷Chiel a slarga ij cej ëd tramontan-a dzora dël veuid; la tèra a l'é sospendùa dëdzora dël nen. ⁸Chiel a sara j'eve 'ndrinta dle nìvole e le nìvole a së s-cianco pa sota sò pèis. ⁹Dé a cheurv a la vista la lun-a pien-a^[2] an dëstendénd-ve ansima soe nìvole. ¹⁰A l’é chiel ch’a l’ha butà ‘n confin frem an tra j’aque, e ‘dcò ‘n finagi an tra’d di e la neuit. ¹¹A tramblo le colòne dël cel, a son ciapà da la pàu cand ch’a sento soe mnasse. ¹²Chiel con sò podèj a pàsia 'l mar e con saviëssa a dòma Racab, ël gran mostro dël mar. ¹³A l’é sò Spirit ch’a dà soa blëssa ai cej e a l’é soa man ch’a massa ‘l serpent antorzù. ¹⁴Dabon, vardé, tut sòn a l'é mach la broa 'd soe euvre! Coma ch'a l'é linger ël ciusioné dl'arson che noi i podoma sente! Ma 'l tron ëd soa potensa, chi é-lo ch'a peul comprend-lo?

Nòte

1. O “Àdes”, “ël mond dij mòrt”.
2. O “sò tròno”.