La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 38

←Geremìa 37

La Bibia piemontèisa Geremìa

Geremia 39→

La Bìbia piemontèisa - Geremia 38

Geremìa

38

Geremìa a l’é acusà ‘d tradiment e campà ‘nt na sisterna

¹Sefatia fieul ëd Matan, Godolia fieul ëd Pascur, Jucal fieul ëd Selemia e Pascur fieul ëd Malchia a l'avìo scotà le paròle che Geremìa a l’avìa dit a tuta la gent. A l’avìo sentù dì: ²“Tuti coj ch'a restran ant la sità a l’avran da meuire dë spa, ëd fam e 'd contacc; al contrari col ch’a passa con ij Caldé a restrà viv: soa vita a sarà guernà e a vivrà!”. ³Nosgnor a dis ëdcò parèj: “Sta sità a sarà dàita ant le man dël rè 'd Babilònia ch'a la farà soa”.

⁴Anlora j’ufissiaj a l’han dit al rè: “Ch'as fasa meuire col òm, pròpi për la rason che a gava 'l corage ai soldà restà an costa sità e a gava 'dcò 'l corage a tuta la gent cand ch'a-j dis ëd paròle parèj. N’òm coma chiel a giuta pa la gent; për la rason che st'òm a sërca pa che la gent a staga bin, ma mal. ⁵Rè Sedecia a l'ha rëspondùje: “Òhi, chiel a l'é 'nt vòste man; ël rè a peul pa dive ‘d nen felo”. ⁶Anlora lor-lì a l'han ciapà Geremia e a l'han campalo ant la sisterna 'd Malchia, un dij prinsi real, che a-i j'era 'nt l'intrada dla përzon. A l'han calà giù Geremia con ëd còrde. Ant la sisterna a-i era pa d'eva, ma 'd nita e përparèj che Geremìa a l'é andàit drinta dla pàuta.

Un ufissié dl’Etiòpia a salva Geremìa da la sisterna

⁷Ebed-Melech l'Etìop, un ufissié ch'a l'era 'nt ël palas real, a l'avìa sentù dì che Geremìa a l'era stàit butà 'nt la sisterna. Ore, cora che 'l rè a stasìa a la Pòrta 'd Beniamin e ch’a tnisìa na riunion dla cort, ⁸Ebed-Melech a l'é surtì dal palass dël rè e a l'ha dije: ⁹“Mè rè e padron, coj òm a son portasse mal an fasend lòn che a l'han fàit al profeta Geremìa, an campàndlo ant la sisterna. Chiel ambelelì a meuirirà përchè a-i é pa pì da mangé an sità. ¹⁰Parèj che 'l rè a l'ha daje 's comand a Ebed-Melech l'Etìop: “Pijte da sì tranta òm e gava 'l profeta Geremìa da 'nt la sisterna anans ch'a meuira. ¹¹Ebed-Melech a l'ha ciapà con chiel j'òm, a l'é andàit ant ël palass dël rè, ant ël pòst andova che as goerno le ròbe e, pijàit da lì ëd tòch ëd pata e dë strass, a l'ha campaje a Geremìa con ëd soastr. ¹²Ebed-Melech l'Etìop a l'ha dije a Geremìa: “Fòrsa, buta ij tòch ëd pata e d'ëstrass an sle còrde sota toe sìsie”. Geremìa a l'ha fàit parèj. ¹³E a l'han tiralo su con le còrde, fasendlo seurte da la sisterna; e Geremia a l'é restà confinà ant la cort ëd le vardie.

Rè Sedecia a manda a ciamé Geremìa

¹⁴Cheich temp dòp, rè Sedecia a l'ha mandà a sërché 'l profeta Geremìa e a l’ha falo ven-e për rëscontrelo a la tersa intrada dël Templi 'd Nosgnor. Ël rè a l'ha dije a Geremìa: “I veuj fete na domanda e rëspond-me sensa gen-a: che gnun-a paròla a sìa stërmà da mi”. ¹⁵Geremìa a l'ha rësponduje a Sedecia: “S'it lo diso, a l’é sicur che ti 't ëm faras meuire, pa vera? E s'it dago un consèj, ti 't ëm ëscotras pa nen!”. ¹⁶Anlora rè Sedecia a l’ha faje costa promëssa segreta: “Për ël Signor che a viv, ch'a l'ha dane la vita e ‘l respir, mi 't farai pa meuire e it darai pa ant le man ëd coj che a veulo toa vita”.

¹⁷Anlora Geremia a l'ha dije a Sedecia: “Nosgnor, ël Dé dl’Univers, ël Dé d'Israel, a dis parèj: ‘Se ti 't seurte për dete an podèj dij prinsi dël rè 'd Babilònia, costa sità a sarà pa brusà e vojàutri i dzorvivreve, ti e toa famija. ¹⁸Ma se ti 't surtiras pa për dete an podèj dj’ufissiaj dël rè 'd Babilònia, costa sità a sarà butà ant le man dij Caldé ch'a-j daran feu, e ti it ëscapras pa da soe man”.

¹⁹Antlora rè Sedecia a l'ha dije a Geremìa: “I l'hai tëmma dij Giudé ch'a son passà con ij Caldé. Ij Caldé a podrìo consegneme a lor, e chissà lòn che lor a podrìo feme!”. ²⁰Geremìa a l'ha rësponduje: “It saras pa butà an soe man. Scota donca la vos dël Signor coma che i l'hai ditla, antlora ti 't trovras bin e it l'avras salva la vita. ²¹Ma se 't arfude 'd seurte, varda lòn che Nosgnor a l'ha fame vëdde. ²²Tute le fomne ch’a stan ancor ant ël palass dël rè 'd Giuda a saran ëmnà dai prinsi dël rè 'd Babilònia; e lor a diran: ‘A l'han ambrojate, a l'han angabiolate, ij tò bon amis! Tò pé a l'ero ancor pa fongà ant la pàuta, e lor a l'han virate le spale e a son ësparì!’. ²³Tute le fomne e toe masnà a saran portà ai Caldé. E ti të scapras pa da soe man, ma 't saras fàit përzoné, ant ël pugn dël rè 'd Babilònia. Costa sità a sarà brusà”.

²⁴Anlora Sedecia a l'ha dije a Geremia: “Che gnun a ven-a mai a savèj coste paròle o ti 't meuireras. ²⁵Se j’ufissiaj a vniran a savèj ëd nòst rescontr e at diso: 'Fane savèj lòn ch’it l'has dije al rè e lòn che a l'ha dite chiel: stërm-ne nen o 't faroma meuire’. ²⁶Se lolì a càpita, it i-j rëspondras: 'I l'hai presentà na sùplica al rè përchè i fussa pa arportà ant la ca 'd Giònata për tëmma ‘d meuire'”.

²⁷An efet, tuti j’ufissiaj a son ëvnùit a trové Geremìa e a feje 'd domande. Chiel a l'ha dije franch com ël rè a l'avìa comandaje e lor a l'han pa faje dël mal përchè a l’avìo pa scotà lòn ch’a l’era passaje an tra Geremìa e ‘l rè. ²⁸E Geremìa a l'é restà ant la cort ëd le vardie fin-a al di che Gerusalem a l'é stàita ciapà^[1].

Nòte

1. Cfr. Esechiel 33:21.