La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 37

←Geremìa 36

La Bibia piemontèisa Geremìa

Geremia 38→

La Bìbia Gerusalem - Geremia 37

Geremìa

37

Introdussion a j’aveniment ancapità antant che Sedecia a l’era rè

¹Al pòst ëd Jeconia fieul ëd Ioiachim, a l'é vnùit a esse rè Sedecia fieul ëd Iosia: Nabucodenesar rè 'd Babilònia a l'avìa chiel butalo lì^[1] coma rè dël pais ëd Giuda^[2]. ²Mach che nì chiel, nì ij sò ministr, nì 'l pòpol dël pais a l'han pa mai daje da ment a le paròle che Nosgnor a l'avìa pronunsià për boca 'd Geremìa. ³Rè Sedecia a l'ha mandà antlora Jucal fieul ëd Selemia e 'l sacerdòt Sofonia fieul ëd Maaseia dal profeta Geremìa për dije: “Prega ti për nojàutri ël Signor nòst Dé”. ⁴Geremìa, antramentre, a andasìa e a mnisìa lìber an mes dël pòpol përchè a l'era 'ncor nen ëstàit butà an përzon.

⁵L'armeja 'd Faraon a l'è surtìa da l'Egit e parèj che ij Caldé ch'a blocavo Gerusalem, pen-a ch'a l'han savulo, a l'han lassala lìbera e a son ëslontanass-ne.

⁶Anlora Nosgnor a l’ha daje a Geremìa cost messagi: ⁷‘Sossì a l’é lòn che ‘l Signor, ël Dé d’Israel, a dis: Ël rè ‘d Giuda a l’ha mandà a ciamé: còs é-lo ch’a 'ncapitrà da sì a ‘n pòch? Dije: L’armada ‘d Faraon, surtìa për giuteve, a tornerà tòst an Egit, sò pais. ⁸Apress ëd lòn le fòrse dij Babilonèis a saran d’artorn, a tacheran la sità, a la pijeran e a-j daran feu’.

⁹Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor: “Feve pa d’ilusion che ij Babilonèis a sio giumai andasne e ch’av lasseran an pas. Përché lor as n’andran pa via. ¹⁰Bele s'i rivèisse a bate tuta l'armeja dij Caldé ch'av fan guèra e a-i në restèissa mach pì cheidun ferì, sti-sì a surterìo fòra da soe tende e a-j darìo feu a sta sità”.

Geremìa a l’é butà ‘n përzon

¹¹Cora che l'armeja dij Caldé a l'è artirasse për motiv dl'armeja 'd Faraon, ¹²Geremìa a l'é surtìss-ne da Gerusalem për andé ant la tèra 'd Beniamin a pijesse la part d'ardità ch’a-j tocava da ‘n tra ij sò parent. ¹³Ma, pen-a rivà a la Pòrta 'd Beniamin, andova ch'a-i era 'd vardia Jeria fieul ëd Selemia, fieul d'Anania, chiel-sì a l'ha blocalo an disendje: “Geremìa, ti 't veule mach passé da la part dij Caldé!”. ¹⁴Geremìa a l'ha rësponduje: “A l'é nen vera: mi i l’hai gnun-a 'ntension ëd passé ai Caldé!”, ma chiel a l'ha pa daje dament. E përparèj che Jeria a l'ha ciapà Geremìa e a l'ha portàjlo a j’ufissiaj. ¹⁵J’ufissiaj, anrabià contra 'd Geremìa, a l'han falo foetté e peui a l’han campalo an përzon ant la ca dlë scriba Giònata, ch’a l’era stàita convërtìa ant na përzon. ¹⁶Parèj chè Geremìa a l'é stàit sarà ant na cròta ‘d cola ca-lì e a l'é stàit ambelelà vàire di.

¹⁷Pì tard Rè Sedecia a l'ha mandalo a pijé për anteroghelo a soa ca, sensa che gnun a lo savèissa. A l’ha dije: “Has-to cheicòsa da dime da part ëd Nosgnor?”. Geremìa a l'ha rësponduje: “Òhi, ti it saras butà ant le man dël rè 'd Babilònia”. ¹⁸Peui Geremìa a l'ha ciamaje a rè Sedecia: “Che mal i l'hai fàit mi contra 'd ti, contra ij tò ministr o contra d'ësto pais përchè it l'àbie da buteme an përzon?” ¹⁹Adess, scotme, mè rè e signor, che mia amplorassion at sia agradìa. Màndme pì nen ant la ca dlë scriba Giònata, përchè i l'àbia pa a meuire.²⁰E rè Sedecia, anlora, a l'ha comandà 'd guerné Geremia ant la cort ëd la ca dle vardie e tùit ij di a l'han daje na fogassa 'd pan ch’a mnisìa da part dij forné, fin-a ch'a l'é staie 'd pan ant la sità. Përparèj Geremìa a l'é stàit segregà ant la cort ëd le vardie.

Nòte

1. O “nominalo”.
2. Cfr. 2 Rè 24:17; 2 Crònache 36:10.