La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Esechiel/Esechiel 24

←Esechiel 23

La Bibia piemontèisa Esechiel

Esechiel 25→

La Bìbia piemontèisa - Esechiel 24

Esechiel

24

Predission ëd la crova ‘d Gerusalem

¹Ël dì dël mèis ch’a fà des ëd l’ann ch’a fà neuv, Nosgnor a l’ha comunicame soa paròla. A l’ha dime: ²“Fieul d’òm, pija nòta dla dàita d’ancheuj, përchè an cost midem dì ël rè ‘d Babilònia a ponta contra 'd Gerusalem^[1].

³Parla, donch, a costa gusaja d’arviros an dovrand na paràbola. Dije: Ël Signor Dé a l’ha ordiname: Buta na pèila ‘n sël feu e ampiniss-la d’eva. ⁴Butje ‘ndrinta ëd taj ëd carn, dij pì bon, chëussa e spala. ⁵Ciapa ‘d feje, cole pì ‘d valor; anvisca ‘n gran feu sota la pèila, e fala beuje bin fòrt ëd manera ‘d cheuse fin-a j’òss. ⁶Ël Signor Dé an fà savèj sossì: Trist a cola sità sanghinaria, trist a cola pèila rusnenta da ‘ndova che ‘l ruso as dëstaca pa! Daje ‘l gir un pòch për vira, sensa fene le part. ⁷Ël sangh ch’a-j’é ‘ndrinta mi i l’hai sbardlalo an s’un dèiro patanù; i l’hai pa vërsalo për tèra përchè la póer a lo quatèissa. ⁸I l’hai lassà an sla ròca patanùa ‘l sangh che chila a l’ha vërsà, sensa quatela e lolì përchè mia ira a s’anvischèissa e për ciamejne cont con tut ël rigor. ⁹Per lòn, ël Signor Dé av fà savèj sossì: Trist a cola sità sanghinaria! Ëdcò mi i farai un gross ro’.

¹⁰Ambaron-a 'd bòsch, fà vampé 'l feu, fà consumé la carn, fala vnì potija, e che j'òss a sio dël tut consumà. ¹¹An sla brasa lassje ‘l ciaudron veuid fin-a che l’aram a dventa afoà, e che tuta la cracia ch’a-j é andrinta as fonda e che sò ruso a dësparissa. ¹²Ma che ‘d pen-a! So ruso bondos as dëstaca pa, gnanca con ël feu a dëspariss.

¹³Toa 'mpurità a l’é anfamanta: mi i l’hai pro sërcà ‘d purifichete, ma ti 't l’has pa lassà ch’it purifichèissa. Ti ‘t restras donch ampura fin tant che contra ‘d ti a sarà sodisfàita tuta mia ira. ¹⁴A l’é mi, ël Signor, ch’i l’hai dilo. Tut sossì at ancapiterà bin, mi midem i lo compirai: i dësmentierai pa. I l’avrai gnun-a pietà nì i lo dësdirai. It giudicrai conform a toe euvre. I lo diso mi, ël Signor Dé”.

La mòrt ëd la fomna d’Esechiel

¹⁵Nosgnor a l’ha comunicame soa paròla. A l’ha dime: ¹⁶Fieul d’òm! Scota! Mi 't gavo d'an bòt an blan cola ch'a l'é la gòj dij tò euj: ma ti fà nen ëd plente, piora pa, versa pa na lerma. ¹⁷Sospira e stà ciuto e fà pa nen deul dij mòrt^[2]: anvlupte un turban an testa, butte toe sàndole ai pé, gnun vel fin-a la boca, mangia pa 'l pan dël deul. ¹⁸La matin i l'avìa parlaje al pòpol e a la sèira mia fomna a l'era mòrta. La matin apress i l'hai fàit parèj coma ch’a l'era stame comandà, ¹⁰e la gent am ciamava: ‘Veus-to nen dëspieghene còsa ch’a veul dì lòn ch'it fase?’.

²⁰Mi i l’hai rësponduje: Nosgnor a l’ha comunicame soa paròla. A l’ha dime: ²¹Dije al pòpol d’Israel: Ël Signor Dé av fà savèj sossì: I farai profané mè santuari, ch’a l’é vòst orgheuj e vòstra fòrsa, la gòj ëd vòstri euj e la consolassion ëd vòstre ànime. Ij fieuj e le fije ch’i l’eve lassà a Gerusalem a meuireran vìtime dla spa. ²²Vojàutri i fareve coma che i l'hai fàit mi: Iv butreve pa 'l vel fin-a a la boca, i mangereve nen ël pan dël deul. ²³I l'avreve vòstri turban an testa e le sàndole ai pé. Fé gnun-e plente e pioré pa: mach, iv consumereve për vòstre përversità e i gëmreve l’un con l'àutr. ²⁴Esechiel a sarà për vojàutri un presagi: l’ora che a-i vnirà lòn, voi i fareve an tut coma ch’a l'ha fàit chiel e i savreve che mi i son ël Signor Dé.

²⁵Ti, fieul d'òm, ël di che mi i-j gavrai soa fòrsa, la gòj ëd soa glòria, ël grinor dij sò euj, l'anvìa 'd soe ànime^[3], ij sò fieuj e le soe fije, ²⁶antlora a vnirà da ti un fugitiv për détne la neuva. ²⁷An col di toa boca as dovertrà për parleje al pròfugh, it parleras normal e 't saras pa pì mut e për lor ti't saras un presagi: e lor a dovran arconòsse che mi i son ël Signor.

Nòte

1. Cfr. 2 Rè 25:1; Geremìa 52:4.
2. Sintassi difìcila. La pì part ëd le tradussion a dis cheicòsa tanme "gëmme e sté ciuto", ma sòn a l'é problemàtich. Conform soa forma ij doi verb a ancamin-o ël vërsèt con הֵאָנֵק (he'aneq: gëmme, sospiré) e דֹּם (dom: tase): a peulo esse analisà tanme costrut amperativ o anfinì. Sòn a dà la possibilità 'd quat sequense possibìle. N'anfinì seghità da n'àutr anfinì a mancherìa d'un verb prinsipal e a podrìa esse arpossà (p.e sospiré e tase). N'anfinì seghità da n' amperativ a sarìa na sintassi dësdà e as treuva pa da d'àutre part (p.e sospiré e tas). N'imperativ seghità da n'anfinì a l'é motobin ràir. A-i n'a-i é mach tre: Salm 33: 3, Isaìa 1:16, 23:16, che a smijo angagé complement anfinì, che a van pa adatesse a costi termo (p.e sospira e tase). Doi imperativ cul-camisa ancàpito soens: as verìfico 200 vire, ma ancàpita mai che lë scond amperativ a mostra la manera d'assion ant ël prim. As podrìa 'dcò disse che ''gëmme e sté ciuto'' (p.e. sospira e tas). Contut a-i é un ràir omònim atestà ant le lenghe amparentà: Ugarìtich e Acadich, valadì n'àutra rèis דמם ( dmm) che a veul dì gëmme. La tradussion a propon דֹּם מֵתִים (dom metim) che ciapà ansema a peul d'esse che דֹּם a riva da דָּמַם (damam, "gëmme , mërmoré") che a signìfica "gëmme na plenta. Da armarché che ant ël vërsèt 23 Esechiel a dis che la gent as lamentrà un con l'àutr ('dcò se ambelelì la rèis a l'é נָהַם, naham) për lòn as peul bin pensesse che Esechiel a sia ''pioros'' ambelessì, da già che soe assion a prevëddo cole 'd lor.
3. An ebràich "elevassion ëd soa anima". מַשָּׂא: (masa) '' edificànt ',' s'arferissa come che soa ànima à s'arlama, visadì a l 'anvìa 'd sò cheur. Nopà a smija pì probàbil che 'l termo a l'àbia soa nuansa' d '' cària '', e ambelessì a s'arferiss a lòn che un a-j greva da la mira emotiva e a sia na sorgiss costanta 'd preocupassion o d'arlìa.