La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Daniel/Daniel 10

←Daniel 9

La Bibia piemontèisa Daniel

Daniel 11→

La Bìbia piemontèisa - Daniel 10

Daniel

10

La gran vision final

¹Ël ters ann ëd Ciro, re’ d Persia, Daniel, ch’a l’avìa lë stranòm ëd Baltasar, a l’ha arseivù n’arvelassion. A l’era ‘n mëssagi dël tut sicur, ch’a nunsiava na gran tribulassion^[1]. Daniel a l’ha comprendune ‘l mëssagi durant la vision. Daniel a l’ha dit: ²“An coj di-lì, mi, Daniel, i l’hai fàit ël deul për tre sman-e ‘d di^[2]. ³I l’hai pa nutrime ‘d pianta con ëd mangé soasì; mia boca a l'é gnanca avzinasse a ‘d vin o a ‘d carn, e i son pa onzume d’euli^[3] për cole tre sman-e.

⁴Ël di ch’a fasìa vintequat dël prim mèis, im në stasìa an sla rivera dël Tigris, ël gran fium. ⁵I l’hai aussà j’euj e i l’hai vëddù n’òm vestì ‘d lin con na s-cirpa d’òr pur d’Ufas an sij ren. ⁶Sò còrp a l’era parèj dla crisolita, soa facia a jë smijava a la lòsna, ij sò euj a l’ero tanme ‘d giolà ‘d feu, ij sò brass e soe gambe a l’ero parèj dlë slusse dël bronz lustrà, ël son ëd soa vos a arsonava parèj dël ciadel ëd na caterva ‘d gent^[4]. ⁷Mach mi, Daniel, i l’hai vëddù l’aparission; j’òm ch’a j’ero con mi a l’han pa vëddula, ma sesì da ‘n grand ësburdiment, a l’ero scapà a stërmesse. ⁸Am m’avìo lassà sol cand ch’i l’hai vëddù costa aparission. Im sentìa d’avèj pì gnun-e fòrse. I j’era smòrt e dësfigurà; i podìa gnanca sté an pé. ⁹Cand ch’i l’hai sentù la vos ëd col òm, i l’hai avù ‘n mancament e i son finì con la facia për tèra. ¹⁰Anlora na man a l’ha tocame fasend-me frissoné ij ginoj e le parmele dle man.

¹¹A l’ha dime: “Daniel, ti ‘t ses un tesòr pressiòs a j’euj ëd Nosgnor. Sërca ‘d capì lòn ch’i stago për dite e stà sù an pé. Mi i son ëstàit mandà da ti”. A coste paròle i son aussame an pé an trambland. ¹²A l’ha seguità: “Daniel, gnun-e tëmme, përchè dal prim di che ti ‘t ses proponute ‘d comprende e ‘d mortifichete dë 'dnans a Nosgnor, toe paròle a son ëstàite scotà e a l’é për lòn che mi i son ëvnùit. ¹³Ël prinsi dël regn ëd Persia a l’ha arzistume për vint e un di e Michel, un prinsi dij pì amportant^[5], a l’é vnuìt a giuteme e mi i son restà dacant al rè ‘d Persia^[6]. ¹⁴Tutun, ora i son ëvnùit da ti për fete comprende lòn ch’a-j'ancapiterà a toa gent ant ij di darié, përché a-i é ancora na vision për coj di-lì.

¹⁵Damentre ch’am parlava parèj, i son prostërname a tèra sensa podèj dì gnente, ¹⁶ma un ch’a smijava a n’òm^[7] a l’ha tocame ij laver. Anlora i l’hai dovertà la boca për parlé, e i l’hai dije a col ch’as tenìa ‘d facia a mi: “Mè sgnor, cost’aparission a l’ha fame ciapé ‘n grand ësparm e i l’hai perdù le fòrse. ¹⁷Coma podrìa-ne parlé con ti^[8], ora ch’i l’hai pa pì ‘d fòrse e ch’i son sensa fià?”. ¹⁸Anlora col ch’a smijava a n’òm a l’ha torna tocame e i son arvivame. ¹⁹Chiel a l’ha dime: “Gnun-e tëmme, òm pressios a j’euj ëd Nosgnor, la pas a sia con ti. A venta esse fòrt”. E mentre ch’am parlava, i son sentume fòrt e i l’hai dit: “Mè sgnor! Parla, ti, ch’it l’has confortame”. ²⁰A l’ha dime: “Sas-to përchè son-ne vnuit da ti? I l’hai da tornemne për combate contra ‘l prinsi ‘d Persia e, mentre ch’i sarai fòra, a rivrà ‘l prinsi ‘d Grecia^[9]. ²¹Ma mi it nunsierai lòn ch’a l’é scrit ant ël liber ëd la Vrità. Contra ‘d coj lì a-i é mach un sol ch’am dà na man: a l’é Michel, vòst prinsi.

Nòte

1. La significassion dël termin ebraich צָבָא (tsava’) a l'é pa sicura an ësto contest. Ant la Bibia as arferiss soens a n’armeja o a na guèra. A peul ëdcò significhé “servissi longh”. Nòstra tradussion a lo comprend coma n’arferiment ai combatiment ëspirituaj ch’i n’oma la dëscrission an 10:16–11:1.
2. Le sman-e a s’arferisso a ‘d di, e nen a d’ann com ant ël capìtol 9.
3. O “‘d përfum”, coma ch’a l’era la costuma an col temp. Onz-se d’euli a l’era ‘dcò na marca ‘d gòj.
4. 10:5-6 cfr. Arvelassion 1:13-15; 2:18; 19:12.
5. N’arcàngel.
6. La tradission a 'ntérpreta sossì coma ch'as parlèissa dj'àngej. Queidun a l'avìa fàit artardé l'ariv ëd la rësposta 'd Nosgnor a la preghiera 'd Daniel. A l'era "ël prinsi 'd Persia", n'àngel dëscadù che, sota l'autorità 'd Sàtana, a l'avìa na responsabilità special për la Persia (cdr. v. 20; Efesian 2:2). A smija ciàir che "prinsi" ambelessì as arferissa a n'àngel, dàit che Michel a l'era 'dcò "un prinsi" (vv. 13, 21). Ël "prinsi 'd Persia" a deuv esse stàit n'àngel malèfich dàit ch'a fasìa oposission ai propòsit ëd Nosgnor. Na nimicissia d'àngej ant ël mond invisibil a l'ha avù për arzultà l'artard dl'ariv dl'àngel con ël mëssagi 'd Nosgnor. 10:13,21 cfr. Arvelassion 12:7.
7. Let “a ‘n fieul d’òm”.
8. O “coma podrìa-ne mi, mi, ch’i son un servent dël mè sgnor, parlé con ti?”.
9. O “ëd Iavan”.