La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/2Cronache34

←2 Crònache 33

La Bibia piemontèisa Ij lìber dle Crònache

2 Crònache 35→

La Bìbia piemontèisa - 2 Crònache 34

34

Ël regn ëd Giosia

¹Cora che Giosia^[1] a l'é vnùit a esse rè, a l'avìa eut agn: a l'ha regnà për trantun agn an Gerusalem. ²Chiel a l’ha fàit lòn che a Nosgnor a-j pias e a l’ha andaje dapress ëd l’esempi ‘d sò antich David. A l’ha mai dëstornasse dal fé lòn ch’a l’era giust.

³Ant l'ann ch'a fà eut ëd sò regn, a l'era ancor un fiolin: chiel a l'ha ancaminasse a arsërché 'l Dé 'd David sò cè. Ant l'ann che a fà dódes a l'ha comensà a fé repolisti an Giuda e Gerusalem an dësbland tuti ij santuari dedicà a ‘d divinità pagan-e, ij paloch d’Asera, e j’ìdoj scurpì o fondù. ⁴Chiel a l'ha comandà che tuti j'autar dij Baal a fusso campà giù e a l'ha fàit s-ciapé j'autar dj'ancens che a l'ero dzora 'd lor. A l'ha eliminà ij paloch d'Asera, j'ìdoj e le mistà: a l'ha sfrisaje e ardovùje an póer, che a l'ha peui spatarà an sle tombe 'd coj ch'a l'avìo sacrificà a lor^[2]. ⁵A l'ha peui brusà j'òss dij sacerdòt pagan ansima ai sò autar; parèj a l'ha purificà Giuda e Gerusalem^[3].

⁶A l’ha fàit l’istess ant le sità ‘d Manasse, Efraim, e Simeon, fin-a a Neftali e ant le region dj’anviron. ⁷Chiel a l'ha fàit droché j'autar e ij paloch d'Asera, demolì le mistà pagan-e e s-ciapà tuti j'autar dj'ancens për tuta la tèra d'Israel. Peui a l'é tornà a Gerusalem.

⁸Dl'ann che a fà disdeut ëd sò regn, chiel a l'é andàit anans an soa polìtica 'd purificassion ëd la tèra e dël Templi. A l'ha mandà Safan, fieul d'Asalia, e Maseia, fonsionari dla sità e Joach, fieul ëd Joacas, ël segretari, për rangé ël Templi dël Signor sò Dé. ⁹Costi-sì a son andàit dal gran sacerdòt Chilchia e a l'han daje l'argent che a l'era stàit portà ant ël Templi 'd Dé. Ij Levita ch'a guernavo la pòrta a l'avìo cojulo da la gent ëd Manasse e d'Efraim e da tuti coj che a l'ero restà an Israel, parèj coma da tut ël pòpol ëd Giuda e Beniamin e da j'abitant ëd Gerusalem.

¹⁰A l'han consegnà l’arzan ai cap ësquadra dla costrussion assignà al Templi 'd Nosgnor. Costissì, a soa vira, a l'han pagà j'ovrié ch'a travajavo ant ël Templi për restaurelo e rangelo. ¹¹A l'han pagà ij minusié e ij murador për caté pere sislà e bòsch për l'armadura e la sarpentierìa dij locaj che ij rè 'd Giuda a l'avìo lassà andé an ruin-a.

¹²Sti òm-sì a l'han travajà con fidelità. Sò superior a l'ero: Jacat e Obadia, Levita dëssendù da Merari, Zacaria e Mesulam, dissendent ëd Coat, ij Levita, che a l'ero tuti musicant qualificà, ¹³a supervisionavo j'ovrié e tùit ij cap-mèistr dij travaj ëd tute sòrt. D'àutri Levita a l'ero scrivan, ispetor e guardian ëd le pòrte.

Chilchia a dëscheuvr la Lege 'd Dé

¹⁴Antramentre ch'as prelevava 'l dné dëposità ant ël Templi 'd Nosgnor, ël sacerdòt Chilchia a l'ha trovà la Lege che 'l Signor a l'avìa daje a Mosè. ¹⁵Anlora Chilchia a l'ha anformane Safan, lë scriba: “I l'hai trovà ël ròtol ëd la Lege ant ël Templi 'd Nosgnor”. E Chilchia a l'ha daje 'l volum a Safan.

¹⁶Safan a l'ha portaje ës lìber al rè e a l'ha arferije: “Ij tò servitor a fan lòn che a l'é staje comandà. ¹⁷A l'han fàit fondé l'argent trovà ant ël Templi dël Signor e a l'ha consegnàilo ai supervisor e ai cap-mèistr ëd la costrussion”. ¹⁸Peui Safan, ël segretari, a l'ha dije al rè: “Chilchia, ël sacerdòt, a l'ha dame un ròtol ëd bergamin-a”. E Safan a l'ha lesune na part a vos àuta dë 'dnans dël rè. ¹⁹Cora che 'l rè a l'ha sentù le paròle dla Lege, a l'é s-ciancasse soe vestimente coma ‘n segn ëd dësperassion. ²⁰Peui ël rè a l'ha comandaje a Chilchia, a Achicam, fieul ëd Safan, a Abdon, fieul ëd Mica, a Safan lë scrivan e a Asaia, servitor dël rè: ²¹“Andé, consulté 'l Signor për mi e për coj che a son restà an Israel e an Giuda, a rësguard dël Lìber ch'a l'é stàit trovà adess. Përchè l'ira granda 'd Nosgnor a l'é anviscasse contra 'd nojàutri, da già che ij nòstri antich a l'han pa ubidì a la paròla dël Signor. Nojàutri i l’oma nen fàit tut lòn che cost ròtol a dis ch’a l’era da fesse!”.

²²Anlora Chilchia e j'àutri invià dël rè a son portasse da la profetëssa Culda, fomna 'd Salum, fieul ëd Tocat e nevod ëd Casra, cap dël vardaròba: chila a stasìa a Gerusalem, ant lë scond quartié. Lor a l'han esponuje 'l problema ch’a l’era presentasse. ²³Culda a l'ha rësponduje: “Vardé lòn ch’a dis Nosgnor, ël Dé d'Israel: Arferije a l'òm che a l'ha mandave da mi: ²⁴A dis Nosgnor: ‘Vardé, mi i son an sla mira 'd porté un maleur ansima a ës leugh e ai sò abitant, tute le maledission ch'a son anregistrà ant ël ròtol ch'i l'hai lesù dë 'dnans dël rè 'd Giuda. ²⁵Përchè a l'han chitame e a l'han smonù ‘d sacrifissi a d'àutri dio, an provocànd-me con tute le mistà che a l'han fàit’. ²⁶Al rè 'd Giuda, ch'a l'ha mandave a consulté Nosgnor, arferije: ‘Sossì a dis ël Signor, Dé d'Israel, për lòn ch’a riguarda le paròle ch'it l'has ëscotà, ²⁷da già ch'it l'has mostrà në spìrit sensìbil e it ses umiliate dë 'dnans ëd Dé cora che ti 't l'has sentù mie paròle dzora 'd ës leu e ai sò resident; da già ch'it ses umiliate an facia ‘d mi, it ses ës-ciancate la vestimenta e it l'has piorame dë 'dnans: e bin, ëdcò mi i l'hai sentù, a dis Nosgnor. ²⁸Për tant, it darai la possibilità 'd meuire e fete sotré an pas. Ij tò euj a vëdran pa la malora che mi i farai tombé ansima a cost pòst-sì e ai sò abitant”. E coj-lì a son andàit a anformene 'l rè.

J’arforme religiose ‘d Giosia

²⁹Anlora 'l rè a l'ha convocà tuti j'ansian ëd Giuda e 'd Gerusalem. ³⁰Ël rè a l’é montà al Templi ‘d Nosgnor con tut ël pòpol ëd Giuda e ‘d Gerusalem, ansema ai sacerdòt e ai Levita - tuta la gent, dal pì cit ai pì grand. A l’é là che ‘l rè a l’ha dàit letura dl’antregh Lìber ëd l’Aleansa ch’a l’era stàit trovà ant ël Templi ‘d Nosgnor. ³¹Ël rè a l’é colocasse ant ël leu dl’autorità aranda dla colòna e a l’ha arnovà l’Aleansa a la presensa ‘d Nosgnor. A l’é angagiasse a fé ubidiensa a Nosgnor osservand tùit ij sò comandament, lege, e decret con tut sò cheur e ànima. A l’ha promëttù ‘d rispeté tùit ij termo dl’Aleansa ch’a l’ero scrit ant ël ròtol. ³²E a l’ha ciamà che tuti coj ch’as trovavo a Gerusalem e an Beniamin a fèisso l’istessa promëssa. La gent ëd Gerusalem a l’ha fàit parèj e a l’ha arnovà soa aleansa con Dé, ël Dé dij sò antich.

³³Giosia a l'ha fàit gavé tute j'abominassion da l’antrega tèra d’Israel e a l’ha ciamà a tuti ch’a adorèisso mach ël Signor sò Dé. Fin-a tant ch'a l'é stàit an vita, lor a son nen dëstornasse 'd seguité ël Signor, Dé dij sò antich.

Nòte

1. Cfr. Geremìa 3:6.
2. Cfr. 2 Rè 21:3; 2 Crònache 33:3.
3. Cfr. 1 Rè 13:2.