La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Timot/2Timot 2

←2 Timòt 1

La Bibia piemontèisa Litre a Timòt

2 Timòt 3→

2 Timòt

2

La Bìbia piemontèisa - 2 Timòt 2

Pijé part ai patiment

¹Ti, donca, car ël mè fieul, che la grassia ch’a-i é an Gesù Crist at renda fòrt. ²It l’has sentù da mi  ‘d còse ch’a son ëstàite confermà^[1] da vàire testimòni. Coste vrità, ora, fidje a ‘d përson-e ch’a sìo degne ‘d fiusa^[2] e bon-e a mostreje ‘dcò a d’àutri.

³Soporta con mi ij patiment coma ‘n bon soldà ‘d Gesù Crist. ⁴A-i é gnun ch’a vada a la guèra e ch’as ampacia dj’afé dla vita sivil, sëdësnò a farìa pa piasì a col ch’a l’ha angagialo^[3]. ⁵L’istess, l’atleta a l’é nen premià con na coron-a s’a l’ha nen fàit la competission conform a le régole. ⁶A venta ‘dcò che col ch’a lavora la tèra prima a travaja e peuj a na cheuj ij frut. ⁷Antend bin lòn ch’it veuj dite: i l’hai fiusa che Nosgnor at giutrà a comprende tute ste còse-sì.

⁸Arcòrd-te che Gesù Crist, dissendent dël rè David, a l’é arsussità dai mòrt. Sto-sì a l’é l’Evangeli che mi i nunsio: ⁹a l’é për lòn ch’i l’hai da patì fin-a a la mira ‘d troveme ancadnà coma s’i fussa ‘n malfator. Tutun, la paròla ‘d Nosgnor a peul nen esse ancadnà! ¹⁰Për ël bin ëd coj che Nosgnor a l’ha sernù, i son dispòst a soporté costi e d’àutri patiment ancora^[4] s’a l’han da porteje la salvëssa e a la glòria eterna an Crist.

¹¹Sta paròla a l’é certa, che s’i meuiroma con chiel, i vivroma ëdcò con chiel. ¹²S’i soportoma le dificoltà^[5], ëdcò i regneroma con chiel. S’i l’arnegoma, ëdcò chiel an arnegrà^[6]. ¹³Contut, bele se nojàutri i fusso nen fedej, chiel a seguitrìa a ess-ne fedel, përchè chiel a peul nen arneghé d’esse col ch’a l’é. ¹⁴Arciama coste còse a la ment ëd tuti. Strapreghje dë 'dnans a Nosgnor ch’a s’ambarco nen an polèmiche an sù 'd paròle, a son ëd discussion sensa sust ch’a dan gnun profit e ch’a pòrto mach a la ruin-a coj ch’a le sento.

Esse ‘d travajeur fidà

¹⁵Fà lë sfòrs ëd presentete dë 'dnans a Nosgnor coma n’òm ch’a mérita soa aprovassion, coma ‘n travajeur ch’a l’àbia nen da vërgogness-ne e ch’a dëspiega coretament la paròla dla vrità. ¹⁶It l’has da steje lontan^[7] da ‘d chestion^[8] veuide e profan-e ch’a men-o mach a na condòta sèmper pì vërgognosa^[9]. ¹⁷Costa sòrt ëd parlé a së spantia^[10] tanme la cancren-a. A l’é sòn ch’a l’é capitaje a Imené e Fileto, ¹⁸ch’a l’han ëscartasse da la vrità an disand che l’arsurression a l’é già vnùa e ch’a l’han dëstravià la fede ëd cheidun.

¹⁹Malgré lòn, la vrità ‘d Nosgnor a l’é frema tanme na pera ‘d fondassion, gravà con le paròle: “Nosgnor a conòss coj ch’a son ij sò”, e “Ch’a së slontan-o dal mal tuti coj ch’a invòco ‘l nòm ëd Nosgnor”.

²⁰Ant le ca djë sgnor^[11] a-i é pa mach ëd vas d’òr e d’argent, ma a-i na j’é ‘dcò ‘d bòsch e ‘d tèra cheuita. Ij prim a son ij vas pì bej, coj ch’a son dovrà për d’ocasion foravìa, j’àutri ëd vas ordinari da dovresse minca dì^[12]. ²¹Donca, coj ch’as purifico da cole dotrin-e a saran ij vas pì bej, santificà, coj che Nosgnor a dovra për d’euvre bon-e, foravìa.

²²Scapa via da tut lòn ch’a peul cissé le passion ëd la gioventù; ansema a coj ch’a invòco Nosgnor con un cheur net. che tò piasì a sìa ‘d fé ‘l bin^[13], la fidelità, l’amor e la pas.

²³It lo diso torna, stà lontan^[14] da ‘d discussion insensà ch’a fan seurte mach ëd polémiche dësùtij, cole ch’a fan j'ignorant. ²⁴Un sërvent ëd Nosgnor a l’ha nen da esse un litigàire, ma a l’ha esse grassios con tuti, bon a mostré, un che con la gent ’a l’àbia tanta passiensa, ²⁵bon a corege con dosseur coj ch’a lo contradisso. A podrìa bin desse che, për nòst mojen, Nosgnor a-j acòrda la conversion e d’arconòsse la vrità. ²⁶Antlora, liberà dai lass dël diav ch’a-j tnisìa përzoné e sogetà a sò volèj, a podran torné al bon sens.

Nòte

1. O “dëdnans a”.
2. O “fedej”.
3. O “anrolalo”.
4. O “tut”.
5. O “le preuve”.
6. Cfr. Maté 10:33; Luca 12:9.
7. O “schivié”.
8. O “dispute”.
9. O “ch’a pias nen a Nosgnor”, “nen degna”.
10. O “a rusia”.
11. O “an na gran’ ca”.
12. O “usagi ordinari”.
13. O “a fë  l’òn ch’a l’é giust”, “la giustissia”, “na vita giusta”.
14. O “lassa da banda”.