La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Timot/1Timot 3

La Bìbia piemontèisa - 1 Timòt 3

1 Timòt

modifiché

Ij pastor e ij diàcon dla cesa

modifiché

1Costa paròla a l’é certa[1], che se cheidun a l’ha l’aspirassion a d’esse ‘l pastor[2] ëd na cesa, a aspira cheicòsa ‘d bon[3]. 2Ël pastor ëd na cesa a l’ha da esse n’òm esemplar[4], fedel a soa fomna[5], moderà[6], giudissios, ëd bon-a riputassion, ëd bon-a ca[7], bon a dotriné. 3A l’ha pa da esse un ch’a-i piasa bèive[8] o ch’a sia pront ëd man[9]. A l’ha da avèj un bon caràter, d’esse nen un tachign e nen tacà ai sòld. 4A l’ha da savèj meinagé bin soa famija e d’esse rispetà dai sò fieuj. 5An efet, se un a sa nen meinagé bin j’afé ‘d soa ca, coma podrìa-lo mainagé la cesa ‘d Nosgnor?

6Ël pastor ëd na cesa a l’ha nen da esse convertì da pòch përchè ch’a podrìa ampinisse ‘d sagna e parèj casché ant la condan-a midema dël diav. 7A venta ‘dcò ch’a daga na bon-a testimoniansa a la gent ëd fòra, dësnò a podrìa perde soa onorabilità e parèj caschè ant ij trabucèt del diav[10].

8L’istess për ij diàcon: a l’han da esse përson-e dignitose, gent ëd paròla, ch’a-j piasa nen bèive tant o ch’a sio disonest con ij sòld. 9A l’han da goerné ‘l misteri dla fede ora arvelà con na cossiensa neta. 10Anans d’esse fàit diàcon, soa vita ‘d lor a l’ha da esse esaminà e, s’a son trovà sensa rimprocc, anlora a peudran esercité sò ministeri. 11La fomna dël diàcon a l’ha da esse ‘dcò rispetà e ch’a vada nen an gir a sparlé dla gent, ma na fomna bin controlà e fedel an tut lòn ch’a fà. 12Ij diàcon a l’han da esse fedej a soa fomne e savèj meinagé bin ij sò fieuj e j’afé ‘d soa ca. 13Coj ch’a l’avran servì bin coma ‘d diàcon a saran arcompensà dël rispèt ëd la gent e a rivran a d’avèj la fiùsa ch’a ven da la fede an Gesù Crist.

La vrità ‘d nòstra fède

modifiché

14I të scrivo ste còse adess bele s’i l’hai la speransa 'd ven-e bin tòst a trovete, 15parèj che s’i sarai an artard, ti ‘t savras coma ch’as ha da comportesse ant la ca ‘d Nosgnor, ch’a l’é la Cesa dël Dé ch’a viv, colòna e fondassion ëd la vrità.

16Sensa dubi sossì a l’é ‘l gran misteri ‘d nòstra fede: “Ël Crist a l’é arvelasse ant un còrp uman[11] e a l'é stàit acredità da lë Spirit. A l’é stàit vëddù da d’àngej e proclamà an tra le gent. A l’é stàit chërdù për tut ël mond, e portà an cél ant la glòria”.

  1. O “degna ‘d fiusa”.
  2. Ël termin “pastor ëd na cesa” (bërgé) a rend mej l’original: ἐπισκοπή, episkopēs ch’a veul dì “sovrintendent” e ch’a l’ha dàit origin a nòst “vësco”.
  3. O “n’euvra bon-a”.
  4. O “costumà, inapontàbil, a pòst, sensa rimprocc”.
  5. O “marì ‘d na sola fomna”.
  6. Ch’a sapia moderesse, controlesse, sòbri.
  7. O “ospital”.
  8. O “anvinolà”.
  9. O “manan, violent”.
  10. 3:2-7 cfr. Tito 1:6-9.
  11. O “ant ël còrp”.