LXXV. Splin modifiché

Pluvios, anrabià contra 'l pais tut quant,
Doa soa urna a tuta fòrsa versa 'n frèid tënëbros
An sël vzin simiteri dai palid abitant
E la mortalità dzora dij borgh nebios.

Mè gat sël paviment na bërlecia a va sërcand,
A bogia sensa sosta sò còrp màire e rognos;
L'ànima d'un vej poeta 'n sla gronda va bamblinand
Con vos sagrinà d'un fantasma tënëbros.

Ël calabron as lamenta e 'l such anfumà
Compagna 'n farsèt la péndola 'nfreidà,
Antant drin a 'n mass ëd carte pien ëd gram odor,

Ëd na veja idròpica eredità pesant,
La dama da piche e 'd cheur ël bel fant
A ciancio maleurosament dij sò passà amor.