XLIII. Ël flambò viv

modifiché

A marcio dëdnans a mi, pien ëd lus costi euj,
Che 'n àngel savant, gnun dùbit l'ha calamità;
A marcio costi brav frej divin ch'a son mè frej,
Sopatand ant ij mè euj ij sò feu diamantà.

Salvand sia dai trabucèt e dai pecà grev ëdcò
Ij mè pass, ëd la via dël bel, pa a-j priva;
A son ij mè servitor e mi i son ës-ciav sò;
Tut an mi a ubidiss a sta fiama viva.

Ëuj anciarmant, i bërluse 'd lus mistica
Ch'a l'han ij siri 'nvisch an pien-a lus; ma 'l sol
Rossis, a smòrsa pa la fiama fantastica;

Voj canti 'l dësvij, magnifico la mòrt...lor;
Voi marce, ën cantand ël dësvij ëd l'ànima mia,
Astr che gnun sol a sbaluca na fiama parija!