Rino Serra/Le fior dël mal/003
Elevassion modifiché
Dë dzora dj'armeuj e dë dzora 'd le valà,
Dle montagne, dij bòsch ëd le nivole e dël mar,
Al dëdlà dl'éter e dëdla dël calor solar,
Al dëdlà dij confin ëd le sfere steilà,
Mè spirit ti 't boge con na grand agiltà,
E coma 'n bon noador ch'a gòd ant l'onda,
It sorghe alégherment la grandeur përfonda
Con indicibil e gajarda giojosità.
Scapa, va bin lontan da costi odor morbos;
Va a purifichete 'nt l'aria superior,
E bèiv ël feu ciàir 'mé 'n pur e divin licor,
Ch'ampiniss tuti ij cej limpid ëdcò spassios.
Da daré a j'afann grandios e a j'inmens sagrin
Ch'a cario 'd sò pèis l'esistensa nojosa,
Fortunà chi a peul con ala vigorosa
Slansesse anvers ij camp luminos e seren da bin;
Chi ij sò pensé, coma tante lodolëtte,
Anvers ij cej dla matin a pijo lìber cors,
Chi as pòsa 'n sla vita e capiss sensa sfòrs
Ël lengagi 'd le fior e dle còse mute!