Oreste Gallina/Sèira an campagna
Sèira an campagna
A l'é l'ora dla sèira quand ël vent,
ch'a crijava squassanda la colin-a
e armolinanda[1] feuje e sentiment,
a l'ha mach pì ël respir 'd na vantajin-a.
A l'é l'ora seren-a quand as sent
passé j'arciam pël l'aria, e Tòni a cin-a
la front ansima al sorch aussand la ment,
e fàit ël sign dla cros a s'ancamin-a.
Oh, s'as fërmèissa l'ora pì tranquila
dj'ombre pì longhe, dj'ombre sospirose
ch'a parla 'd pas a j'ànime pensose!
Ma a passa... a passa, e...: "Quante...?", "Già pì 'd mila!".
"Che fila longa...!". "Ehi, Tòni...?". "Ohi, Gepo". "A vala..."?".
E a smijo 'd cros...cole siamente[2] an spala...!".
Oreste Gallina (da "Arie langaròle", 1970).