Neuv Sermon Subalpin/La vitòria dij sò nemis
La vitòria dij sò nemis?
modifichéA-i è tanti, fin a 'l dì d'ancheuj, ch'a fan ësghergne dla fede cristian-a, ch'a diso che ij cristian a son ëd bonomeri e che tut lòn ch'i chërdoma nojàutri dla Bibia a sìa stàit "ësbusiardà da la siensa". Quand ch'i-i përsistoma, a-i é 'd coj ch'a son pront fin-a a dëscadné 'd përsecussion contra 'd nojàutri. Tut sossì, contut, a l'é pa na novità, dàit lòn ch'a l'han faje a Nosgnor Gesù Crist medésim! Varda 'n pò, contut, gnun a riess mai a crasé 'l moviment cristian. A l'han provà 'd tut! Përchè? Ancheuj, dal racont ëd la Passion (ij patiment) ëd Gesù Crist ëscond March, i lesroma e comentroma "le sghergne dij soldà a Gesù".
- "Antlora ij soldà a l’han mnalo ant la cort, ch’a l’é ‘l pretòri (la residensa dël governator), e a l’han convocà tut ël distacament. A l’han vestilo ‘d na vesta ‘d pórpora, a l’han fàit na coron-a dë spin-e antërsà e a l’han butajla an sla testa. Peui a l’han comensà a feje 'd salùt për sghergna, disandje: “Salve, rè dij Giudé!”. E a-j dasìo sù la testa con na cana, a-j scraciavo contra e, butandse an ginojon dëdnans a chiel a-j fasìo ‘d riverense. Quand ch’a l’han avune pro ‘d mincionelo, a l’han gavaje la vesta ‘d pórpora, a l’han butaje torna soe vestimente e a l’han mnalo fòra për butelo an sla cros" (March 15:16-20).
Vàire sécoj anans costi aveniment, ël profeta Isaìa a l'avìa dit, a propòsit dij patiment dël Mëssìa: "...a l’era n’òm meprisà e bandonà da la gent, n’òm ch’a savìa bin lòn ch’a sio ij patiment e ch’a l’era costumà a j’aflission. A smijava a coj ch’a fan ëscheur mach a vardeje; a l’era meprisà, considerà n’òm ëd gnun cont. Pura, a j’ero nòstre maladìe che chiel a portava; a j’ero ij nòstri patiment ch’a l’era pijass-je a còl. E noi i chërdìo che chiel a l’era nòm castigà da Nosgnor con d’aflission për lòn che chiel medésim a l’avìa fàit. Nò, nen parèj! Le ferìe ‘d foèt ch’a portava an sò còrp chiel a l’ha arseivùje për motiv dij nòstri pëccà; chiel a l’é stàit crasà an càusa ‘d nòstre colpe. A l’ha patì ‘l castigh che nojàutri i soma stane salvà; chiel a l’ha ‘rseivù ‘d ferije e nojàutri i soma stàit varì da le nòstre!" (Isaìa 53:3-5).
Tut lolì a l'é capità a Nosgnor Gesù Crist. A l'era stàit prima umilià (as dovrìa dì "smerdà") e sbefià coma sacerdòt e profeta, adess a-j fal le svergne fasendje porté j'ansëgne d'un rè. A l'é coma s'a l'avèisso dije: "Ti 't chërdìe tant d'esse, adess it ses an nòstre man e it dësbleroma dël tut. It massacreroma toa reputassion fasend-te fé la fin vërgognosa dij pes element ëd nòstra società. It dësbleroma da la mira moral e spiritual lassand-te pende patanù da na trav sensa pì gnente ch'it peussa consideré ch'a l'é 'l tò. It butroma al pass; i daroma na lession a ti e a coj ch'as ancalo a 'ndete dapress; it domëstieroma crasand minca toa resistensa. It daroma la dimostrassion che pì gnun a sta da toa part, che tuti a l'han bandonate, fin-a Dé, ch'a farà gnente për salvete. It dësbleroma da la mira fìsica; it ës-ciancheroma vìa la vita midema fasend a tòch tò còrp, s-ciancon për s-ciancon".
Còs a podrìa esse sossì sednò l'arvangia dël prinsi dël mal, ëd Sàtana, ch'a chërd ëd rende inùtil e dësblé dël tut tut lòn che Nosgnor Dé a l'avìa comensà a fé për liberé j'uman da soa servitù 'd lor? Fin-a 'l Fieul ëd Dé e soa euvra 'd salvassion a ven crasà, portà a gnente... Fin-a Dé a peul fé gnente contra la potensa dël mal. É-lo parèj? Chi ch'a l'é 'l pì fòrt: Dé o Sàtana? Tut sossì Sàtana a pensa 'd seguité a felo fin-a ancheuj butan-se an mes, an fasend antrapé e tombé ij fieuj ëd Nosgnor, l'ora che minca na soa aspirassion ëd lor a l'é crasà, quand ch'a son privà 'd tut, ëd soa salute e vita, quand ch'a son përseguità, umilià e sbefià. "Còsa chërdeve 'd fé? La lession l'eve-ne pa ancora amprendula? L'eve-ne ancora pa capì chi ch'a l'é ch'a comanda an sla tèra? I l'eve da sogeteve a mi, i l'eve da conformeve a mè podèj, dësnò i fareve la fin ëd col ch'i ciame 'l vòst Signor, Salvator e Maestro!".
Ëd tut sossì Satana a preuva a dene la "përsuasion" fin-a ancheuj.
Nò, a l'é nen coma ch'a vorìa chiel! S'a-i é quajdun che ancora la lession a l'ha pa 'n cora amprendula a l'é mach Sàtana, l'aversari midem ëd Dé, pa nojàutri. Chiel a vorìa ch'is dësmëntièisso dl'arsurression o ch'i pensèisso a l'arsurression coma 'd n'ilusion. Nò. Tut ëd travers l'umiliassion e la derota, ël Crist a 'rsussita da la mòrt e a n'é vitorios. Ël regn ëd Sàtana a l'ha patì na ferìja mortal. Ancora a-j resta 'n pò 'd fòrsa e 'd vita, ma "pian pian a sagna", a-j cola 'l sangh. Coma 'n leon ferì a dventa pì cativ, ma a n'ha 'ncora për pòch.
Lòn ch'i l'oma da comprende a l'é che la rendension, nòstra salvëssa dal pëccà e da soe conseguense e podèj, a ven pròpi dai patiment e mòrt ëd Gesù, ël Crist. Coj-lì a son pa lë strument ëd soa rovin-a, ma 'd soa vitòria! Ij dì 'd Sàtana, con tute soe euvre a son contà; sò temp a l'é squasi a la fin. Nòstra fase stòrica a l'é 'n camin ëd compisse (përchè a-i é 'n sens, ant ij propòsit ëd Dè, un but, ëdcò a tut lòn ch'a càpita al dì d'ancheuj). Antlora, tuta l'arogansa 'd Sàtana a sarà dël tut dësblà e 'l nemis ëd Nosgnor a sarà campà për sèmper ant l'abim.
Nosgnor Dé, ch'a l'ha avù la prima paròla, a l'avrà 'dcò la dariera: "I son l’Alfa e l’Omega, ël prim e ‘l darié, ël prinsipi e la fin. A son beà coj ch’a l’han avù la ròba netià. A lor a-j sarà consentì d’intré për le pòrte dla sità e ‘d mangé ‘l frut dl’erbo dla vita. Fòra dla sità a j’é mach ij can, coj ch’a esèrcito la mascarìa, coj ch’as dan a l’impudicissia, ij sassin, j’idolatra, e tuti coj ch’a-j pias la busiardarìe e a-j fàbrico. Mi, Gesù, i l’hai spedì mè àngel përchè a renda testimoniansa dë ste còse ant le cese. Mi i son tant la rèis ëd David che l’ardité ‘d sò tròno. Mi i son la stèila matinera ch’a splendriss” (Arvelassion 22:13-16).
PREGHIERA
Nosgnor! I contemplo l'umiliassion e ij patiment ëd tò Fieul Gesù Crist e a-j vëddo pa coma 'n segn ëd derota, ma coma lë strument ëd toa vitòria. Chiel a l'ha portà le conseguense dij mé pëccà për ch'i na fussa liberà. Ant soa arsurression i vëddo 'l trionf ëd toa euvra 'd redension. Nosgnor! Che mi i sia pa demoralisà për dificoltà e patiment, ma ch'i sia përseverant, përchè a son pa dësutil. Fin-a lor a rëspondo ai tò pian, malgré tute le pretèise 'd Sàtana. A la fin, për toa grassia, i trionferai vitorios sù ògni còsa. Amen.