La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Samuel/1 Samuel 4

←1 Samuel 3

La Bibia piemontèisa Prim e scond lìber ëd Samuel

1 Samuel 5→

La Bìbia piemontèisa - 1 Samuel 04

1 Samuel

4

Dësfàita dj'Israelita e piàita dl'Èrca

¹Samuel adressava la paròla a tuta Israel. An coj di-lì ij Filisté a l’ero butasse ansema për combate contra d'Israel. Anlora Israel a l’é calà a deje bataja ai Filisté. Lor a l’ero acampasse davzin a Eben-Eser, mentre che ij Filisté a l’ero acampasse an Afech. ²Ij Filisté a son ordinasse a trop për taché Israel e la bataja a l’ha flambà, ma ij Filisté a l’han butà an derota Israel, ch’a l’ha perdù quatmila òm an col combatiment a camp dovert. ³Cand che l’armeja d’Israel a l’é rivà a sò campament, j’ansian dël pòpol a l’han dit: “Coma ch’a l’é che Nosgnor a l’ha përmëttù che ij Filisté an butèisso an derota? Andoma a Silo a pijé l’Èrca dl’Aleansa ‘d Nosgnor. Se l’Èrca a vnirà ansem a nojàutri an bataja, Nosgnor ëd sicur an salverà da nòstri nemis!”.

⁴A l’han donca mandà a Silo ‘d gent për preleveie l’Èrca dl’Aleansa dël Signor dl’Univers, col ch’a l’ha ij cherubin për tròno^[1]. A j’ero ij doi fieuj d’Eli, Ofni e Pincas ch’a compagnavo l’Èrca dl’Aleansa ‘d Nosgnor. ⁵Pen-a che l’Èrca a l’é rivà al campament, tuta l’armèja d’Israel a l’ha aussà n’uch tant potent che tuta la tèra a l’arbombava^[2]. ⁶Ij Filisté, sentù ch’a l’avìo col ciadel da festa, a son ciamasse: “Còs vorei-ne dì tuti sti crij ‘d gòj ant ël campament dj’Ebreo?”. E a son ëvnùit a savèj che l’Èrca ‘d Nosgnor a l’era rivà al campament dj’Israelita. ⁷Anlora ij Filisté a son ësbaruvasse, për ch’a disìo: “Ël Dé dj’Ebreo a l’é rivà a sò acampament ëd lor! Nojàutri pòvr òm! Na ròba parèj a l’era mai rivane! ⁸Nojàutri pòvr òm! Chi é-lo ch’an salverà da la man d’un Dé tant potent! A l’é col Dé-lì ch’a l’ha frapà l’Egit con minca sòrt ëd piaghe ant ël desert! ⁹Ma dun-a, vojàutri Filisté, sie fòrt e porteve da òm! Dësnò i vniroma a d’esse dë s-ciav dj’Ebreo, coma che lor a lo son ëstàit ëd nojàutri! Esse d’òm e combate!”. ¹⁰Anlora ij Filisté a l’han tacà bataja e Israel a l’é stane batù, a la mira che j’Israelità, butà an derota, a son ëscapà mincadun a soa ca. La derota a l’é stàita tant disastrosa che Israel a l’ha perdù trantamila òm. ¹¹Fin-a l’Èrca ‘d Nosgnor a l’é stàita ciapà da lor an piàita e a son tombaie mòrt ëdcò ij dòi fieuj d’Eli, Ofni e Pincas.

Mòrt d’Eli

¹²Ore, n’òm dla tribù ‘d Beniamin a l’é partì ‘d corsa dal camp ëd bataja e a l’é rivà dl’istess di a Silo. Coma na marca ‘d deul a l’avìa le vestimenta s-ciancà e la testa quatà ‘d póer. ¹³Coma ch’a l’é rivà, Eli as në stasìa stà an brova dla stra e a beicava, an ëspetand con angossa ‘d cheur për motiv dl’Èrca ‘d Nosgnor. Coma che st’òm-sì a l’é intrà an sità për nunsié a la gent lòn ch’a l’era ancapitaje, da tuta la sità ‘d Silo a l’é aussasse ‘n crij. ¹⁴Eli a l’ha sentù ‘l ciadel dij crij e a l’ha dit: “Còs é-lo sto rabel?” e col òm, an tranfiand, a l’ha contaje la neuva a Eli. ¹⁵Ore, Eli a l’avìa novanteut agn, a l’avìa j’euj frem e a podìa pa pì s-ciairé. ¹⁶L’òm a l’ha dije a Eli: “I rivo dal camp ëd bataja e ancheuj i son scapamne dal combatiment”. Eli a l’ha ciamaje: “Coma ch’a l’é andàita, car ël mè fieul?”. ¹⁷Ël mëssagé a l’ha rësponduje: “Israel a l’é scapà an facia dij Filisté!. Nòstra armeja a l’ha patì na gran derota. Pì ‘d lòn, Ofni e Pincas a son mòrt e l’Èrca ‘d Nosgnor a l’é stàita ciapà tanme na pijàita”. ¹⁸Pen-a ch’a l’avìa mensionà l’Èrca ‘d Nosgnor, Eli a l’é sversasse ansima a sò scagn da la banda dla pòrta, a l’é s-ciapasse ‘l cupiss e a l’é mòrt, përchè ch’a l’era vej e grev. Eli a l’era stàit giùdes d’Israel për quarant’ agn.

¹⁹Ore, la nòra d’Eli, fomna ‘d Pincas, a l’era press a caté na masnà. Cand ch’a l’ha sentù che l’Èrca ‘d Nosgnor a l’era stàita ciapà e che sò mëssé e sò marì a l’ero stàit massà, a l’é coaciasse e a l’ha partorì, përché a l’ero rivaje ij dolor dëscobi dël part. ²⁰Sentend-se an brova ‘d meuire, le fomne ch’a-i ëstasìo aranda, a-j disìo: “Gnun-e tëmme, përchè tò fieul a l’é nassù”. Chila, tutun, a-j rëspondìa pa, nì a-j dasìa da ment. ²¹Nen mach, ma a sò cit a l’ha daje ‘l nòm d’Icabod^[3], coma dì “La glòria d’Israel a l’é furnìa”. Con lòn a vorìa arferisse a la pijàita dl’Èrca, a la mòrt d’Eli e ‘d sò marì. ²²An efet, chila a l’ha peui dit: “A l’é dësparìa la glòria d’Israel, për ël motiv che l’Èrca ‘d Nosgnor a l’é stàita ciapà”.

Nòte

1. Cfr. Surtìa 25:22.
2. O “a l’ha tramblane da sota”.
3. Lét. “Andova ch’a l’é la glòria?”.