La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 39

←Salm 38

La Bibia piemontèisa Ij Salm

Salm 40→

Ij Salm

La Bìbia piemontèisa - Salm 039

39. I l’avìa dit a mi midésim: I vijerai an s’ lòn ch’i faso

Ël Salmista a ringreta soa debolëssa e mortalità cand ch’a sùplica Nosgnor d’avèj compassion ëd chiel e ‘d gaveje ‘l castigh ch’a l’ha argiraje.

¹Për Jeduthun, ël diretor dël còro. Un Salm ëd David. I l’avìa dit a mi midésim: “I vijerai an s’ lòn ch’i fas për nen comëtte ‘d pëccà an lòn ch’i diso^[1]. I tratnirai mia lenga^[2] cand ch’a-i é dantorn ëd gent grama^[3]”. ²I stasìa là tut ciuto, sens’ ancalemne ‘d dì gnanca na paròla, ma mè torment a vnisìa sèmper pì fòrt. ³Tutun, apress d’avèj pensaie bin, a l’é viscasse an mi un feu: i podìa pa pì steme ciuto.

⁴Nosgnor! Fame arciamé ‘n ment vàire ch’a l’é curta mia vita an sla tèra. Arcòrd-me che ij mè dì a son tuti contà, coma ch’a passa via mia vita. ⁵Mia vita ti ‘t l’has rendula pa pì longa che na branca. Për ti lë spassi ‘d mia vita a l’é mach un moment; minca un ëd nojàutri a dura che ‘l temp d’un respir. [Interludi].

⁶Nojàutri i soma nen d'àutr che d’ombre ch’as bogio; i andoma e vnoma tùit afarà, ma a la fin còsa ch’a-i resta? I ambaronoma ‘d richësse sensa savèj chi ch’a-j dovrerà a la fin. ⁷E ore, Nosgnor, che speransa am resta? A l’é an ti ch’i buto mia speransa! ⁸Përdon-me tuti j'eror ch’i l’hai fait, lassa nen che jë svantà am faso lë schergne.

⁹Ëdnans a ti i resto ciuto. I dirai gnanca na paròla, përchè ‘l castigh ch’i patisso a l’é da ti ch’a ven. ¹⁰Fràpme pa pì! I son ësfinì dai còlp ch’am rivo da ti. ¹¹Cand ch’it dissiplìn-e pr’ ij nòstri pëccà, ti ’t fruste tanme na càmola lòn che për nojàutri a l’é pressios. Minca un ëd nojàutri a l’é mach tanme ‘n buf ëd vent. [Interludi].

¹²Nosgnor! Scota mia preghiera, fà tension a mè crij d’agiut! Fass-te pa ciòrgn ai mè lament, përchè mi i son mach un migrant, un ch’a passa e as në va, l’istess ch’a l’ero ij mè cé. ¹³Dëstorna da mi tò sguard parèj ch’i trovo d’arlass, anans che mi i dësparissa e ‘d mi a-i resta pì nen.

Nòte

1. O “për pa pëcché con la lenga”.
2. O “I tnirai sarà ij mè làver”.
3. Ël Salmista a vorìa alvé soa plenta a Nosgnor, ma a limòcia ‘d felo and presensa d’òm gram, përchè paròle tanme cole-lì a podrìo causé ‘d pëccà s’a dèisso ocasion al mischërdent d’ofende Nosgnor.