La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 142

←Salm 141

La Bibia piemontèisa Ij Salm

Salm 143→

La Bìbia piemontèisa - Salm 142

Salm

142. A Nosgnor a và mè crij d’agiùt

Ël salmista a lamenta soa condission d’òm përseguità e a ciama a Nosgnor an preghiera ëd liberelo dai sò nemis..

¹Na càntica bin ëscrivùa, (Maschil ^[1]) ëd David, quand ch’a l’era stërmasse ant na balma^[2]. Orassion. A Nosgnor a và mè crij d’agiùt, përchè chiel am fasa misericòrdia. ²An soa presensa mi i spantio mia lamentassion. I-j parlo ‘d tute mìe tribulassion. ³Bele se le fòrse giumai am chito, ti, Nosgnor, ti ‘t conòsse tùit ij senté anté ch’i marcio. A smija contut che ‘dcò ij mè nemis a conòsso dova ch’i vado, përché an sla stra a l’han piassà ‘d tràpole për ciapeme. ⁴Vìrte a la drita e varda: a-i è gnun dij mè amis ch’am arconòssa e ch'a ven-a a giuteme. I sai pa pì coma fé për scapé dai mè nemis. A smija ch’a-i sia pì gnun ch’as anteressa ‘d mia vita. ⁵A l’è për lòn ch’i crijo agiùt a ti. I diso: It ses ti mè arpar, mia sicurëssa^[3] ant la tèra dij vivent. ⁶Scota mia preghiera, përchè i son ëstàit tròp umilià. Salv-me da coj ch’am përséguito, dàit ch’a son pì fòrt che mi. ⁷Gav-me fòra da sta përzon e anlora i podrai rende grassie a tò nòm. Aranda ‘d mi, un bel dì, a vniran ansema tuti coj ch’as confido an ti, përchè ti ’t pijeras l’arvangia contra 'd coj ch’am veulo mal.

Nòte

1. O “na contemplassion”.
2. Cfr. 1 Samuel 22:1; 24:3.
3. O “mia certa ardità”.