La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Salm/Salm 139
Salm
modifiché139. Nosgnor! Ti t'im esàmine e t'im conòsse
modifiché- Ël poeta a arconòss che Dé, ch’a l’ha crealo, a vëdd tut lòn ch'a fà e pensa. Peui a 'nvita Nosgnor a esaminé soe motivassion, përchè a l’ha fiusa ch’a sio pure.
1Per ël diretor ëd la mùsica. Salm ëd David. Nosgnor! Ti t'im esamine e t'im conòsse. 2Ti 't sas cand ch'im anseto e cand ch'i m'àusso; fin-a da lontan ti 't conòsse mie motivassion. 3Ti t'im osserve atent cand ch'i viagio e quand ch'im buto a cogé për arposé; Ti 't sas tut lòn ch' i faso. 4A l'é sicur che mia lenga a forma nen na paròla, sensa che ti, Nosgnor, it la conòsse tuta. 5Ti t'am pije an mes[1], ti 't më staghe 'dnans e darera; Ti 't bute toa man ansima 'd mi. 6Toa conossensa a va bin dëdlà 'd lòn ch'i peudrìo mai comprende; a va tant pì an là 'd mi: i peudo gnanca imaginémla.
7Andoa che podria-ne andé mi për ëscapé da tò Spìrit? Andoa podrìa-ne stërmeme[2] për ëscapé da toa presensa? 8S'i montèissa su 'n cel, ti 't sarìe ansilà; s'i më slonghèissa[3] andoa ch'a stan ij mòrt[4], varda 'n pò, ti 't sarìe 'dcò là! 9S'i dovèissa volé via an su j'ale dl'alba e pijé residensa da l'àutra part dël mar, 10fin-a là ti t'im farìe companìa e toa man drita am ciaperìa. 11S'i dovèissa dì: "Sicur, ël top am quatrà e la lus a vnirà neuit tut d'antorn a mi", 12fin-a 'l top a sarìa nen tròp ëscur përché ti 't vëddèisse, e la neuit a sarìa ciàira tanme 'l di.
13It ses ëstàit ti a feme la ment e 'l cheur; it ses ëstàit ti ch' it l'has antërsame 'nt ël vènter ëd mia mare. 14Mi it rendrai grassie përché lòn che ti 't fase a l'é dabon fantàstich, maravijos. Ti t'im conòsse da la testa ai pé. 15Ij mè òss at j'ero pa stërmà cand ch'i j'era 'n camin d'esse fàit an secret e i j'era cusì ansema 'nt le përfondità dla tèra. 16Ij tò euj a l'han vëddume cand ch'i j'era drinta la pansa 'd mia mare. Tùit ij di ch'am son ëstàit assegnà a l'ero già anregistrà an tò liber[5] prima che fin-a un ëd lor a fussa vnùit a l'esistensa.
17Nosgnor! Coma ch'a l'é malfé a comprende ij tò pensé a mè rësguard! Coma ch'a l'é grand soa soma total! 18S'i sërchèissa 'd conteje, a sarìo 'd pì che ij granin ëd la sabia. S'i finièssa 'd conteje, ancora i l'avrìa da fé con ti.
19Nosgnor! Se mach ti 't massèisse ij përvers! Slontaneve da mi, vojàutri ij prepotent[6]. 20A son arvirasse contra 'd ti e a fan mach ëd tromparìe. Ij tò nemis a son ëd busiard! 21Nosgnor! É-lo pa vera ch'i l'hai 'n ghignon coj ch'a l'han ti an ghignon e che mi i dëspresio ij tò nemis? 22I-j detesto con tant òdio che 'd pì as podrìa nen! A son dventà 'dcò lor ij mè nemis!
23Soget-me a n'esame atent, sónda ij mè pensé. But-me a la preuva e varda lòn ch'am sagrin-a. 24Varda s' a-i é 'n mi na chèich tendensa a l'idolatrìa e port-me an sij senté antich, coj ch'a tradisso pa.