La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Numeri/Numeri 5

←Numeri 4

La Bibia piemontèisa Nùmeri

Nùmeri 6→

Ij nùmer

La Bìbia piemontèisa - Numer 05

5

Tratament ëd coj ch’a son an condission d’ampurità

¹Nosgnor a l’ha ancora parlaje a Mosè. A l’ha dije: ²Comanda a j’Israelita ch’a tiro fòra dal campament tùit ij lebros, j’òm ch’a patisso ‘d pèrdite seminaj o le fomne ch’a l’han ëd pèrdite ‘d sangh, e coj ch’a son ampur da la mira ritual pr’ avèj tocà 'n cadàver. ³Òm o fomne ch’a sio, i l’eve da slontaneje përchè ch’a ‘ntamno nen ël campament andova ch’i stago mi an mes ëd lor. ⁴Përparèj a l'han fàit ij fieuj d'Israel: a l'han bandije dal camp. J'Israelita a l'han fàit tut conform a lòn che Nosgnor a l'avìa dije a Mosè.

La restitussion

⁵Nosgnor a l’ha parlaje ancora a Mosè. A l’ha dije: ⁶“Faje savèj sossì a j’Israelita: “Se n’òm o na fomna a fà në sfròs a n’àutra përson-a, a l’é coma s’a l’avèissa fàit në sfròs a mi, ël Signor. A l’é për lòn ch’a l’é colpèivol dë 'dnans a mi. ⁷A l’avrà donca da confessé ‘l pëccà ch’a l’ha fàit e, a chi ch’a l’ha faje tòrt, a l’avrà da deje na compensassion proporsionà al dann ch’a l’ha causaje, con la gionta d’un quint. ⁸Se la person-a ch’a l’ha patì col tòrt a l’é mòrta o a l’ha pa lassà ‘n sò parent pròssim ch’a peussa deje la compensassion, a la darà al Signor, l’é a dì al sacerdòt, portandje an pì un moton ch’a servirà al sacerdòt për smon-e ‘n sacrifissi d’espiassion an favor dël colpèivol^[1]. ⁹Tute j' oferte sacrà che j’Israelita a pòrto a ‘n sacerdòt a ‘parten-o a chiel. ¹⁰ Minca sacerdòt a podrà tnisse tute le donassion sacrà che chiel a ‘rsèiv^[2].

La gelosìa

¹¹Nosgnor a l’ha ancora parlaje a Mosè. A l’ha dije: ¹²“Faje savèj sossì a j’Israelita: ‘Se na fomna ch’a sia marià as dëstravisa e a tradiss sò marì ¹³cogiandse con n’àutr òm, e nì sò marì, nì n’àutra përson-a a lo ven a savèj, chila a l’é rendusse 'mpura da la mira legal, combin ch’a-i sia staie pa ‘d testimòni e che gnun a l’àbia ciapala an sël fàit. ¹⁴Se sò marì a dventa gelos e sospetos ëd soa fomna e a veul savèj se chila a sia antamnasse o meno, ¹⁵ël marì a l’ha da porté soa mojé dë 'dnas al sacerdòt. A l’avrà ‘dcò da porteje n’oferta d’un décim dë mzura ‘d farin-a d’òrdi da smon-e an favor ëd chila. Che la farin-a a sia pa mes-cià con d’euli o con d’ancens, përchè ch’a l’é n’oblassion ëd gelosìa: n’oferta për determiné se chila a sia an colpa opura nò.

¹⁶Ël sacerdòt a farà avziné la fomna ch’a restrà drita dë 'dnans a Nosgnor. ¹⁷Ël sacerdòt a l’avrà da pijé d’eva sacrà^[3] ant un tupin ëd creja e a-i butrà andrinta dla póer ch’a ven dal batù dël Tabërnàcol. ¹⁸Butà ch’a l’abia la fomna dë 'dnans a Nosgnor, ël sacerdòt a deuv dësgropeje ij cavèj e buteje an man l’oblassion ëd gelosìa - l’oferta ‘d gelosìa për determiné se ij sospet ëd sò marì a sio giustificà. Ël sacerdòt a starà dë 'dnans a chila, con an man ël tupin d’eva mèra^[4], cola ch’a pòrta na maledission a coj ch’a son colpèivoj. ¹⁹Apress, a-j farà fé giurament a la fomna disèndje: ‘Se a l'é pa vera che n'òm a l'é cogiasse con ti, che ti 't sie nen fate 'mpura, arsèivend n'àutr al pòst ëd tò marì, anlora che st'eva mèra ch’a pòrta ‘d maledission ch' at fasa gnente!’. ²⁰Peui ël sacerdòt a seguiterà con costa fòrmula: “...ma s’it ses dëstravisate e rendute 'mpura cogiand-te con n’àutr òm, ²¹che Nosgnor a fasa 'd ti n'oget ëd maledission e d'amprecassion an mes a toa gent, che tò fianch a splufrisso e toa pansa a peuda enfiesse! ²²Che st'eva 'd mala sòrt a peuda intré an toe ventraje tant da fete gonfié la pansa e fiapì le cheusse!’, e la fomna a rëspondrà: ‘Amen, amen!”. ²³Peui 'l sacerdòt a butrà për ëscrit coste maledission e a-j ëscancelerà con l'eva mèra. ²⁴Anans ëd feje bèive a la fomna l’eva mèra ‘d maledission, anans che st’eva a-j intra an pansa, ²⁵ël sacerdòt a pijerà da le man ëd la fomna l’oferta ‘d gelosìa, a la presenterà dë 'dnans a Nosgnor e a la porterà a l’autar. ²⁶A në preleverà na brancà, che a farà brusé an sl'autar. Peui la fomna a dovrà bèive st'eva. ²⁷E, cora che la fomna a l'avrà beivù, s’a l'é vera ch'a sia fasse 'mpura an tradend sò marì, antlora l’eva 'd maledission, an intràndje drinta, a-j sarà mèra: a s'anflerà soa pànsa, sò fianch a tomberan splufrì, e soa gent as availerà ‘d sò nòm ëd chila për maledì. ²⁸D’àutra part, se la fomna a l’ha pa col’ampurità, a sarà lìbera da la colpa e podrà avèj na dissendensa.

²⁹Costa-sì a l’é la lege dla gelosìa ch’as arferiss a la fomna ch’a l’é fasse 'mpura dëstravisandse d’anfidelità a sò marì. ³⁰Costa lege as arferiss ëdcò a col marì ch’a l’é dventà gelos e sospetos ëd soa fomna: chiel a la farà presenté dë 'dnans a Nosgnor e ‘l sacerdòt a compirà con chila tute le prescrission ëd costa lege. ³¹Ël marì a sarà antlora lìber ëd la colpa e la fomna, s’a l’ha fàit ës tòrt a sò òm, as carierà dël pèis ëd soa colpa ‘d chila.

Nòte

1. 5:5-8 cfr. Levìtich 6:1-7.
2. O “a son për chiel”.
3. L’eva pijà dal bassin ëd bronz ch’a-i era ant la cort dël Tabernacol.  
4. L’eva a l’é definìa “mèra” (מי המרים המאררים) për motiv ëd le conseguense “mère”, greve, ch’a l’avrìa avù ant ël cas che la fomna a l’era colpèivola.