La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Neemia/Neemia 6

←Neemìa 5

La Bibia piemontèisa Neemìa

Neemìa 7→

La Bìbia piemontèisa - Neemìa 06

Neemìa

6

A séguita l’oposission a l’arcostrussion

¹Sanbalat, Tobia, Ghesem l'Arab e j'àutri nòstri nemis a son ëvnùit a savèj che nojàutri i l'avìo finì la riparassion ëd le muraje. Tute le doverture a l'ero stàite rangià e a mancavo mach pì le granghìe a le pòrte. ²Sanbalat e Ghesem a l'han anvitame për parleme a Chefirim, un pais ant la comba d'Ono. Ma a l'era un trabucèt për feme dël mal. ³Parèj che mi i l'hai mandaje 'd nunsi a dije: “Mi i son angagiame ant un travaj avosà e i peus pa vnì: i vorerìa nen trascurelo an ëvnisend da vojàutri”. ⁴Lor për quat vire a son andàit anans a contateme, ma mi i l'hai sempe rësponduje l'istess. ⁵Për la quinta vira Sanbalat a l'ha mandame un sò assistent con na litra doverta an man. A l'era scrivùa con ëste paròle:

⁶“A cor la vos an tra le nassion e a l'é stame confermà da Ghesem, che ti e ij Giudé i l'eve l'antension d'arvireve; a l’é për costa rason che voi i sarìe darera a restauré ij bastion. Apress, e sempe conform a lòn ch'as dis, ti 't vorerìe vnì a esse rè 'd lor. ⁷Nen mach, ma ti 't l'avrìe già stabilì 'd profeta che a nùnsio an Gerusalem a tò favor: ‘Nojàutri i l'oma un rè an Giuda!' Ste vos a rivran ëd sicur a j'orije dël sovran. Donch, ora ven e parloma 'd tut sòn”.

⁸Ma mi i l'hai faje rësponde: “Le còse a stan nen com it l'has ëscrivù ti: a son dicerìe ëd toa imaginassion”. ⁹Ore, tuti costi-sì a sërcavo dë sburdine, an pensand: “Soe man a chiteran ëd travajé e parèj as farà pì nen”. Nonpà, mi i son andàit anans ancor con pì ìmpit.

¹⁰Peui i l'hai ciapà la residensa ant la ca 'd Semaia, fieul ëd Delaia, ël fieul ëd Metabel. Chiel a l'era confinà a soa ca. A l'ha dime: “Va a stërmete ant ël Templ ëd Dé, drinta al Santuari. Nojàutri i sareroma da bin le pòrte, përchè vniran për massete: òhi, pròpi sta neuit a voreran massete”.

¹¹Ma mi i l'hai arpiàit: “A dovrìa n'òm parèj ëd mi scapé për salvesse? Un che a l'é pa ‘n sacerdòt, com i son mi, a podrìa intré ant ël Templ e seurte viv? Nò, mi i intrerai pa!”. ¹²Anlora i l'hai capì che a l'era nen ëstàit mandà da Dé e a l'avìa parlà parèj përchè al sòld ëd Tobia e Sanbalat. ¹³A l'avìa stërmame, përchè mi, sesì dë sparm, i fèissa an manera 'd buteme da la part dël tòrt: parèj che lor a l'avrìo avù un pretest për dzonoreme e screditeme.

¹⁴"Nosgnor, mè Dé! Arcòrdte ‘d com a l'avìo fàit Tobia e Sanbalat, ma avìsn-te 'dcò dla profetëssa Noadia e dj'àutri profeta ch'a sërcavo dë sbaruveme!

A la fin l’arcostrussion ëd le muraje a l’é completà

¹⁵Ël di che a fà vintessinch dël mèis d'Elul, le muraje as podìo disse finìe: a l'era andaie sinquantedoi di. ¹⁶Cora che a l'han savulo ij nòstri nemis, tute le nassion dj'anviron a son dëscoragiasse, arconossend che 'l travaj a l'era fasse con l'agiut ëd Dé^[1].

¹⁷Contut, an tuti coj sinquanta di, vàire litre a son ëstàite scambià an tra Tobia e le përson-e ‘d riguard dij Giudé. ¹⁸An Giudèa chiel a l'avìa vàire amis, përchè a l'era gënner ëd Secania, fieul d'Ara, e sò fieul Jonatan a l'avìa marià la fija 'd Mesulam, fieul ëd Berechìa. ¹⁹Nen mach, ma dë 'dnans ëd mi lor a lo laudavo për soe bon-e qualità arferéndje peui lòn ch'i l'avìa rëspondù. D'àutra part, Tobia andasìa anans a vorèj sburdime.

Nòte

1. Ebràich: "a l'ero motobin tombà  [visadì a son ëstàit campà giù] a sò euj". Për lòn a-i é chi a sugeriss ëd cambié la letura dël TM, וַיִּפְּלוּ (vaijiplu) an וַיִּפָּלֵא (vaijippaleʾ, "a l'é stàit motobin strasordinari a sò euj."