La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 21

←Isaìa 20

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 22→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 21

Isaia

21

Nosgnor a giudicherà Babilònia

¹Stossì a l’é n’oràcol ch’a riguarda Babilònia, ël desert dël mar^[1].  Parèj ëd la bùria ch'a bufa dzora dël Negheb, parèj chiel a riva dal desert, da na tèra afrosa. ²I l’hai avù na vision da fé spavent: un marodeur ch’a ravagia,  un dëstrutor ch'a dëstruv. Montè, Elamita! Buté l’assedi, Medi! Mi i farai chité tùit ij gëmm. ³A l’é për lòn che fin-a mia pansa a tërmola; a l'han ciapame 'd granfi parèj ëd na fomna pajolanta; I son tròp ësvèrs da sente lòn che Nosgnor a l’ha progetà ‘d fé, tròp ësbalordì për ësté a vardé lòn ch’a l’é presentasse ai mè euj. ⁴Mè cheur a l'é sperdù, i son anvasà da la costernassion; l'ambrun-a seiran-a tant desiderà a l'é vnùita esse mè oror. ⁵Ch’as pronta la tàula, ch’a së slarga^[2] 'l mantil, ch’as mangia e ch'as bèiva! Ausseve, vojàutri capitan, buteje d'euli a jë scu, ch’a l’han da esse pront a la bataja!

⁶Nosgnor a l'ha dime përparèj: “Va, buta na vàrdia an sla muraja dla sità! Na sentinela ch’a nunsia tut lòn che a vëdd. ⁷Cand ch’as ës-cieirerà ‘d chèr da guèra tirà da cobie ‘d cavaj e 'd sivalié, gent ch'a cavàlca 'd gamèj, ch’a sio a l'avàit, con motobin d'atension. ⁸Antlora a l'ha crijà la vedëtta^[3]: “Nosgnor^[4], mi i son sèmper a mè pòst d'osservassion, tut ël di, e da mè leugh i stago an pé tuta la neuit. ⁹Vardé, a la fin i l’hai vëddù ch’a rivava n’òm an s’un chèr ëd guèra tirà da na cobia ‘d cavaj!”. Antlora la sentinela a l’ha dit: “A l'é tombà! Babilònia a l’é tombà^[5]! Tute le mistà dij sò dio a son për tèra, sfrisà”.

¹⁰Mia gent! Gent tribulà ch’a l’é stàita trebià com an sl'èira, mi i l’hai bin dite lòn che i l'hai sentù dal Signor ëd l’Univers; i l’hai nunsiate precis tut lòn che ‘l Dé d'Israel am disìa!".

Brute neuve da Seir

¹¹Stossì a l’é n’oràcol ch’a riguarda Dumah^[6]. Am crijo da Seir: “Sentinela: a che mira a l'é la neuit? Sentinela: a che mira a l'é la neuit^[7]? ¹²La sentinela am rëspond: “La matin a riva da ‘n sì 'n pòch, ma pì tard a-i sarà ‘ncora neuit. Se pì tard, it veule torna ciameme, vnì pura ‘ncora a ciamé”.

Nosgnor a giudicherà l’Arabia

¹⁴Stossì a l’é n’oràcol ch’a riguarda l’Arabia. “Carovan-e 'd Dedan, passé la neuit stërmà ant ël desert d’Arabia. Gent dël pais ëd Tema: porteje d'eva a coj ch'a l'han sèj,  porteje da mangé ai fugitiv përchè lor a son ëstrach. ¹⁵Përchè lor a scapo dë 'dnans ëd la spa, an facia a la spa dësfodrà, dë 'dnans ëd l'arch tëndù, an facia al rabel ëd la guera.

¹⁶Përchè parèj a l'ha dime Nosgnor: “Ancora precis për n'ann, calcolà a la manera d'un salarià, tut lë splendrior ëd Chedar a sparirà. ¹⁷E a-i sarà mach pì ‘n cit nùmer ëd vajant dl'arch ëd Chedar ch’a dzorvivran. Ël Signor Dé d'Israel a l'ha parlà përparèj.

Nòte

1. L’espression “ël desert dël mar” a l’é na manera che 'l profeta a deuvra për pronostiché la dëstrussion dël meridion dla Mesopòtamia, ch’a lo ciamavo “la tèra dël mar”, an sël gomo persian.   
2. Dëbatù ël significà dël verb ambelessì. A-i é chi a l'ha pì car ëd vëdde n'omonimìa 'd forma con צָפֹה (tsafoh, «survijé») e volté  con «piassé na vardia», colegàndse al vërsèt apress.
3. Ël test ebràich a l'ha, "ël leon", ma sòn a l'ha nen sens ambelessì. אַרְיֵה (ʾarieh, “leon”) a dev  probabilment esse modificà ant un הָרֹאֶה original (haroʾeh, “col ch'a s-cèira”), valadì la sentinela mensionà ant ël vërsèt 6.  Ij manoscrit del mar Mòrt e 'l Sirìach a sosten-o un הָרֹאֶה original (haroʾeh, «col ch'a varda»).
4. La paròla ebràica a l'é translà an “Nosgnor” ambelessì: אֲדֹנָי (ʾadonai). A-i son ëd version che a vëddo 'd costuma l'arferiment al Signor e d'àutre che a l'han pì car d'arferisse a la vardia, valadì ël magìster uman (“mè sgnor”).
5. Cfr. Arvelassion 14:8; 18:2.
6. Ël vocàbol דּוּמָה (dumah) a veul dì “silensi,” ma ambelessì  a l'é un nòm pròpi, arferì a un leugh dl'Arabia setentrional o a la nassion d'Edom: דּוּמָה, valadì l'Idomea.
7. Neuit”, לַיְלָה, a veul simbolisé angossa e temp difìcij.