La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 23

←Giosuè 22

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 24→

Giosuè

23

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 23

Ël testament ëd Giosuè

¹A j'ero già passaie vàire agn dal moment che Nosgnor a l'avìa conceduje al pòpol d’Israel l’arpòs^[1] da tùit ij nemis ch’a l’avìa d’antorn. Quand che Giosuè a l’era vej e bin anans ant j’agn, ²a l’ha convocà tut Israel con ij sò ansian e ij cap ëd famija, ij giùdes e j’ofissiaj, e a l’ha dije:

“I son dventà vej e e motobin anans ant j’agn. ³Vojàutri medésim i l’eve vëddù lòn che ‘l Signor, vòst Dé, a l’ha fàit a tute le nassion dj’anviron: chiel a l’ha combatù an vòst favor. ⁴I l’hai assegnà a vòstre tribù, tiràndje a sòrt, ij teritòri dle nassion ch’i l’hai dësblà^[2] e ‘d cole ch’a resto 'ncora, dal Giordan fin-a al Mar Mediterani a ponent. ⁵Ël Signor medésim, vòst Dé, a-j ëscasserà via da vòstra presensa për fé spassi a vojàutri, e i sareve padron ëd soa tèra ‘d lor, coma ‘l Signor, vòst Dé a l’ha promëttuve. ⁶Tutun, vojàutri, esse sempe decis e costant ant ël guerné e buté an pràtica tut lòn ch'a l'é stàit scrivù ant ij lìber ëd la lege ëd Mosè, sensa scarté nì a drità nì a gàucia. ⁷Amparenteve^[3] pa con le gent forëstere che ancor a-i son an mes ëd vòjàutri; anvoché nen ël nòm ëd soe divinità, giuré^[4] pa për lor: rendje nen ëd servissi e men che men-o adoreje. ⁸Al contrari, mantnive fidej al Signor, vòst Dé, coma ch’i seve mantnuve fin-a ‘l di d’ancheuj. ⁹A l'é Nosgnor ch'a l'ha taparà via da dë 'dnans ëd vojàutri cole gent potente e numerose. Fin-a 'l di d'ancheuj dë 'dnans ëd vojàutri gnun a l'ha podù arziste. ¹⁰Un ëd voi, a l’era pro për fene scapé mila 'd lor, përchè Nosgnor midem, vòst Dé, a combatìa për vojàutri, coma ch'a l'ha promëttùve^[5]. ¹¹Për lòn pijèvla motobin a cheur ëd voreje bin al Signor, vòst Dé. ¹² Contut s’i v'ëslontan-e da chiel butandve ansema con ij forësté che ancora a stan an mes a vojàutri, s’i marie ij sò fieuj e soe fije e parèj i v’amparenteve con lor, ¹³venta ch'i sapie fin-a d'adess che 'l Signor, vòst Dé, a seguitrà pa pì a taparé via coj pòpoj dë 'dnans a vojàutri: lor a saran për voi na liassa, n'antrap, n'ujiss a vòstri fianch; a vniran esse dë spin-e ai vòstri euj fin-a ch’i sareve dël tut ësterminà da costa tèra fiamenga che 'l Signor, vòst Dé, a l'ha dave. ¹⁴Për lòn ch’am riguarda, coma tuti, ëdcò mi i son an camin ëd chité sto mond. Ore, vojàutri arconòsse con tut ël cheur e con tuta l’ànima che 'd tute le promësse splendriente che 'l Signor vòst Dé a l'avìa fave, gnanca un-a a l'é tombà a dzoneus; tute a son compisse: gnanca la pì cita ‘d lor a l'ha mancà ‘d realisesse. ¹⁵Ma a-i vnirà dcò, che col midem Signor Dé vòst, coma ch'a l'ha mantnù tute le promësse 'd bin ch’a l’ha fait për vojàutri, përparèj a compirà dzora 'd voi tute soe rùdie mnasse, fin-a a dësreiseve da costa bon-a tèra che chiel midem a l'ha dave. ¹⁶S’i brisereve ‘l pat che ‘l Signor vòst Dé a l’ha stabilì con vojàutri, s’i rende l’adorassion a d’àutri dio e iv bute a sò servissi ‘d lor, antlora l’ira ‘d Nosgnor as anviscrà contra ‘d vojàutri e i sareve sens’ artard fàit dësparì da costa tèra pì che bon-a che chiel a l’ha donave”.

Nòte

1. O “la pas”.
2. O “sterminà”.
3. O “mës-ceve pa”
4. “E ant ël nòm dij sò dio it dovras pa 'nvoché e nen fé 'd diciarassion fiamenghe (sgiurassé)." Le paròle "e nen fé 'd diciarassion grandiose" a son omëttùe ant jë LXX e a peudo esse stàite 'd gionte posterior djë scrivan, fàite në scond temp për ciairì e fortì lòn che a l'é disse anans: Ël verb שָׁבַע ( shava' ) ant la forma causativa Hitphil, come nen transitiv, a-i é mach ambelessì, an Giosuè 6:26 e ant ël grech, an Maté 5:34 (oμόσαι) ''giuré nen''.
5. Cfr. Deuteronòmi 32:30; 3:22.