La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 17

←Giosuè 16

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 18→

Giosuè

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 17

17

Teritòri assegnà a Manasse

¹Ël teritòri assegnà për sòrt a la tribù ‘d Manasse, ël prim-génit ëd Giusèp, a l’é stàit cost-sì: a Machir, ël prim-génit ëd Manasse e pare ‘d Ghilead, ch’a l’era ‘n guerié, a l’é tocaje Ghilead e Basan. ²Nopà, ëdcò a j’àutri clan dissendent ëd Manasse, a l’é tocaje ‘n teritòri. Costi clan a j’ero coj d’Abieser, d’Elech, d’Asriel, ëd Sechem, ëd Chefer e ‘d Semida, l’é a dì, ij dissendent ëd Manasse, fieul ëd Giusèp.

³A l'opòst Zelofcad, fieul ëd Chefer, fieul ëd Ghilead, fieul ëd Machir, fieul ëd Manasse, a l'avìa pa avù 'n fieul mas-cc, ma mach ëd fije. Sò nòm a l'ero Macla, Noa, Ogla, Milca e Tirza. ⁴Lor a son presentasse al sacerdòt Eleasar, a Giosuè ben Nun e ai cap dël pòpol e a l'han dije: "Nosgnor a l'ha comandà a Mosè 'd dene teritòri 'dcò a nojàutre, parèj com a nòstri parent mas-cc". Për lòn com a l'era stàit ordinà da Nosgnor, a son ëstàite assegnà 'd tère an mes a cole dij frej ëd sò pare^[1]. ⁵Për costa rason la tribù antrega 'd Manasse a l'ha avù an tut des possediment a ossident dël Giordan e ij teritòri ëd Ghilead e 'd Basan a levant. ⁶Parèj che 'd tèra a l'é stàita assegnà nen mach ai dissendent mas-cc, ma 'dcò a le fomne, e 'l teritòri ëd Ghilead a apartenìa a d'àutri dissendent ëd Manasse.

⁷Le tère 'd Manasse a ponent dël Giordan a partìo da la banda d'Aser e andasìo fin-a a Micmetat, an facia a Sechem. Peui ël finagi a virava a mesdì, vers Iasib-en-Tapuach. ⁸Ël teritòri ant j'anviron ëd Tapuach a l'era 'd Manasse, ma la sità 'd Tapuach a l'era dla tribù d'Efraim, ëdcò se a fasìa part dij confin ëd Manasse. ⁹Costa frontiera a calava peui al torent Cana, an tirand anvers ël mesdì dël torent. Coste sità a l'ero d'Efraim combin a fùisso an tra le sità 'd Manasse. Dël rest ël finagi a seguitava la còsta setentrional dël torent, e soe stremità a finìo al mar. ¹⁰Col ch'a l'era vers mesdì a l'era Efraim, antramentre che a tramontan-a a-i j'era Manasse: soa borna a ponent a l'era 'l mar. Nopà da le bande setentrionaj Manasse a tocava Aser e pì vers levant: Issacar. ¹¹Sòn për ël motiv che Manasse a l'avìa quartié ant le sità ëd Bet-Sean, Ibleam, Dor, En-Dor, Tanach e Meghido, tute con sò vilage dj'anviron: valadì tre contrà elevà. ¹²Meno che, ij fieuj ëd Manasse a l'han pa podù conquisteje e parèj che an cole sità-là a son andàit anans a steie ij Canané. ¹³ Quand che j'Israelita a son ëstàit pì fòrt, a l'han fàila a fé dventé ij Canané tributari, ma mai a tapareje^[2].

¹⁴Ij dissendent ëd Giusèp, na vòta, a l’avìo reclamà e dije a Giosuè: “Përchè has-to dane mach na part dël teritòri? Nojàutri i soma ëd bon nùmer, për ël motiv che adess^[3] Nosgnor a l'ha benedine!”. ¹⁵A l'ha rësponduje Giosuè: “Se i seve pròpi un pòpol gròss e la montagna d'Efraim a l'é tròp cita për voi, anlora monté a la foresta e dësboschela për feve spassi ant ël pais dij Perisita e dij Refaim”. ¹⁶Ij dissendent ëd Giusep a l’han arpijàit: “Costa montagna a l'é pa pro për noi, e tuit ij Canané che a stan ant la pian-a, a l'han ëd chèr ëd fer, tuti, sia coj che a àbito a Bet-Sean, e ant le sità dj'anviron come coj ch'a stan ant la valada d'Iesrael”. ¹⁷Anlora Giosuè a l'ha dije a la ca 'd Giusèp, visadì a le tribù d'Efraim e Manasse: “I seve pròpi un grand pòpol, e 'd gròsse fòrse, për conseguensa i l'eve dirit a na porsion pì gròssa che mach un-a. ¹⁸I l'avreve la montagna, ëdcò s’a l'é un bòsch. Vojàutri i copereve tuti j'erbo e l'ocupereve d'un canton a l'àutr. Nen mach, ma voi i la fareve a mandé via ij Canané, combin ch'a sio na gent fòrta e a l'àbio 'd chèr ëd fèr”.

Nòte

1. Cfr. Nùmer 27:1-7.
2. Cfr. Giùdes 1:27-28.
3. An Ebràich: "Përché mi i l'hai daje an ardità na part e na porsion, combin che mi i sia 'd gent gròssa fin al temp d'ancheuj, ël Signor a l'ha benedime!" La costrussion עַד אֲשֶׁר-עַד-כֹּה ('ad'asher 'Ad còh, "fin-a [al temp] ") a lassa motobin antërdovà. Pì probàbil che עַד ('ad) a sia עַל ('al), che a darìa la letura: "fin-a ad ora”.