La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 10

←Giosuè 9

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 11→

Giosuè

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 10

10

Israel a buta ‘n derota na coalission amorita

¹Ël rè ‘d Gerusalem, Adoni-Zedech, a l’era vnùit a savèj che Giosuè a l’avìa conquistà Ai e fàita andé ras a tèra, e ch’a l’avìa tratà costa sità e sò rè l’istess coma ch’a l’avìa fàit con Gérico e sò rè. A l’era dcò stàit anformà che la gent ëd Ghibeon a l’avìa fàit un tratà ‘d pas con j’Israelita e che ora a vivìo an mes ëd lor. ²Ghibeon a l’era na sità gròssa, amportanta tanme na capital real; a l’era pì granda che Ai, e tùit ij sò òm a j’ero ‘d soldà vajant. Për lòn, a Gerusalem a l’era spantiasse në sparm gròss. ³Anlora Adoni-Zedech a l'ha mandà 'd mëssagé a Oram, rè d'Ebron, a Piram rè ëd Iarmut, a Iafia rè ëd Lachis, e a Debir rè d'Eglon ⁴për feje costa arcesta: “Vnìme an agiut. I tacheroma la gent ëd Ghibeon, përchè a son aleasse con Giosuè e j'Israelita”. ⁵Parèj costi sinch rè amorita 'd Gerusalem, Ebron, Iarmut, Lachis e Eglon a son aleasse, e con ij sò soldà a l'han marcià contra 'd Ghibeon e a l'han assediala.

⁶Anlora ij Gabaonita a l’han mandà 'd nunsi a Giosuè ch’a l’avìa butà ‘l camp a Ghilgal për dije: “Nojàutri i soma ij tò aleà; bandón-ne pa! Ven dun-a an nòst agiut e sàlv-ne përchè a son aleasse contra ‘d nojàutri tuit ij rè amorita dla Montagna!”. ⁷Parèj, Giosuè a l’é partì da Ghilgal con ij sò mej guerié e con tuta soa armeja. ⁸Nosgnor a l’ha dije a Giosuè: “Gnun-e tëmme ‘d lor, përchè mi i-j darai an man. Gnun at podrà arziste”. ⁹Apress d’avèj marcià tuta la neuit da Ghilgal, Giosuè a l’ha tacà j’Amorita a l’amprovista. ¹⁰Dë 'dnans a Israel, ël Signor a l’ha faje scapé e a Ghibeon j’Israelita a l’han dël tut butaje an derota. A l’han daje dapress fin-a a la cala 'd Bet-Coron sensa deje treva fin-a a le sità 'd Macheda e Aseca. ¹¹Ant ël moment che j'Amorita a scapavo arlongh dla cala 'd Bet-Coron, Nosgnor a l'ha fàit tombé dzora 'd lor ëd grele 'd tempesta gròsse com ëd pere, fin-a ch’a son rivà a Aseca. La tempesta a l'ha massane pì che la spa dj'Israelita.

¹²An col di, ant ël moment che 'l Signor a l'ha daje a Israel la vitòria an sj'Amorita, Giosuè a l'é adressasse a Nosgnor e, an presensa dël pòpol a l'ha crijà: “Sol, fërmte dzora 'd Ghibeon! E ti lun-a an sla comba d'Aialon!”. ¹³E 'l sol a l'é fërmasse, la lun-a a l'é restà fërma mentre che ‘l pòpol a l’ha castijà ij sò nemis. Tut sossì a lo dis ël Lìber dël Giust^[1]. Ël sol, për scasi un di antregh a l'é restà àut ant ël cel, sensa anandiesse a calé, tante ore vàire ch’a-i son ant un di. ¹⁴Na giornà come cola-lì a l'é mai pì staie, nì dòp, nì anans d'antlora, quandi che Nosgnor a l'ha ubidì a la vos ëd n'òm. Nosgnor medésim a l’ha combatù an favor d’Israel. ¹⁵Peui Giosuè a l'é tornà con soa armeja al campament ëd Ghilgal.

Ij sinch rè vinciù

¹⁶Mach che ij sinch rè amorita a l'avìo fàila a scapé e a l'ero stërmasse drinta 'd na balma a Macheda. ¹⁷ Quand ch’a l’han fàjlo savèj a Giosuè, che ij sinch rè a l’avìo trovà sosta drinta na balma a Macheda, ¹⁸Giosuè a l’ha comandaje ai sò: “Fé rolé 'd gròsse pere a l'intrada dla balma, e buteie d'òm ch'a-j faso vardia. ¹⁹Vojàutri, contut, fërmeve nen, seghité a deje dapress ai vòstri nemis, e frapé le retroguàrdie. Lasseje pa intré an soe sità, përchè Nosgnor vòst Dé a l'ha butaje an vòst podèj”.

²⁰Giosuè e j’Israelita a l’han dël tut butà an derota j’Amorita. Mach cheidun ëd lor a l’avìo podù scapé e trové ‘d sosta ant le sità fortificà. ²¹Tuta l’armèja a l’é tornà vitoriosa al campament che Giosuè a l’avìa fàit buté an pé a Macheda. Da anlora pì gnun a l’é ancalasse a banfé contra j’Israelita. ²²Anlora Giosuè a l’ha comandà ch’a dovertèisso l’intrada dla balma e ch’a në fèisso seurte coj sinch rè. ²³E a l’é fasse përparej. A l’han portà fòra dla balma ij sinch rè: ël rè 'd Gerusalem, ël rè d'Ebron, ël rè d'Iarmut, ël rè ëd Lachis e 'l rè d'Eglon.²⁴Cand ch’a l’han portaje dë 'dnans a Giosuè, chiel a l’ha convocà tuti j’Israelita e a l’ha dit ai cap ëd le trope ch’a l’avìo combatù con lor: “Avzineve e buté ij vòstri pé an sël còl ëd costi rè. Anlora lor a son acostasse e a l’han butaje ij pé an sël còl. ²⁵Giosuè a l’ha dije: “Gnun-e tëmme! Sbaruveve pa, sie fòrt e feve corage përchè Nosgnor a farà parèj ‘dcò a tuti j’àutri nemis ch’i l’avreve da combate. ²⁶Dòp ed lòn, Giosuè a l’ha massaje, peuj a l’ha fane pende ij còrp a sinch erbo, anté ch’a son restà pendù fin-a a sèira. ²⁷Coma ch’ël sol a calava, Giosuè a l’ha ordinà ‘d gaveje da là e ‘d campeje ant la balma andoa ch’a l’ero ‘ndàit a stërmesse, e a l’intrada dla balma a l’han ‘mbaronà ‘d pere. Col baron a l’é ‘ncora là al di d’ancheuj.

Giosuè a conquista ‘l meridion dël pais

²⁸An col midem di, Giosué a l'é ampadronisse dcò ‘dla sità 'd Macheda. Tuti j'abitant a son ëstàit passà a fil dë spa ansema a sò rè. Tuti coj ch’a stasìo an cola sità a son ëstàit ëstërminà; gnun a l’é salvasse.Giosuè a l'ha tratà 'l rè 'd Macheda l’istess ch’a l'avìa fàit con ël rè 'd Gérico.

²⁹Peui, apress ëd Macheda, Giosuè, con tuti j’Israelita, a son andàit anans fin-a a Libna, e a l’han atacala. ³⁰Nosgnor a l’ha fala tombé an man dj’Israelita, ansema a sò rè. A l’han passà j’abitant a fil dë spa, sensa risparmiene gnun. Giosuè a l’ha tratà ‘l rè ‘d Libna l’istess ch’a l’avìa fàit con ël rè ‘d Gérico.

³¹Da Libna, Giosuè, con tuti j’Israelita, a son andàit anans fin-a a Lachis. A l’han assedià la sità e a l’han atacala. ³²Nosgnor a l’ha fàit tombé Lachis an man dj’Israelita dlë scond di ‘d combatiment. A l’han fàit passé a fil dë spa tuti j’abitant sensa lassene gnun an vita, precis coma ch’a l’avìa fàit a Libna. ³³Antlora Coram rè 'd Gheser, a l'era rivà an socors ëd Lachis. Ma Giosuè a l'ha butà an derota soa armeja e massà tùit ij sò soldà: gnun a l'é stàit risparmià.

³⁴Da Lachis, Giosuè, con tuti j’Israelita, a l’é rivà fin-a a Eglon. A l’han assedià la sità e a l’han atacala. ³⁵An con midésim di a son ampadronisse d’Eglon e, tanme Lachis, a l’han ëstërminà tuti j’abitant passàndje a fil dë spa.

³⁶Da Eglon, Giosuè, con tuti j’Israelita, a son montà fin-a a Ebron. A l’han atacala ³⁷e a në son ampadronisse. A l’han passà a fil dë spa la sità, sò rè, ij vilagi dj’anviron e a l’é restane viv gnanca pì un. A l’han tratà Ebron parèj d’Eglon: a l’han destinala a lë stërmini.

³⁸Peui Giosuè, con tuti j’Israelita, a son portasse fin-a a Debir e a l’han atacala. ³⁹A son ampadronisse dla sità, ëd sò rè e ‘d tuti ij vilagi dj’anviron. Ël rè e tùit ij sò abitant a son ëstàit passà a fil dë spa e gnun a l’é scampane. Debir a l'é stàita tratà parèj d'Ebron e 'd Libna e dij sò rè.

⁴⁰A l’é parèj che Giosuè a l’ha conquistà tut ël pais: a l’ha butà an derota ij rè dla montagna, dla pian-a, dle colin-e e dël desert a meridion. Tùit ij rè a son ëstàit massà sensa ecession, parèj coma tuti j’esse vivent, precis coma ch’a l’avìa comandà ‘d fé ‘l Signor, Dé, d’Israel. ⁴¹Giosuè a l’ha conquistà tut ël teritòri, da Cades-Barnea a sud, fin-a a l'antrega region ëd Gasa an sël Mediterani; da Gosen a Ghibeon a tramontan-a. ⁴²Ant na sola campagna, Giosuè a l’é ampadronisse ‘d tuti costi teritori e a l’ha butà an derota ij sò rè, përchè ‘l Signor, Dé d’Israel, a combatìa an favor ëd sò pòpol. ⁴³Peui Giosuè a l’é tornass-ne con tuti j’Israelita, al campament ëd Ghilgal.

Nòte

1. Ël ròtol ëd bergamin-a ciamà “Ël lìber dël Giust” a l’era probàbil n’arcòlta ‘d canson e d’orassion (cfr. 2 Samuel 1:18) ch’a l’é pa stàit preservà. As peul ëdcò ciamesse:  “Ël lìber ëd Yashar (יָשָׁר)”, ch’a l’ha l’istessa significassion.