La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 24

←Giòb 23

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 25→

Giòb

La Bìbia piemontèisa - Giòb 24

24

A smijerìa fin-a che Dé a sìa dëspassionà

¹Përchè ‘l Tut-potent porta-lo pa j’émpi a sò giudissi^[1]? Përchè coj ch’a conòsso Nosgnor han-lo da speté tant për vëdd-lo? ²Ij gram a spòsto le borne; a ravagio jë strop e a-j men-o an soe pasture. ³D’òm përvers a pòrto via 'l borich a j'orfanin; a pijo an gagi ël beu ëd le vìdoe. ¹⁴A posso ij pòver fòra dla carsà, a-j òbligo a stërmesse ansema tùit ij mìser dël pais.

⁵Vàrdje, ij pòver, parèj d’aso sarvaj ant ël desert, lor a passo la pì part ëd sò temp an sërca ‘d mangé; a van a sërchelo fin-a ant ël desert për deje cheicòsa da mangé ai sò fieuj. ⁶A mësson-o ant ij camp ch’a son pa ij sò; a ràpolo ant la vigna ëd gent grama. ⁷La neuit a l’han pa da butesse adòss e da quatesse contra dla frèid. ⁸A son mojà da ramà 'd pieuva an montagna e as fan ëscù aranda dij ròch përchè a l'han pa 'd sosta. ⁹Ëd gent maléfica a son sensa tanti scrùpoj a gaveje le masnà fin-a da le pupe ‘d soa mare e a pijess-je an gagi. ¹⁰Ij pòver as në van an gir bele patanù përchè a l’han nen da butesse a còl. A pòrto le gérbe con ël damangé për d’àutri, ma lor a peulo pa pijelo. ¹¹Lor a presso j'ulive an tra ij filagn, a pisto l'uva e a patisso la sèj.

¹²Da la sità a s'alva 'l gëmme dij moribond e l'ànima dij ferì a crija për esse giutà: ma Dé a-j dà pa da ment a soe preghiere 'd lor. ¹³A-i é col che a l'ha an ghignon la lus: a në veul pa conòsse le stra nì a në veul bate ij vieuj. ¹⁴Anans che la lus a cala, l'amassida a s'àlva për massé 'l pòver e 'l dësgrassià; ant la neuit a vira d'antorn ël ladron e as buta na mascra an sla facia. ¹⁵J’euj dj'adùlter a vàito ant lë scur e a penso: Gnun euj an peul vëdde! Lor as dëghiso 'l moro për nen fesse arconòsse. ¹⁶Ant ël top ij làder a sfròso le ca, ma 'd di as në stan ëstërmà a deurme; lor a son pa costumà al ciàir dël sol. ¹⁷Për tuti lor, la primalba a l'é parèj dla scurità ancreusa; a son j’amis dlë sparm ëd la neuit.

¹⁸Coj-lì, tutun, a dëspariran tanme la s-ciuma d’un torent. Lòn ch’a l’han a l’é sota la maledission e as n'ancalo gnanca a intré an soe vigne. ¹⁹Eva 'd fiòca ch'a së slingua a l'é parèj dla suitin-a e dël tuf: përparèj la mòrt as pòrta via ij pecador. ²⁰Soe mare as dësmentieran ëd lor; ij verm a faran festa a mangeje. Ëd lor as në conserverà gnanca la memòria. La përversità a l'é strompà parèj ëd n'erbo. ²¹As në profito dle fomne ch’a l’han pa ‘d fieuj për dësfendje; as arfudo ‘d giuté le vidoe ch’a patisso la fam.

²²Ma Dé con soa fòrsa a rabasta via ij potent; lor a peudo bin alvesse an àut, ma a l’han gnun-a certëssa ch’a vivran. ²³Nosgnor a-j dà cheich agn da vive an sicurëssa, ma ij sò euj a son dzora 'd soa condòta ‘d lor e chiel as marca tut lòn ch’a fan. ²⁴Për pòch, lor a monto a n'àut, peui as në van, parèj ëd tùit j'àutri mortaj a son tampà giù, faussà parèj dla testa dlë spi. ²⁵É-lo forsi pa parèj? Chi a peul ësmentime an cassand mie paròle?

Nòte

1. O “Për che motiv ël Tut-potent a marca pa ij sò temp”, La preposission מִן (min) a l'é dovrà për esprime la càusa.