La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 22

←Giòb 21

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 23→

La Bìbia piemontèisa - Giòb 22

Giòb

22

Tersa rëspòsta d’Elifas a Giòb

¹Anlora Elifas ël Temanita a l'ha ciapà a dì: ²“Peudrìa-lo l’òm fé cheicòsa për giuté Dé? Peudrìa-lo fin-a na përson-a giusta giuté Dé? ³Ti ‘t dise: Còs a-i n'anfà al Tut-potent che ti 't sie n'òm giust o còs a-i në vagna che ti 't compòrte an manera esemplar^[1]? ⁴Miraco a l'é për toa misericòrdia ch'at dà punission e at cònvoca an giudissi? ⁵Opura é-lo pa pitòst për toa gramissia granda e për toe përversità sensa fin? ⁶Pr’ esempi, ‘d sicur ti ‘t l’has prëstà ‘d sòld a tò amis e it l’has ciamaje ‘d dete an garansìa soa vestimenta; eh bin, ti ‘t l’has dëspojalo! ⁷Ëd sicur ti 't l'has pa daje da bèive a col che a l'avìa sèj e it l'has arfudà 'l pan a chi a l'avìa fam. ⁸Ti ‘t ses në sgnor, n’òm ch’a l’ha ‘d tèra e ch’a-i viv onorà. ⁹ Për lòn ti ‘t l'avras ëd sicur mandà andaré ‘d vidoe a man veuide e lassà con nen d'orfo. ¹⁰Gnun-a sorprèisa, anlora, che aranda 'd ti as treuvo 'd tràpole e ti 't ses sesì da në sparm a l'amprovista. ¹¹Gnun-a sorprèisa che të s-cèire pa pì e 'l top a l'é toa lus antramentre che 't ses quatà da la bùria dj'ónde. ¹²É-lo pa Dé àut ant ij cej? Bèica! A l’é an cò dle stèile: com a son àute! ¹³Ma ti 't l'has dit: Còs a peul conòsse Dé ‘d lòn ch’i faso mi? Com a podrìa chiel giudiché travers ël caluso pì s-ciass? ¹⁴Le nìvole a-j fan da vel, parèj da nen vëdde nojàutri e an sla vòlta dël cel chiel a spassigia. ¹⁵Veus-to ti seguité 'l vieul d'antan che già d'òm përvers a l'avìo batù, ¹⁶ma che a l'ero stàit portà via prima dël temp, ant ël moment che un fium a l'era sversasse dzora 'd soe fondamenta? ¹⁷A-j disìo a Dé: Va lontan da nojàutri! Còs peul-lo fene 'l Tutpotent? ¹⁸Pura chiel a l'avìa ampinì soe ca 'd lor ëd beni, ëdcò se ij but dij gram a l'ero leugn da chiel.

¹⁹Adess, ij giust a vëddo la dëstrussion ëd lor e a n'argiojisso, e 'l nossent a jë sbéfia, an disend: ²⁰“Várdje là! Soa richëssa a l'è stàita anientà e 'l feu a l'ha dvorane lòn ch'a restava!”. ¹²E bin, va arconsiliete con chiel e i të staras pasi con chiel, e tut at andrà bin. ²²Arsèiv istrussion ëd la Lege da soa boca, e buta soe paròle an tò cheur. ²³S'it artorn-ras al Tut-potent, an fasend at d'umiltà, se slontaneras la përversità da toa abitassion, ²⁴se l'òr a sarà stimà da ti parèj ëd póer e l'òr d'Ofir tanme 'd giàira dij torent, ²⁵antlora 'l Tut-potent a sarà tò òr e për ti l’argent pì fin. ²⁶Ti 't trovras la gòj ant ël Tut-potent e t'alveras tò visagi anvers ëd Dé. ²⁷Ti 't lo pregheras e chiel a të scotrà: it podras adempì tò vot. ²⁸Tut lòn ch'it andras a desside at rivrà, e la lus a splendrà dzora 'd toe stra. ²⁹Cora che 'd gent a l’avrà ‘d sagrin, it podras dije: Corage! An àut ël cheur! e Dé a-j salverà. ³⁰Chiel a libererà dcò col che a l'é pa nossent grassie a toa 'ntercession, përchè it l’avras le man polide".

Nòte

1. Cfr. Giòb 35:6-8.