La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 17

←Giòb 16

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 18→

La Bìbia piemontèisa - Giòb 17

Giòb

17

¹Mè spirit a l’é stàit giumai dël tut crasà^[1]; ij mè di as dëstisso^[2], a më speta mach pì la tomba. ²Ëd gent ësbefiosa am ëstasìa dantorn e mi i vnisìa esse sò tir a sègn për lor. I vardo con che amarëssa lor a pijo piasì ‘d provocheme 'd manera sarcàstica.

³A l’é mach ti, Nosgnor, ch’it podrìe dësfende mia nossensa^[3] përché ch’a-i é gnun d’àutri ch’as leva an mia difèisa^[4]. ⁴An efet ti ‘t l’has sarà soa ment ëd lor tant che gnun am comprend. Lassa pa, contut, ch’a sio lor a vagné! ⁵A sarìo dispòst fin-a a tradì ij sò amis a lor vantagg: che ij sò fieuj a vado a stanté ‘d fam!

⁶A l’é parèj che mi i son dventà n’oget ëd facessie dla furfa; lor a më scracio an fàcia^[5]. ⁷Për ël tant pioré ij mè euj a son anflasse; i son mach pì n’ombra ‘d lòn ch’i j’era na vira. ⁸Cand ch’am vëddo ij giust a resto ambajà^[6], e ‘l nossent a resta conturbà l’istess che l’émpi. ⁹ma peuj ël giust a tira drit për soa stra, e coj ch’a l’han le man polide as ansuperbisso sèmper ëd pì.

Anticipassion ëd la mòrt

¹⁰Sah, vnì torna tùit ambelessì, vedoma s’i l’eve d’argoment ch’a sio mej ëd prima ! Contut, i sai che mi i troverai pa un savant an mes ëd vojàutri. ¹¹Ij mè di a son passà, dësvanì ij mè but, j'anvìe 'd mè cheur.

¹²Costa gent a cambia la neuit ant ël di: la lus - lor a diso - a l'é pì davzin-a dël top. ¹³S’i l'hai speransa an cheicòsa, e bin, la tomba^[7] a l'é mia ca e ant jë scurità i slargo mè giass. ¹⁴I-j crijo a la putrefassion: It ses ti mia mare! E ai verm: I seve vojàutri ij mè frej e seure!

¹⁵Andova ch’a l’é finìa mia speransa? E chi vedra-lo mai mè boneur? ¹⁶Forsi a caleran con mi ant la tomba, opura i robateroma ansema ant la poer!

Nòte

1. Ël verb חָבַל (caval, “fé dël mal, mal fé”) ant ël Piel a veul dì  “ruiné.” La tradussion con ''mè spìrit'', parèj da sogèt a vorerìa dì ''s-ciapà'' ant ël sens ëd finì.
2. Ël verb זָעַךְ (zaʿach, equivalent dl' Aramaic ܕ݁ܥܶܟ݂ [daʿach/da'aq]) a vorerìa dì “esse ant l'estinsion, dëstissesse, as treuva mach sì ant la version ebràica.
3. O “Che ti 't sie mia garansìa dacant ëd ti!”.
4. O “Chi a vorerìa strenzme la man drita?”.
5. La paròla תֹפֶת (tofet) a l'é n'hapax legomenon. L'espression a sarìa, a la létera: '' e an spuvàndme an facia'', valadì : ''i son vnùit a esse un che la gent a-j' ëspuva an fàcia.”
6. Ës verb שָׁמַם (shamam, “sgiajì”) a l'é già trovasse an Isaia 52:14, translà ambelelà con “ambajà, stupì.”
7. O “l’infern”.