La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giob/Giob 16

←Giòb 15

La Bibia piemontèisa Giob

Giòb 17→

La Bìbia piemontèisa - Giòb 16

Giòb

16

Réplica ‘d Giòb a Elifas

¹Anlora Giòb a l'ha rëspondùje: ²“I l'hai già sentine 'd ròbe parìja! I seve tùit ëd consolator^[1] fastidios. ³A chiteran mai toe paròle campà për ària? Lòn ch’a l’é ch’at fà^[2] sempe dì toa flin-a ant ij moment ch’a sarìa mej stess-ne ciuto? ⁴Ëdcò mi i sarìa bon a parlé tanme vojàutri, se^[3] voi i fusse a mè pòst: iv farìa nijé 'd paròle e iv sopaterìa an facia mia testa për compatiment. ⁵Tutun, mi ‘v sarìa ‘d confòrt^[4] e da mia boca për vojàutri a vnirìo paròle ch’av pasierìo^[5].

Bandonà da Dé e da la gent

⁶Ma se i parlo, mè dolor a l’é nen pasià e gnanca s’i stago ciuto as në va. ⁷Ti, Nosgnor, it l’has sfinime e sfiancame e tl’has ëdcò vastà mia famija. ⁸Ti ‘t l’has ciapame an ghignon e lolì a l’é na testimoniansa^[6] contra ‘d mi. Mi adess i son mach pì pel e òss: n’è-la pa ‘dcò n’evidensa contra ‘d mi? ⁹La flin-a ‘d Nosgnor a l’é virasse contra ‘d mi e am përséguita; chiel a schërsin-a ij dent contra 'd mi e ij mè nemis a m'avùsso j'euj contra.

¹⁰La gent a deurb la boca mach për ësbefieme; a më sgiafelo ansultànd-me: a son tuti coalisass-me contra. ¹¹Nosgnor a l’ha fame dventé na preja^[7] për ëd gent grama; a l’ha campame ant le man ëd malfasent. ¹²Mi 'm në stasìa an pas e chiel a l'ha ruiname. A l'ha ciapame për ël còl e a l'ha sfrisame: a l'ha fàit ëd mi sò bërsaj. ¹³I son sircondà dai sò arcé; Ij mè fianch a son përtusà^[8] sensa misericòrdia, mè afel^[9] a dà 'l gir për tèra. ¹⁴Am dovërta fërleca su fërleca, am vòla a còl coma s’a fussa chiel un guerié vajant. ¹⁵I l'hai cusì un tërliss ëd sach dzora 'd mia pel e i son prostërname^[10] con la front ant la póer. ¹⁶Mè moro, adess, a l'é ross për ël tròp pioré e dzora 'd mie parpèile a-i é në scurità ancreusa. ¹⁷A-i era pa ‘d violensa an mie man e mia preghiera a l’era sèmper pura.

Giòb a ciama Dé a testimonié

¹⁸Tèra, quata pa mè sangh, e ch’as treuva pa an ti un leu për ëstërmé ij mè crij.

¹⁹Mè testimòni, contut, a l’é an cel e 'dcò ambelelà a-i é mè avocat. ²⁰Ij mè antërcëssor a son mie plente mideme e mie lerme a së spantio danans ëd Nosgnor. ²¹I l’avrìa pròpi da manca ‘d cheidun për fé da mediator an tra mi e Nosgnor, l’istess ch’as treuva cheidun ch’a fà da mediator an tra d’amis. ²²A l’é da fesse an pressa përchè ij mè agn a son contà e mi 'm në vado për na stra andova ch'as torna pa pì andaré.

Nòte

1. L'espression dovrà ant ël partissipi antensiv (Piel) (ant lë stat construt): מְנַחֲמֵי עָמָל (mënacame ʿamal, “consolator ëd problemi"), visadì consèj che a aumento ij problemi nopà 'd pasieje.
2. La coniugassion causativa Hifil ëd מָרַץ (marats) as verìfica pa da d'àutre part. A vorerìa dì: “oblighé, sforsé” (vëdde 6:25).
3. La congiunsion condissional לוּ (lu), visadì ''se'', a l'é antrodussion a l'otativ.
4. Coniugassion antensiva Piel ëd אָמַץ (ʾamats); a vorerìa dì: “fé fòrt, fortifiché.”
5. Coniugassion passiva Nifal: יֵחָשֵׂךְ (iecasech). A vorerìa dì “pasié, ambonì”.
6. Ël verb a l'é קָמַט (qamat) che a l'é dovrà mach ambelessì e an 22:16; a veul dì: “cheuje; da ciapé ". Con Dé ch'as fà contra, che a lo ranca, Giòb antenderìa soe tribulassion. 
7. La paròla עֲוִיל (ʿavil) a veul mach dì: “masnà”, valadì quaicòsa che as peul pa difende da sol.
8. Ël verb פָּלַח (palach) ant la coniugassion antensiva Piel a veul dì: “përtusé, foraté” (vëdde Proverbi 7:23). As podrìa fé un confront ancreus con Complente 3:12-13.
9. Ës vocàbol: מְרֵרָתִי (mirerati, “mè afel”) as treuva mach ambelessì. A l'é davzin a la forma 'd Giòb 13:26, "ròbe mère". An Giòb 20:14 a podrìa vorèi dì "tòssi, velen". Ël pensé as treuva 'dcò an Complente 2:11.
10. Ël verb עֹלַלְתִּי (ʿolalti), da עָלַל (ʿalal, “intré”) ambelessì a l'ha mach ël significà d'intré: a la létera: ''i l'hai fàit intré mè còrn (moro, fàcia, visagi) ant la póer'', ël contrari d' ''aussè àut ël còrn'', metàfora 'd dignità e 'd vitòria.